Ώρες μετά τη συναυλία και τα ερωτήματα μένουν αναπάντητα. Πώς γίνεται δύο συγκροτήματα που γνώρισαν δόξες πριν από εικοσι-βάλε χρόνια να μαζεύουν τόσες χιλιάδες κόσμο ο οποίος δεν είχε καν γεννηθεί όταν αυτοί ήταν στον τέταρτο, πέμπτο, έκτο δίσκο τους; Πώς είναι δυνατόν οι Whitesnake να ξεσηκώνουν αυτό το παθιασμένο πλήθος τη στιγμή που ο David Coverdale δεν προσπαθεί καν να κρύψει το γεγονός ότι τις περισσότερες φορές δεν τραγουδά ο ίδιος, αλλά αφήνει τέτοιες «λεπτομέρειες» στα νεότερα μέλη του συγκροτήματος; Αφού και τα δύο groups έβγαλαν φέτος πολύ καλές δουλειές, γιατί δεν τις ακούσαμε στην συναυλία, καθώς τα “Best Years” και “Can You Hear Τhe Wind Blow” μάλλον σαν μεζεδάκια προσφέρθηκαν από τον Coverdale, όπως και τα “C'mon C'mon” και “Nine Lives” από τους Def Leppard; Όταν ένα γνωστό συγκρότημα κυκλοφορεί νέο album, αυτό αποτελεί και τον κορμό της περιοδείας του, οπότε, αν η δικαιολογία για τους Leppard είναι ότι δεν είχαν ξαναπαίξει στη χώρα μας και έπρεπε να γεμίσουν το πρόγραμμα με πιο γνωστά τραγούδια, ποιό λόγο είχε ο Coverdale να μας παίζει τα “Is This Love”, “Here I Go Again” και “In The Still Of The Night”, ξανά-μανά;
Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα έρχεται εύκολα, μιας και τα δύο συγκροτήματα είναι αρκετό καιρό στο κουρμπέτι για να ξέρουν ότι σημασία έχει να διασκεδάζει ο κόσμος που πλήρωσε να τους δει. Η διαφορά, όμως, επί σκηνής είναι πραγματικά ποιοτική, καθώς ο Coverdale - χρόνια τώρα - πιστεύει πως είναι αρκετό να ξεκουμπώνεται για να τρελαίνει το ακροατήριό του (πράγμα που ισχύει ως έναν βαθμό), με αποτέλεσμα να ψιλοτεμπελιάζει ο ίδιος και να μην κρατάει τα προσχήματα. Από την άλλη, οι Def Leppard, όταν είδαν τη χλιαρή αντίδραση του κοινού για τα νέα τραγούδια τους και αφού επανειλλημένα απέτυχαν να ξεσηκώσουν τον κόσμο, που απ’ ότι φαινόταν είχε έρθει να για δει τον Coverdale, έκαναν πέρα την περηφάνεια για το νέο album και με τα “Let's Get Rocked”, “Make Love Like A Man”, “Hysteria”, “Pour Some Sugar On Me”, “Love Bites”, “Rock Of Ages” και “Bringin' On the Heartbreak” - το τελευταίο σε μια συγκινητική ακουστική/ηλεκτρική εκτέλεση - έφεραν τις επιθυμητές αντιδράσεις. Δεν ήταν ανάγκη να σου αρέσει το pop-metal τους για να σεβαστείς τον επαγγελματισμό τους, αλλά και τον σεβασμό τους απέναντι στο κοινό, γιατί εκεί που μικρότεροι «rock stars» θα άρχιζαν να βλαστημάνε, οι Def Leppard απλώς κατάφεραν να γυρίσουν την παλίρροια χρησιμοποιώντας τη μουσική τους. «Δύσκολο κοινό», θα σκέφτηκαν καθ’ οδόν για τα καμαρίνια τους. Που να ’ξεραν!
