Φωτογραφίες: Έφη Παναγιωτοπούλου
Καλώς ήρθατε στον κόσμο IAMX, ή αλλιώς «Hello children», όπως είπε ο Chris Corner όταν ανέβηκε στη σκηνή του Underworld, μαζί με τα υπόλοιπα τρία μέλη του group. Πράγματι, ένας κόσμος γεμάτος σεξουαλικά υπονοούμενα, εικόνες από ένα glam rock παρελθόν και grotesque αισθητική. Ο Corner, ντυμένος από την κορυφή μέχρι τα νύχια με glitter ρούχα και με ένα εκτυφλωτικό καπέλο, και με τα χαρακτηριστικά μαύρα δάκρυα ζωγραφισμένα στο λιπόσαρκο πρόσωπό του, προσκάλεσε το κοινό στις προσωπικές του εμμονές και φαντασιώσεις. Μαζί του η Janine Gebauer στα πλήκτρα και το μπάσο, έμοιαζε με μοντέλο που ξεπήδησε από επίδειξη μόδας του John Galliano. Στο ίδιο στυλ και οι δαιμονισμένοι Tom Marsh, και Dean Rozensweig. 
Με το που ανέβηκαν στη σκηνή επικράτησε πανικός, καθώς το κοινό φαινόταν ότι περίμενε εδώ και καιρό την εμφάνιση αυτή. Ο ηλεκτρισμός που παράγει η φωνή του Corner είναι πραγματικά μοναδικός. Τον τρόπο με τον οποίον κινείται και επικοινωνεί με το κοινό δεν τον συναντάς συχνά. Είναι απλά από εκείνους τους καλλιτέχνες που έχουν τη στόφα του σταρ. Ένας αυθεντικός περφόρμερ.
Πολύ ευχάριστο ήταν το γεγονός ότι δεν είχαν πρόβλημα στον ήχο, και αυτό τους βοήθησε να ξεσηκώσουν τους ορκισμένους fans τους. Στο πρώτο μέρος του σετ έπαιξαν τα πιο δυναμικά κομμάτια τους, όπως τα “The Αlternative”, “Nightlife”, “Bring Me Back A Dog” και “The Negative Sex”. Ο Corner έτρεχε πάνω κάτω στη μικρή σκηνή, πότε παίζοντας πλήκτρα, πότε τραγουδώντας προκλητικά με την επίσης βουτηγμένη στο glitter κιθάρα του. Ο David Bowie ήταν νοητικά μαζί με τον Chris, και νομίζω ότι θα ήταν περήφανος για το μουσικό του «τέκνο», σε στιγμές όπως το “Sailor” και το εξαιρετικό και συγκινητικό “Mercy”. Και o Chris είναι πράγματι άξιος απόγονος, ένας πιο σκοτεινός Λεπτός Λευκός Δούκας.
Oι IAMX επιδόθηκαν σε απίστευτους θεατρινισμούς, όπως το σημείο όπου o Chris τύλιξε το καλώδιο του μικροφώνου γύρω από το λαιμό της Janine, στο “Kiss and Swallow”, ή τις περίεργες και προκλητικές χορευτικές τους φιγούρες και τους ελιγμούς τους από τη μία άκρη της σκηνής στην άλλη, κάνοντας ειρωνικές γκριμάτσες. Μετά από μια ώρα γεμάτη ηλεκτρισμό, αποχώρησαν από τη σκηνή, για να ξαναεμφανιστούν λίγο μετά. Το καλύτερο κομμάτι τους δεν είχε ακουστεί ακόμα, και ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανικανοποίητο το υπνωτισμένο κοινό τους. Με το “After Every Party I Die” έκλεισαν λοιπόν το σετ τους, και έτσι πέρασε στην ιστορία η πρώτη εμφάνισή τους στην Αθήνα. Παρότι το live κράτησε περίπου μία ώρα και ένα τέταρτο, σχετικά λίγο, οι IAMX πέρασαν αυτό που ήθελαν. Τον κρυφό τους ερωτισμό, την ανάγκη για αγάπη, το μουσικό τους μονοπάτι που μπορεί να ξεκινάει με φανταχτερά ρούχα και θεατρινισμούς, αλλά καταλήγει στη θλίψη και τον πόνο. Είχαμε την αίσθηση ότι για λίγο μεταφερθήκαμε σε ένα club του Λονδίνου, σε μια άλλη εποχή, να παρακολουθούμε έναν σταρ να ξεδιπλώνει την αινιγματική του περσόνα επί σκηνής. Και ήταν υπέροχα.
