Φωτογραφίες: Αρετή Σταυροπούλου
(track list Μαρία Τσιτσιβού)
Το ξεχωριστό με τους Madrugada είναι η ιδιαίτερη αγάπη που δείχνουν για το ελληνικό κοινό. Μπορεί οι θαυμαστές τους να είναι σχετικά λίγοι παγκοσμίως, αλλά εδώ ταιριάζει η φράση λίγοι αλλά καλοί. Είναι αυτοί που ανεβάζουν τα albums τους στις πρώτες θέσεις των charts, που τους αναγκάζουν να έρχονται κάθε λίγο και λιγάκι από τη χώρα μας και που γεμίσανε και το Χοροστάσιο στο πάρτι πριν τις συναυλίες τους, αποζητώντας μια φωτογραφία ή ένα αυτόγραφο. Και, βέβαια, είναι αυτοί που εξάντλησαν τα εισιτήρια και για τις δυο εμφανίσεις τους στο Gagarin το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.
Η βραδιά του Σαββάτου ξεκίνησε με το support group Kain, μια παρέα από Έλληνες rock παππούδες. Παρά τα σχετικά ενδιαφέροντα κομμάτια τους, δεν είμαι σίγουρη για το πόσο ήταν οι κατάλληλοι για να ανοίξουν την συναυλία των Madrugada. Νομίζω ότι απευθύνονται κυρίως σε ένα περιορισμένο ελληνικό metal κοινό και αμφιβάλλω αν υπήρχε έστω ένας από αυτούς ανάμεσά μας. Έπαιξαν για μισή ώρα και το κοινό τούς αντιμετώπισε με μια «ευγενική» αδιαφορία. Έτσι και αλλιώς, το μυαλό μας ήταν ήδη στους Νορβηγούς.
Μετά από μίση ώρα αναμονής, εν μέσω χειροκροτημάτων και ιαχών, οι Madrugada ξεκίνησαν το live τους δυναμικά με τα πρώτα κομμάτια του καινούργιου τους δίσκου “Whatever Happened To You” και “Hour Of The Wolf”. Όπως ήταν αναμενόμενο, τίμησαν ιδιαίτερα την τελευταία δουλειά τους, επιλέγοντας εφτά από τα εννιά κομμάτια του: “Honey Bee”, “New Woman, New Man”, “Highway Of Light”, “Valley Of Deception”και φυσικά το “Look Away Lucifer”, το οποίο κέρδισε και τη φωνητική υποστήριξη του κοινού. Για την απαραίτητη δε επιστροφή στο παρελθόν επέλεξαν τα “Belladonna”, “7 Seconds”, “Strange Color Blue”, “Black Mambo”, “Blood Shot Adult Commitment” και “Majesty”. Για το encore επέστρεψαν με τα “Vocal”, “Kids Are On High Street” - το μόνο από τον προηγούμενο δίσκο τους The Deep End - “Caravan” (b-side από το single του “Look Away Lucifer”) ενώ έκλεισαν τη συναυλία με το “Only When You’re Gone” και τη γνωστή παύση λίγο πριν ο Sivert ουρλιάξει «So bury me in the kitchen……».
Σε γενικές γραμμές, όλα τα μέλη του συγκροτήματος έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους αλλά αυτός που κέρδισε όλα τα βλέμματα ήταν αδιαμφισβήτητα ο τραγουδιστής τους Sivert Hψyem, ο οποίος έδειχνε κεφάτος και ορεξάτος να μας χαρίσει ένα εξαιρετικό show. Ήταν ομιλητικός, ευχαριστούσε συνέχεια το κοινό, έστελνε φιλιά, αλώνιζε τη σκηνή, χόρεψε και γονάτισε, αφήνοντας τον μισό θηλυκό πληθυσμό «ερωτοχτυπημένο» μαζί του. Έδινε την εντύπωση ότι δεν θα ήθελε να βρίσκεται πουθενά αλλού αυτό το βράδυ. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι Madrugada διατηρούν μια σχέση αμοιβαίας λατρείας με το ελληνικό κοινό. Κάνουν τα πάντα για να μας ικανοποιήσουν, εμείς ανταποκρινόμαστε με χειροκροτήματα, χορό και ουρλιαχτά και αυτοί μας το ανταποδίδουν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τα highlights της βραδιάς “Black Mambo”, “Blood Shot Adult Commitment” και “Majesty”ήταν και τα σημεία όπου κοινό και συγκρότημα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.
Όταν οι Νορβηγοί εγκατέλειψαν τη σκηνή, είχαν ήδη περάσει 105 «γρήγορα» λεπτά αφήνοντας το κοινό να θέλει περισσότερα. Μόνο που αυτή τη φορά δεν μας έκαναν τη χάρη για ένα δεύτερο encore, όπως 3 χρόνια πριν. Δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς δεν μπορούν για πολύ μακριά μας...
