Φωτογραφίες: Ροζίνα Αράπη
Όπως φαίνεται τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα έχει γίνει ιδιαιτέρως αγαπητή στα gothic rock συγκροτήματα, έρχονται και ξανάρχονται και το κοινό τους εδώ τους περιμένει ακούραστο και με ανοιχτές αγκάλες. Οι Star Industry, ένα από τα εν λόγω συγκροτήματα, διάλεξαν αυτή τη φορά έναν μικρότερο χώρο από την τελευταία τους επίσκεψη στη χώρα μας και εμφανίστηκαν δυο συνεχόμενες μέρες, με ανάλογα support groups της εγχώριας σκηνής.
Η πρώτη βραδιά ξεκίνησε σχετικά νωρίς, κατά τις 21:30, με τη δυναμική παρουσία των In Vein, συγκρότημα με στοιχεία τόσο από gothic rock όσο και από φινλανδικό metal. Έπαιξαν μερικά κομμάτια από το δικό τους, παλιό αλλά και νεότερο, υλικό, κυρίως όμως διασκευές σε γνωστά hits από Paradise Lost, 69 Eyes, B-Movie, Billy Idol. Μετά από σύντομο διάλειμμα, σειρά είχαν οι Illusion Fades, οι οποίοι πάντα αποτελούν μια εξαιρετική επιλογή για support σε μεγάλα συγκροτήματα. Για άλλη μια φορά ήταν υπέροχοι, έπαιξαν με κέφι και ενέργεια και επιδεικνύοντας επαγγελματισμό.
Γύρω στα μεσάνυχτα και μετά από αρκετές καθυστερήσεις, οι Star Industry ανέβηκαν επιτέλους στη σκηνή. Δεν είχε μαζευτεί πολύς κόσμος αλλά σε τέτοιες συναυλίες είναι οι λίγοι και πιστοί που μετράνε, κατά βάση. Οι Βέλγοι ξεκίνησαν ξεχειλίζοντας από χαρά που βρίσκονταν και πάλι στην Ελλάδα, πράγμα που δεν παρέλειψε να μας υπενθυμίζει ο Peter κάθε τόσο. Ακούστηκαν κυρίως επιτυχίες από τον πιο πρόσφατο δίσκο τους, Last Crusades, καθώς και από παλαιότερες δισκογραφικές δουλειές, όπως τα hits “Ceremonial” και “New Millennium”. Μια μικρή ομάδα δέκα ατόμων στην πρώτη σειρά αποθέωνε το συγκρότημα σε κάθε τραγούδι, ειδικά δε στο “Nineties”, από το οποίο και έχουν γίνει γνωστοί. Στην περίπου μιάμιση ώρα του set τους, επέστρεψαν για encore δηλώνοντας και πάλι πόσο αγαπούν την Ελλάδα και το ελληνικό κοινό. Σε ένα κομμάτι συμμετείχε ως guest μαζί με τον Peter η τραγουδίστρια της ελληνικής μπάντας Elysion. Από την όλη βραδιά ξεχώρισα ένα τραγούδι, την όμορφη μπαλάντα “Like A Ghost”, την οποία ομολογουμένως είχα να ακούσω γύρω στα πέντε χρόνια και με εξέπληξε ευχάριστα.
Σάββατο, μια μέρα μετά, και η προσέλευση του κόσμου ήταν περίπου ίδια με της Παρασκευής, ας μην ξεχνάμε ότι έπεσε την ίδια μέρα με τον τελικό της Eurovision…! Τη βραδιά άνοιξαν και πάλι οι In Vein, με σαφώς καλύτερο ήχο από την προηγούμενη, και με παρόμοιο setlist. Ακούσαμε και διασκευές κομματιών από Paul Van Dyk και ΗΙΜ, προσαρμοσμένων στον προσωπικό τους ήχο. Ακολούθησαν οι ταλαντούχοι Clouds By Night, ναι μεν gothic rock, αλλά πολύ ατμοσφαιρικοί και με ενδιαφέρουσα εναλλαγή μεταξύ ανδρικών και γυναικείων φωνητικών.
Και πάλι ύστερα από αρκετή αναμονή, έκαναν την εμφάνισή τους οι Star Industry. Μα τι ενέργεια! Και πάλι κατάφεραν να μας κρατήσουν την προσοχή ακλόνητη ως το τέλος, παίζοντας διαφορετικό setlist εκτός από τα βασικά. Τίμησαν και πάλι τα “Last Crusades”, “Lost Generation”, “Sin”, αλλά και το “Out Of My Head” και ένα επιτυχημένο medley του “Sodium Haze” με την εισαγωγή του “Here Comes The Rain Again” των Eurythmics. Η διασκευή στο “Enjoy The Silence” των Depeche Mode ακούστηκε και τις δύο βραδιές, όπως και το “Like A Ghost”. Παρά το περασμένο της ώρας - ήταν σχεδόν 2 - οι Βέλγοι εισάκουσαν τις προσευχές των πιστών, οι οποίοι και πάλι βρίσκονταν εκεί, στην πρώτη σειρά, και ζητούσαν ξανά το “Nineties”. Απίθανο; Κι όμως ακούσαμε το “Nineties” δεύτερη φορά. Προς το τέλος του ανέβηκε στη σκηνή ο τραγουδιστής των In Vein βοηθώντας τον Peter στα backing vocals, το κοινό με μια φωνή τραγουδούσε το ρεφρέν, και έτσι έκλεισε η συναυλία και το όμορφο αυτό διήμερο. Εύχομαι την επόμενη φορά να ακούσω και το “Forever”, το οποίο περίμενα εις μάτην. Εφόσον όμως είναι τόση η αγάπη των Star Industry για την Ελλάδα, και εφόσον φυσικά πρόκειται για αμφίδρομη σχέση, είμαστε σχεδόν σίγουροι πως θα τους ξαναδούμε στο μέλλον.
