Όσοι έχασαν αυτό το live αποστρεφόμενοι τη νέα, πιο "soft" πορεία της μπάντας, δεν θα πρέπει να αισθάνθηκαν κατόπιν και ιδιαίτερα κερδισμένοι από την απόφασή τους. Οι ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead ΕΙΝΑΙ η μπάντα με το ίδιο συμπαγές μίγμα μελωδίας και ρύπων, με τα (σχεδόν) ομοίως αιχμηρά riffs που συμπλέουν με το κοφτερό, θορυβώδες και φαινομενικά ακατέργαστο, γοητευτικά κακόφωνο rock'n'roll τους.
Τα σπάνε κατάτι λιγότερο; Ίσως ναι. Δε γνωρίζουμε. Παρόλα αυτά, βλέπουν την πορεία τους ισότιμα και αισθητικά ενιαία. Με τα νέα τους κομμάτια ελαφρώς απαλλαγμένα από την εμπορική στιλπνότητα και τα παλιά τους... ακμαία. 
Δεν ήμασταν κι εμείς προετοιμασμένοι για τόσα κομμάτια από τα πρώτα τρία άλμπουμ και γενικώς για μια ρετροσπεκτίβα όπου κομμάτια σαν τις αμερικανίζουσες, αλά Jane's Addiction στιγμές του τελευταίου (βλ. "Stand In Silence") θα είναι απλώς διαλείμματα του σαρωτικού rock τους, με τις prog rock αναφορές και την αλά Sonic Youth εξέλιξη κάθε κομματιού (μας θύμισαν ατμόσφαιρα και από τα live των τελευταίων). 
Οι Conrad Keely και Jason Reece πραγματικά μόνο σώβρακα δεν άλλαξαν εκείνο το βράδυ: κιθάρες, φωνητικά (με τον δεύτερο να είναι υπεύθυνος για τις πιο τραχείς και θορυβώδεις στιγμές τους), drums, ποτά -κόντεψαν να τα σπάσουν όλα εναλλάξ, ακολουθώντας το δικό τους πρωτόκολλο...
Τί κρίμα που αυτό το live παρακολούθησαν το πολύ 500 νοματαίοι, συμπεριλαμβανομένων των προσκλήσεων...
