Poetra Negra Night

Εμφάνιση-παρουσίαση τριών από τον σπουδαιότερων αντιπροσώπων της εξαιρετικής εταιρείας από την Θεσσαλονίκη.

Μεταφέρθηκε από την φυσική της έδρα (BIOS, ΜΜΘ) η λεπτεπίλεπτη μουσική της Poeta Negra για να βρεθεί στον ψυχρό χώρο του Gagarin -που λόγω του ελάχιστου κόσμου που βρέθηκε εκεί έγινε ακόμα πιο ψυχρός, με λίγα λόγια ξεπαγιάσαμε από το κρύο. Οι τεχνικές μου γνώσεις σε θέματα εξαερισμού και κλιματισμού είναι μηδαμινές αλλά έχω την εντύπωση (τη συγκεκριμένη βραδιά, μην παρεξηγηθούμε) ότι η θερμοκρασία ήταν πιο χαμηλή από ό,τι στο δρόμο.

Περίμενα περισσότερο κόσμο χτες λόγω του πολύ φτηνού εισιτηρίου σε συνδυασμό με την εξαιρετική ποιότητα των καλλιτεχνών, αλλά η ηλεκτρονική μουσική αυτού του είδους εξακολουθεί να αφορά ένα σχετικά μικρό αριθμό μουσικόφιλων στην Αθήνα. Στους λόγους της μικρής προσέλευσης θα πρέπει να προστεθεί και η αντικειμενική δυσκολία που αντιμετωπίζουν αυτοί οι καλλιτέχνες (όχι μόνο οι Έλληνες) στην live παρουσίαση της δουλειάς τους, αφού το set up ενός laptop και μιας κονσόλας, δύσκολα μπορούν να κρατήσουν το κοινό σε εγρήγορση.

Αυτοί που κάνουν τη μεγαλύτερη προσπάθεια σε αυτό το κομμάτι είναι το ντουέτο των Neon. Η μουσική τους, όπως πολύ σωστά έχει περιγράψει πρόσφατα ο Μάνος Μπούρας στο review του πρώτου τους δίσκου, είναι: «μια χρυσή τομή ανάμεσα στο βασίλειο των laptop και το ευγενές πεδίο μάχης της ηλεκτρικής κιθάρας». Με την χρήση (εκτός των αναμενόμενων laptop) φυσικών οργάνων -κιθάρα, μελόντικα, μεταλλόφωνο, μπαγλαμάς-αλλά και την παρουσία του Νίκου στο πριόνι (με την ευκαιρία να σας πω ότι για πρώτη φορά είδα ότι υπάρχει και ειδική μουσική θήκη γι’ αυτό) οι Neon παρουσίασαν για 45 λεπτά την εξαιρετική τους δουλειά και για μένα ήταν η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς. Όσοι έχουν απολαύσει τις δουλειές της Colleen, θα πρέπει να ακούσουν και αυτούς εδώ.

Στη συνέχεια, ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος (Spyweirdos) ανέβηκε για το δικό του 45λεπτο. Οι δουλειές του Σπύρου είναι εξαιρετικές και νομίζω ότι δεν χρειάζεται να τονίσω ότι στέκεται με χαρακτηριστική άνεση δίπλα στις σπουδαίες κυκλοφορίες των Deaf Center, Murcof και Biosphere. Με πολλές λούπες διακριτικών εγχόρδων και άλλων πολλών ηχητικών στρωμάτων και drones, μετέφερε αρκετά πιστά το κλίμα του Wetsound Orchestra και λόγω της σωστής διάρκειας του set δεν κούρασε.

Το τελευταίο μέρος της βραδιάς ανέλαβε ο Peekay Talyloh, κρατώντας έτσι μια φυσική ροή στους ρυθμούς της βραδιάς, αφού οι δικοί του ακολουθούν τους νόμους που δίδαξε ο Squarepusher, οι Autechre και ο παλιός Amon Tobin. Μια μίξη IDM με drum n’ bass, με διάφορα στοιχεία από hip hop και techno, είναι η πιο κοντινή περιγραφή για την μουσική του Peekay. Ακολουθώντας τεχνική έμπειρου dj ήταν μια καλή ευκαιρία για εμάς να πάμε προς την γαλαρία, να κουνήσουμε λίγο το σώμα μας, μπας και ανέβει λίγο η θερμοκρασία του σώματος.

Κατά την αποχώρηση μάλιστα, τα cd της Poeta Negra ήταν διαθέσιμα σε εξαιρετική τιμή και αρκετός κόσμος φάνηκε να σταματά για να προμηθευτεί υλικό. Βρήκα κι εγώ την ευκαιρία να πάρω τον τελευταίο δίσκο του Coti που ποτέ δεν έβρισκα ενώ να σας θυμίσω ότι στις 23 του μήνα ανακοινώνονται τα βραβεία Qwartz Edition 3. Στις κατηγορίες Research και Artwork and Packaging είναι υποψήφιοι και οι δικοί μας Dani Joss και Peekay Tayloh αντίστοιχα. Μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα στο www.qwartz.org. Καλή τους τύχη…