«Πάλι σε αυτόν θα πας; Δεν τον βαρέθηκες; Αφού πάντα ο ίδιος είναι».
(περίπου) Αυτή ήταν η αντίδραση του πατέρα μου όταν, κάποτε, έμαθε ότι θα πραγματοποιούσα τη νιοστή επίσκεψή μου σε συναυλιακό χώρο όπου χοροστατούσε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Τη θυμήθηκα καθώς σκεφτόμουν τι να γράψω για όσα παρακολούθησα στο Κύτταρο, την προτελευταία βραδιά του 2015. Και προβληματίστηκα: ο μπαμπάς μου, παρότι εκείνος που μου μετέδωσε τον ενθουσιασμό για την τέχνη του Σαββόπουλου –μέσω μιας κασέτας με τα Τραπεζάκια Έξω– από μια άποψη είχε δίκιο.
Ναι, λοιπόν, δεν κάνει (ούτε φέτος) κάτι διαφορετικό ο Νιόνιος: λέει τα (πιο γνωστά κυρίως) τραγούδια του, πετάει (πού και πού) μερικές χιουμοριστικές ιστορίες, συντονίζει την (απίστευτων δυνατοτήτων) ορχήστρα του, δίνει και (μάλλον λίγο) χώρο στη «δύναμη της φύσεως» (έτσι την αποκάλεσε) Ελένη Βιτάλη. Και αυτό (πάνω-κάτω) είναι όλο. Λογικά σκεπτόμενος, θα μπορούσε κανείς εύκολα να καταλήξει στις απορίες και στα συμπεράσματα του πατέρα μου.
Στην προαναφερθείσα λογική, βέβαια, προσπερνάται κάτι σημαντικό: ότι αυτό το «ίδιο» που έχουν για ακόμα μία φορά να προσφέρουν ο Σαββόπουλος και οι συνεργάτες του, δεν απαντάται κάπου αλλού. Και επιπλέον, είναι κάτι το απερίγραπτο· κάτι το οποίο, όταν πετυχαίνει (γιατί στο Γκαγκαντίν π.χ. δεν είχε πετύχει, δες εδώ), σε παίρνει και σε σηκώνει. Ο Σαββόπουλος είναι ο πιο ολοκληρωμένος μουσικάνθρωπος που πέρασε από τούτα τα εδάφη, έχει όλο το «πακέτο» –έτσι δεν το λέγανε κάτι κριτές στα reality τηλεπαιχνίδια;– και επιπλέον ξέρει πώς να χειριστεί τη ροή ενός προγράμματος, πώς να συνεπάρει και πώς να συγκινήσει. Κι έχει, φυσικά, στο οπλοστάσιό του και μερικά από τα σπουδαιότερα τραγούδια που γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα· τραγούδια πάντα έτοιμα να αστράψουν και να βροντήξουν.
Κάπως έτσι, περνάς ένα τρίωρο (και βάλε) χωρίς να το καταλάβεις, χάνεσαι μέσα στους ήχους και στα φώτα, τραγουδάς κι εσύ μαζί με το γεμάτο Κύτταρο, χτυπιέσαι στο κάθισμά σου, βουρκώνεις αλλά και γελάς με τις διηγήσεις και τα ανέκδοτα. Τι κι αν η όλη επιχείρηση δεν έχει ακόμα συντονιστεί στην εντέλεια, τι κι αν κάποιες εκτελέσεις μοιάζουν εκτός του κλίματος των τραγουδιών, τι κι αν ο χρόνος έχει κλέψει κάτι από την πυγμή των φωνών (αλλά τίποτα από εκείνη τη σπίθα που τους κάνει μεγάλους καλλιτέχνες); Ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Ελένη Βιτάλη καταφέρνουν στη φετινή σύμπραξή τους να υπερβούν τις συνθήκες, τη συγκυρία μα και τους εαυτούς τους και να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα σπουδαίο. Από εκείνα που όταν τελειώνουν νιώθεις ότι άλλο τόσο αν κρατούσαν, δεν θα σε πείραζε.
Έτσι είναι, ρε φάδερ, τελικά: κάποιες φορές θες να ξανακάνεις το ταξίδι, παρότι ξέρεις κάθε σημείο της διαδρομής. Γιατί δεν σου αρκεί η παραμορφωμένη μνήμη, ούτε η ανελαστική καταγραφή. Γιατί μόνο έτσι νιώθεις ότι θα ανακτήσεις την αίσθηση του εαυτού σου ως ατόμου, αλλά και ως μέρους ενός συνόλου. Γιατί μέσα από τους διαδοχικούς σταθμούς του βρίσκεις τη μόνη οδό για την ομοψυχία, αυτή που ευχήθηκε ο Νιόνιος για τη νέα χρονιά. Γιατί μπαίνοντας στο «όχημα» είναι σαν να ανακαλύπτεις ξανά, θαμένη σε μέρος σκοτεινό, εκείνη την παλιά κασέτα. Παρότι σκονισμένη, παίζει ακόμα μια χαρά, να ξέρεις.
Setlist:
1. Έλσα Σε Φοβάμαι
2. Παράβαση
3. Σάλα Σάλα
4. Θαλασσογραφία
5. Μπάλλος
6. Άγγελος Εξάγγελος
7. Η Παράγκα
8. Μακρύ Ζεϊμπέκικο Για Τον Νίκο
9. Ο Γιάννης Ο Φονιάς
10. Τσάμικο
11. Κωλοέλληνες
12. Λαϊκός Τραγουδιστής
13. Canto
14. Φιλημένη Μες Στους Κινηματογράφους
15. Το Χειμώνα Ετούτο
16. Πεθαίνω Για Σένα
17. Ξαφνικός Έρωτας
18. Βάρα Μου Το Ντέφι
19. Μια Ζωή Μέσα Στους Δρόμους
20. Ίσως Φταίνε Τα Φεγγάρια
21. Μακριά Μου Να Φύγεις
22. Δε Με Πόνεσε Κανείς (Καρδιά Μου Καημένη)
23. Καίγομαι Καίγομαι
24. Καραπιπερίμ/Γλέντα Τη Ζωή (Τι Τα Θέλεις Τα Λεφτά)
Διάλειμμα
25. Μαύρη Θάλασσα/Δω Στα Λιανοχορταρούδια
26. Το Τραγούδι Των Γύφτων
27. Σου Μιλώ Και Κοκκινίζεις
28. Νιώσε Με
29. Και Τι Ζητάω
31. Συννεφούλα/Τρίγωνα Κάλαντα
31. Τρελή Κι Αδέσποτη
32. Βρέχει Στην Εθνική Οδό
33. Έρωτά Μου Αγιάτρευτε
34. Ξενάκι
35. Αερικό
36. Ακρογιαλιές Δειλινά
37. Τι Σε Μέλει Εσένα Κι Αν Γυρνώ
38. Το Ρεφραίν Σ' Αγαπώ
39. Ας Ερχόσουν Για Λίγο
40. Ζεϊμπέκικο
41. Το Δίχτυ
42. Φωτοβολίδα
43. Σαν Τον Καραγκιόζη
44. Ας Κρατήσουν Οι Χοροί
Encore
45. Το Σώσε
46. Η Δημοσθένους Λέξις
47. Ωδή Στον Γεώργιο Καραϊσκάκη
{youtube}ON0MQtqPBLA{/youtube}
