Αν υπήρχε η έκφραση “dance euphoria” σε κάποιο λεξικό, δίπλα θα έβρισκες το νεοϋορκέζικο δίδυμο των Sofi Tukker. Η Sophie Hawley-Weld και ο Tucker Halpern, έχουν δει τα ονόματά τους να φιγουράρουν ανάμεσα στους υποψήφιους για Grammy όχι μία αλλά δύο φορές, πρώτα με την ανάδυση του άκρως επιτυχημένου single τους “Drinkee”, και λίγο αργότερα με την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου Treehouse, στην κατηγορία Best Dance/Electronic Album.
Mε αφορμή την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ BREAD, μπήκαμε σε ένα μισάωρο zoom call κι εγώ ξεκίνησα να τους βομβαρδίζω με ερωτήσεις.
Θα μου πείτε πως συναντηθήκατε και προχωρήσατε στη δημιουργία του γκρουπ;
T: Συναντηθήκαμε στο πανεπιστήμιο. Ήμουν στην ομάδα μπάσκετ μέχρι που αρρώστησα σοβαρά, κι έπρεπε να σταματήσω να παίζω. Τότε άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική, κι έφτιαχνα ουσιαστικά dance beats. Πήγα τότε σε ένα DJ party, και η Sophie ήταν εκεί, σε ένα jazz τρίο που έπαιζε πορτογαλική, acoustic bossa nova μουσική. Δεν είχα ξαναδεί ούτε ξανακούσει κάτι τέτοιο, και σκέφτηκα αυτομάτως πόσο κουλ είναι αυτό που βλέπω. Με επηρέασε, κι εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα «τι μουσική θέλω πραγματικά να δημιουργήσω;». Απ’ την πρώτη φορά που την είδα, ξέρεις και μιλήσαμε, ήταν σαν δύο μυαλά να τρέχουν σε παράλληλη ροή, με τις ίδιες ιδέες. Και μετά μια μέρα ξανασυναντήθηκαμε και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί, και την επόμενη μέρα το ίδιο και βασικά, έκτοτε δε σταματήσαμε πότε. Όταν της πρωτοείπα να φτιάξουμε μαζί τη μπάντα, αρχικά είχε αρνηθεί αλλά στο τέλος την έπεισα κι εδώ είμαστε τώρα!
Πώς νιώθετε με την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ; Γιατί “BREAD”;
S: Ονομάσαμε το άλμπουμ BREAD, γιατί το ψωμί σου δίνει ενέργεια. Και προφανώς επειδή μας αρέσει πολύ το ψωμί (γέλια). Κυρίως, επειδή το ψωμί στο τραπέζι είναι μια αφορμή για gathering με αγαπημένους ανθρώπους, για να χορέψεις και να μοιραστείς αυτήν την ζωντάνια. Θέλαμε επίσης να είναι και μόνο μια λέξη, σαν ακρωνύμιο, το BREAD λοιπόν ήταν ότι πιο κατάλληλο γι’ αυτό. “Be Really Energetic And Dance”. Είμαστε πολύ χαρούμενοι, γι’ αυτήν την νέα κυκλοφορία. Ελπίζουμε ο κόσμος να αγκαλιάσει αυτήν την ιδέα, όπως κάναμε κι εμείς.
Ένα ακρωνύμιο για το όνομα του άλμπουμ που μένει στο μυαλό…χμμ. Το trend του #bratsummer με την Charli xcx και την #brat Kamala Harris στa TikTok videos, το έχετε παρακολουθήσει; Εδώ νομίζω κρύβεται ο ορισμός, του πως ο τίτλος ενός άλμπουμ μπορεί μέσα από πιασάρικο και relatable marketing, να βρεθεί στο επίκεντρο της pop κουλτούρας.
Τ: Την περίμενα αυτήν την ερώτηση. Αυτό που έκανε η Kamala Harris, ήταν πάρα πολύ έξυπνο. Κι ο χρόνος απόκρισης, πολύ γρήγορος. Το πως ένας κόσμος, αυτός της γενιάς των Gen-Zs και των fans της Charli XCX μπορεί να συνδεθεί με έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, πολύ πιο σοβαρό κι απρόσωπο, όπως αυτόν της πολιτικής μέσα από μια λέξη που όλοι πλέον καταλαβαίνουν… Ενώθηκε μια μερίδα ανθρώπων μέσα από έναν καλλιτέχνη, μια ανερχόμενη πολιτικό κι ένα νέο άλμπουμ. Ο τρόπος που όλο αυτό μετά το tweet της Charli XCX εκτοξεύτηκε στα media, και το πως το εκμεταλλεύτηκε και η ίδια η K. Harris στο προφίλ της, την περίοδο προ των εκλογών, μια τόσο σημαντική περίοδο… ήταν κάτι πραγματικά ιδιοφυές. Μου άρεσε πάρα πολύ. Όταν κάτι συμβαίνει οργανικά, και είναι το σωστό μέρος, στη σωστή στιγμή και ξέρεις συμβαίνει αυτή η έκρηξη, έτσι γίνονται ουσιαστικά τα πράγματα μεγαλύτερα. Δε νομίζω ότι όταν έβγαλε το άλμπουμ η Charli XCX σκεφτόταν αυτήν την επιτυχία, ούτε το ότι θα συσχετιστεί με τις εκλογές στην Αμερική. Εάν είσαι αρκετά έξυπνος να αντιδράσεις ακριβώς πάνω στο momentum, δημιουργείται πια μια νέα κουλτούρα.
Όσον αφορά την ηλεκτρονική αλλά και την dance σκηνή γενικότερα, παρατηρείτε κάποια τάση ή μετατόπιση του κοινού τα τελευταία χρόνια προς αυτήν την κατεύθυνση; Πώς το βιώνετε σε σχέση με όταν πρωτοξεκινήσατε το 2014; Στην Ελλάδα ίσως και να βιώνουμε μία “meta-rave” εποχή, μετά την πανδημία. Πολλά πάρτι, πιο μικρά αλλά ιδιαίτερα ονόματα σε κλειστά venues, ανάγκη για ξεφάντωμα ξανά μέχρι πρωίας…
S: Θέλω να έρθω στην Ελλάδα με αυτά που μου λες! (γέλια)
Τ: Ναι κοίτα, είναι γεγονός ότι μετά το lockdown ο κόσμος είχε ανάγκη να ξεσαλώσει. Εγώ ξαφνικά παρατήρησα πόσα φεστιβάλ άρχισαν να γίνονται το ένα μετά το άλλο, που OK, είναι λογικό. Ωστόσο, σε σχέση με μια δεκαετία πριν η κύρια διαφορά που βλέπω στην σκηνή μας, είναι πως όλα τα μεγάλα events τότε ήταν σταδιακού τύπου – ξέρεις huge concerts. Τώρα, άπειρα events έχουν πάρει ένα νέο χαρακτήρα, πολύ πιο άμεσο και πάρα πολλά γνωστά ονόματα εμφανίζονται σε πιο μικρά stages δημιουργώντας μια τύπου rave εμπειρία, όπως το λες. Ακόμα και τα dj sets πλέον διαφέρουν. Κάποιες φορές μετατρέπονται σε ατμοσφαιρικά secret party, για λίγους. Αυτό δεν το έζησα εγώ τόσο πολύ παλιά. Τώρα όπου και να κοιτάξεις, υπάρχει κι ένα event ηλεκτρονικής. Κι έχεις και πάρα πολλές επιλογές, τόσες που κάποιες φορές χαώνεσαι, για να επιλέξεις.
Υπάρχει κάποια συζήτηση ή κάποια ανάμνηση με fan σας, που να σας έχει χαραχθεί στο μυαλό;
Τ: Έχω μια ανάμνηση που δε μπορώ με τίποτα να ξεχάσω. Ήταν ένα παιδί, που δυστυχώς δε ζει πια. Άκουγε λοιπόν το “Drinkee” κάθε φόρα που πήγαινε για την χημειοθεραπεία του. Τον ρωτούσαν κατά τη διάρκεια της θεραπείας βασικά, τι θα ήθελε να ακούσει. Κι εκείνος επέλεγε να ακούσει εμάς.
S: Τον συναντήσαμε από κοντά μια φορά. Είχε έρθει στα backstage πριν το show και ήταν μια απ’ αυτές τις στιγμές που έβλεπες τόση αγάπη και πίστη στα μάτια κάποιου, που ξέρεις το παρατηρούσα αυτό κι εκεί κάπου σταμάτησε για λίγο ο χρόνος για εμένα. Σκεφτόμουν, πόσο οξύμωρο και ταυτόχρονα πόσο αξιοθαύμαστο είναι ένας άνθρωπος που έρχεται καθημερινά αντιμέτωπος με την ιδέα του θανάτου, παράλληλα να βλέπει τη ζωή με τέτοια αισιοδοξία. Κάθε μέρα! Ήταν πραγματικά τόσο μεγάλη έμπνευση όλο αυτό.
Γυρνάω λίγο πάλι πίσω στον ήχο σας. Οι βασικές σας επιρροές ποιες είναι;
Τ: Νομίζω είναι ξεκάθαρα εδώ ότι η Sophie έχει ενσωματώσει πολύ το κομμάτι των βραζιλιάνικων επιρροών. Old classics όπως brazilian bossa nova ή samba κι όλα αυτά τα υποείδη που μπορεί κανείς να βρει μέσα στα κομμάτια μας.
S: Ακόμα νιώθω ότι μαθαίνω πολλά για τα βραζιλιάνικα είδη μουσικής. Κι ότι εξερευνώ και νέα είδη, γιατί το φάσμα είναι πολύ ευρύ.
Τ: Eμένα μου αρέσει η brazilian funk, και μπορείς να τη διακρίνεις κιόλας εύκολα σε κάποια απ΄τα νεοκυκλοφόρητα κομμάτια μας. Εγώ ακούω πολύ house και techno, και το φέρνω αυτό μέσα στον ήχο μας. Όμως έχουμε και κάποια πιο rock ακούσματα απ’ τα οποία επηρεαζόμαστε. Eμένα ας πούμε μου αρέσουν πολύ οι White Stripes.
Αγαπημένος καλλιτέχνης με τον οποίο θα θέλατε να τουράρετε;
Aναμφίβολα ο J Balvin, και οι δύο λατρεύουμε το Colores, και βασικά το λέγαμε πριν από πολύ καιρό και να που τώρα θα συμβεί και θα βρισκόμαστε μαζί του στην Αυστραλία το φθινόπωρο. Τρελό έτσι;
Όταν τουράρετε για μεγάλο χρονικό διάστημα, ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζετε;
Τ: Η κούραση. Πολλές φορές ο κόσμος ξεχνάει ότι πριν από ένα show μπορεί να έχεις παίξει χιλιάδες άλλα shows σε άλλα μέρη. Μπορεί σήμερα να είμαι σε ένα venue, αλλά χθες να ήμουν χιλιόμετρα μακριά, σε διαφορετικό timezone με παντελή έλλειψη ύπνου. Και το φαγητό. Μπορεί να μην προλαβαίνεις να φας πριν να παίξεις ή να πρέπει να βρεις κάτι υγιεινό να φας όταν περιμένεις την επόμενη πτήση και βρίσκεσαι σε ένα αεροδρόμιο που έχει μόνο burgers. Είσαι πιο ευάλωτος και αρρωσταίνεις πολύ πιο εύκολα, οπότε κι εμείς κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να παραμένουμε υγιείς. Μπαίνεις κυριολεκτικά σε ένα mode επιβίωσης.
S: Εγώ θα εστιάσω και στο ψυχολογικό αντίκτυπο. Φυσικά και νιώθω ευγνώμων που μπορώ να γυρνώ τον κόσμο, κάνοντας αυτό που μου αρέσει περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο πάνω στη γη. Πολλές φορές όμως κλαίω, κι εννοώ κυριολεκτικά κλαίω χωρίς λόγο. Απλώς, επειδή το σώμα μου δεν αντέχει άλλη καταπόνηση.
Εάν ήσασταν εσείς οι curators ενός festival, πείτε μου ποιο θα ήταν το ιδανικό line-up
S: Δύσκολο αυτό, δεν ξέρω. Χμμ…Confidence Man και Cimafunk.
T: Εγώ θα πω τους Offspring.
S: Και την Adele! Adele και The Offspring, θα πλήρωνα πολλά λεφτά γι’ αυτό (γέλια). Αυτοί θα είναι οι co-headliners σε ένα μελλοντικό δικό μας φεστιβάλ.
Το BREAD κυκλοφόρησε στις 23 Αυγούστου σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες, με την υποστήριξη της The Hubsters.
