Άσχετα με το αν είναι τελικά πολεμιστές του αυτοκινητόδρομου ή πλατωνικοί της λεωφόρου, η φοβερή παρέα του Leighton Koizumi έδωσε μία (ακόμα) καταιγιστική garage rock συναυλία στο Κύτταρο, με τον κόσμο από κάτω να καταδιασκεδάζει...

Αν και η προσέλευση κρίνεται τελικά μάλλον χλιαρή, o δυναμικά ανερχόμενος Αθηναίος δημιουργός έδωσε μια καίρια συναυλία στο Six d.o.g.s., δείχνοντας ότι η μουσική που φτιάχνει αποτελεί φυσική προέκταση της προσωπικότητάς του...

Με πολύ νέο κόσμο να έχει προστεθεί στις διμοιρίες τους, γέμισαν το Κύτταρο δίνοντας μία ακόμα συναυλία με παλμό, νεύρο και στιβαρές ρίμες, η οποία άφησε τους πάντες πριζωμένους και ενθουσιασμένους...

Συναρπαστική συναυλία, η οποία βασίστηκε σε μια ρευστή μουσική ταυτότητα, που θόλωνε κατά το δοκούν το αν άκουγες τζαζ ή αν γινόσουν κοινωνός μιας εξερευνητικής διαδρομής προς το άγνωστο, που απλά είχε ως σημείο σημείο εκκίνησης την τζαζ, όπως τη δίδαξε κάποτε ο Miles Davis...

Ξετύλιξε την pop αθωότητα των μεγάλων της επιτυχιών, τραγούδησε στα γιαπωνέζικα, αποχαιρέτησε τον Θάνο Μικρούτσικο, ερμήνευσε εκπληκτικά Μίκη Θεοδωράκη, είπε ακόμα και τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς. Κι έτσι, σε μια δύσκολη μέρα για μετακινήσεις, συγκίνησε τους παλιότερους και γοήτευσε τους νεότερους στο Christmas Theater, αποδεικνύοντας ότι διατηρεί τη φλόγα του μύθου της...

Αν και η βραδιά δεν συγκέντρωσε τον επιθυμητό αριθμό παρευρισκόμενων, είδαμε 3 «δικά μας» ονόματα σε σπάνια δημιουργική συναστρία, με την παρέα του Άγγελου Κράλλη να αποτυπώνει στη σκηνή του Gagarin τη ριζική επανεφεύρεση που πέτυχε με το Bel Esprit, παρουσιάζοντας ένα επίπεδο χημείας στο οποίο ελάχιστες εγχώριες μπάντες των κυβικών τους έχουν φτάσει...

Μια συνάντηση βασισμένη στο αρκετά πρωτότυπο άλμπουμ Afterlife Romance, που όμως επί σκηνής αστόχησε και ατύχησε σε αρκετά σημεία, μάλλον αδικώντας τελικά τα ποιοτικά υλικά στα οποία βασίστηκε...

Η δημοφιλής ερμηνεύτρια και οι συνεργάτες της έστησαν μια διαφορετική παράσταση στο Piraeus Academy, απομακρυνόμενοι από τα μεγάλα μαγαζιά χάριν μιας πιο συναυλιακής συνθήκης. Και πέτυχαν να διευρύνουν τα όρια του δεδομένου υλικού τους, μπροστά σε ένα πριζωμένο κοινό 2000 ατόμων...

Άργησαν να βρουν ρυθμό στο Temple και ίσως η προσήλωση στο νέο υλικό να μην δικαίωσε πλήρως τη φήμη που συνοδεύει τη live εμπειρία την οποία προσφέρουν. Μέχρι το τέλος της βραδιάς είχαν πάντως ανεβάσει τη συναυλιακή «θερμοκρασία» και αποτυπώθηκαν ως μπάντα που δεν ενδιαφέρεται για καμία συμβατική αντίληψη του ροκ κανόνα...