«O Sivert Høyem επιστρέφει στην Αθήνα για μία μόνο βραδιά στο Floyd για να μας προσφέρει μία βραδιά που υπόσχεται να είναι η πιο προσωπική, η πιο οικεία, η πιο ζεστή των τελευταίων ετών» μας πληροφορούσε το Δελτίο Τύπου της συναυλίας που είχαμε λάβει. Και σε κάποιο άλλο σημείο αναφέρει «ότι θα βρεθεί, μαζί με την μπάντα του, στην Αθήνα για να δώσει ένα club show μετά από 8 ολόκληρα χρόνια - τόσα έχουν περάσει από την τελευταία του εμφάνιση τον Απρίλιο του 2016 στο Piraeus 117 Academy!» Το 2016 το club λεγόταν Piraeus 117 Academy, τώρα μετά την ανακαίνιση του έχει νέο όνομα, Floyd, και καθώς θα ήταν η πρώτη μου συναυλία στο ανακαινισμένο club, ήθελα, εκτός των άλλων, να δω και λίγο τον χώρο. Θα περίμενα η συναυλία να είχε γίνει sold out εδώ και μέρες, αλλά κακά τα ψέματα, τον Sivert Høyem τον είχαμε δει τα τελευταία χρόνια με τους Madrugada πολλές φορές. Και πάλι όμως, τα εισιτήρια που είχαν μείνει ήταν ελάχιστα, και φτάνοντας στο Floyd, διαπίστωσα ότι ήταν οριακά γεμάτο το club. Κάτω μπορούσες να κινηθείς παρόλο τον κόσμο, ενώ πάνω στον εξώστη, όπου παρακολούθησα την συναυλία, είχε τον απαραίτητο χώρο για να απολαύσεις το live. Το Floyd έχει ακόμα την αίσθηση του καινούριου: πεντακάθαρες τουαλέτες, άνετα μπαρ, καναπέδες στον εξώστη που μπορείς να ξεκουραστείς, καλή ορατότητα, και κάτι που μου έκανε θετική εντύπωση, διακριτική παρουσία ανθρώπων της διοργάνωσης, που μάλιστα ένας από αυτούς έκανε ευγενική παρατήρηση σε έναν θεατή που είχε ανάψει τσιγάρο στον εξώστη, και αμέσως αυτός το έσβησε. Θέλουμε ακόμα δρόμο για να φτάσουμε στο σημείο κανείς να μην ανάβει τσιγάρο σε κλειστό χώρο, αλλά είναι μια καλή αρχή πάντως.
Δίχως support, ο Sivert Høyem βγήκε στην σκηνή στις 22:05 με το άκρως αντισυναυλιακό για εναρκτήριο κομμάτι το “On An Island” από το ομότιτλο άλμπουμ, και η συνέχεια είχε το δεύτερο τραγούδι του On An Island, το "Two Green Feathers" το οποίο λειτούργησε ως ζέσταμα για το επόμενο που δεν ήταν άλλο από το “Blown Away” και η συνέχεια ακόμα καλύτερη με το “Lioness”. Ο Sivert Høyem στην αρχή ήταν λίγο «συγκρατημένος» καθώς τα πρώτα 3 τραγούδια δεν τα λες και συναυλιακά, αλλά μόλις παίρνει την κιθάρα στα χέρια του, κάτι που έγινε σε αρκετά τραγούδια, θεωρώ ότι απελευθερώνεται περισσότερο.
Μια σύντομη ιστορία που μας διηγήθηκε ο Sivert Høyem για το πως οδηγήθηκε στο να γράψει ένα τραγούδι, μας οδηγεί σε ένα από τα καλύτερα τραγούδια της προσωπικής του καριέρας και δεν είναι άλλο από το αγαπημένο μου “My Thieving Heart” όπου ήταν η πρώτη «μεγάλη» στιγμή του live. Έχοντας την «κακή» συνήθεια πια να βλέπω προηγούμενες setlist, είχα δει ότι από Madrugada έπαιζε μόνο ένα τραγούδι στην τρέχουσα περιοδεία και για να είμαι ειλικρινής, το θεώρησα σωστό, καθώς έχει πολλά τραγούδια δικά του που μπορούν να στηρίξουν το Live του. Επειδή όμως παίζει στην Ελλάδα, σε ένα μέρος που πραγματικά μας αγαπάει και τον αγαπάμε, «Honey bee/Come buzzing me/I ain't seen you for so long» και “Honey Bee” για όλους τους φίλους που ήταν παρόντες στο Floyd, αλλά και για αυτούς που ήταν «μακριά» και είχαν συνδεθεί συναισθηματικά με τους Madrugada / Sivert Hoyem στο παρελθόν. Κάποια ανεπαίσθητα δάκρυα έπεσαν στο άκουσμα του “Honey Bee” από το κοινό που ήταν λίγο πολύ στην ηλικία του Sivert Høyem, και ίσως και λίγο μεγαλύτερο, που είχε έρθει για να στηρίξει για πολλοστή φορά τον αγαπημένο τραγουδιστή. Ιδιαίτερη μνεία σε μια κύρια με κάποια προβλήματα στην μέση που ξαπόστασε λίγο στον καναπέ στον εξώστη, λέγοντας χαρακτηριστικά «Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής», αλλά δεν παρόλα αυτά δεν κρατήθηκε στο “Sleepwalking Man” και σηκώθηκε για να το απολαύσει. Στο ενδιάμεσο είχαμε ακούσει το “Give It a Whirl” καθώς και ένα ακυκλοφόρητο, το “Some Miserable Morning”, το οποίο προορίζεται για το επόμενο άλμπουμ του Sivert Høyem. Με το “Sleepwalking Man” ο Sivert Høyem μαζί με την μπάντα του μας αποχαιρέτησαν προσωρινά, για να επιστρέψει μετά από ελάχιστα λεπτά, με την κιθάρα ανά χείρας για το "Majesty", το μοναδικό τραγούδι των Madrugada, που έπαιζε μέχρι και την Αθήνα. Πολλά χειροκροτήματα από το κοινό, και μετά το “Run Away” ο Sivert Høyem μας ενημέρωσε ότι ήρθε η ώρα για το τελευταίο τραγούδι της βραδιάς, αφού πρώτα μας ευχαρίστησε για την στήριξη που του έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια. “Don't Pass Me By” λοιπόν, και μετά από 2 ώρες το live τελείωσε.
Η συναυλία ήταν σαν να βλέπεις έναν παλιό φίλο που έχεις καιρό να τον δεις. Εάν για κάποιο λόγο δεν πήγαινες στην συναυλία, δεν θα έχανες και τίποτα καθώς όλα αυτά που διαδραματίστηκαν τα έχεις δει στο παρελθόν. Μπορεί να τον έχεις δει σε καλύτερες συναυλίες, και ο καθένας από τους θεατές έχει στο μυαλό του μια που για αυτόν είναι κορυφή. Όμως, όπως με τον παλιό φίλο, χάρηκες που τον είδες ξανά. Δύο ώρες πέρασαν ευχάριστα, τα «είπατε», θυμηθήκατε ιστορίες από το παρελθόν, και ανανεώσατε το ραντεβού σας την επόμενη φορά. Θα είναι σύντομα, θα είναι σε μερικά χρόνια; Δεν έχει σημασία, θα βρεις χρόνο τότε για να ξαναδείς τον φίλο σου...
Setlist
On an Island
Two Green Feathers
Blown Away
Lioness
Black & Gold
Long Slow Distance
Devotional
My Thieving Heart
Honey Bee (Madrugada song)
Into the Sea
Prisoner of the Road
Now You See Me/Now You Don't
Give It a Whirl
The Boss Bossa Nova
Some Miserable Morning (New unreleased song)
Not Enough Light
The Rust
Sleepwalking Man
Majesty (Madrugada song)
Run Away
Don't Pass Me By
