H "εκκωφαντική" σιωπή των τελευταίων δύο ετών εξαιτίας της πανδημίας, ένα Facebook event που όλο και γιγαντωνόταν κάθε φορά που η εμφάνισή τους αναβαλλόταν για το προσεχές μέλλον και η πρόσφατη κυκλοφορία του μυσταγωγικού The Runner – A Boy Harsher Film, ήταν αυτά που κατέστησαν τελικά τη συναυλία των Boy Harsher στην Αθήνα σε ένα από τα πολυαναμενόμενα μουσικά events για την εκπνοή της φετινής άνοιξης. Μια εμφάνιση που το πρόωρο sold-out της τη μετέτρεψε τελικά σε διπλή, με το Temple και το Anodos Live Stage να φιλοξενούν τελικά το συγκρότημα στη σκηνή τους, έχοντας πρώτα ολοκληρώσει άλλη μια συναυλία στη Θεσσαλονίκη το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.
Δημιουργημένο το 2013 στη Savannah της Georgia των ΗΠΑ, το ηλεκτρονικό μουσικό γκρουπ των Boy Harsher αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα μουσικά sensations της τελευταίας (σχεδόν) δεκαετίας για την darkwave, minimal synth και cold wave σκηνή παγκοσμίως και το Avopolis δεν θα μπορούσε να λείπει από τη μεγάλη αθηναϊκή τους επιστροφή. Τι συνέβη λοιπόν στην εμφάνισή τους στο Anodos Live Stage στις 17 Μαΐου;
Ήταν λίγο μετά τις 10 το βράδυ όταν τα φώτα του υπερπλήρους (και θα επανέλθουμε σε αυτό αργότερα) Anodos Stage χαμήλωσαν, με το industrial duo των Hide από το Σικάγο να ανεβαίνει στη σκηνή. Σε λίγο περισσότερο από 30 λεπτά, το συγκρότημα που βρίσκεται αυτήν την περίοδο εν μέσω της προωθητικής καμπάνιας για τον δεύτερο πλήρη δίσκο του, το Hell Is Here που κυκλοφόρησε το 2019, προσπάθησε να ζεστάνει το κλίμα για την εμφάνιση των Boy Harsher. Η lead singer του συγκροτήματος, Heather Gabel, όπως και ο μουσικός, Seth Sher, έβαλαν τα δυνατά τους, με μια intense εμφάνιση, ενδεικτική της θεματολογίας των κομματιών τους που καταπιάνονται με τα συναισθήματα του άγχους, της πνευματικής σύγχυσης και της όλο και πιο δυστοπικής κοινωνίας στην οποία ζούμε. Παρά την προσπάθεια αυτή, ωστόσο, το γκρουπ δεν φάνηκε να συγκινεί τελικά το κοινό, το οποίο ήταν πασιφανές ότι δεν μπορούσε να περιμένει άλλο για τη στιγμή κατά την οποία οι Boy Harsher θα καταλάμβαναν το stage.
Όταν λοιπόν το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή, περίπου στις 23.15, η υποδοχή του κοινού, ενός κοινού εντυπωσιακά νεανικού μάλιστα, υπήρξε εξαιρετικά θερμή, με τους Boy Harsher να εκφράζουν από νωρίς τη χαρά, τη μεγάλη ευγνωμοσύνη τους για το διπλό sold-out τους στην πόλη και τελικά την ίδια τους τη συγκίνηση. Ξεκινώντας το live με το “Keep Driving” από το Careful του 2019, οι Boy Harsher ερμήνευσαν αγαπημένα κομμάτια της - περιορισμένης ακόμη - δισκογραφίας τους, όπως τα “Give Me A Reason”, “Fate”, “LA”, “Modulations”, “Come Closer” και “Westerners”, χαρίζοντας επίσης στο κοινό και μια ομολογουμένως εξαιρετική, άκρως ατμοσφαιρική διασκευή του “Wicked Game” του Chris Isaak.
Η εμφάνιση του συγκροτήματος χαρακτηρίσθηκε από επαγγελματισμό και σοβαρότητα, χωρίς ωστόσο να μπορούμε να πούμε ότι ήταν το σαρωτικό live που ίσως περίμεναν οι θαυμαστές του αυτά τα δύο χρόνια αναμονής. Το μόνο σίγουρο είναι βέβαια ότι οι Boy Harsher συγχωρούνται για αυτήν την απλώς μέτρια προς καλή τους εμφάνιση, μιας που ομολογουμένως διανύουν μια αρκετά δύσκολη περίοδο το τελευταίο διάστημα (κάτι που είχαμε υποψιαστεί όταν μάθαμε από την εταιρία διοργάνωσης της συναυλίας ότι δεν ήταν σε θέση να δώσουν αυτή τη φορά συνεντεύξεις για την προώθησή της). Όπως μοιράστηκε η ίδια η Jae Matthews, λίγο πριν το αναμενόμενο encore τους, ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας της μητέρας της αναγκάζει τους Boy Harsher να σταματήσουν πρόωρα την περιοδεία τους, καθιστώντας την συναυλία τους στην Αθήνα στην τελευταία αυτής. Φορτισμένη από συγκίνηση, μάλιστα, η Matthews ξέσπασε σε δάκρια κατά την ερμηνεία της στο encore, με το κοινό να ξεσπά με τη σειρά του σε χειροκροτήματα, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του για τη δύσκολη αυτή περίοδο που εκείνη διανύει. Το συγκρότημα έκλεισε τελικά τη συναυλία του με το μεγαλύτερο ως τώρα hit του, το “Pain” από το Lesser Man του 2018, που το κοινό περίμενε εναγωνίως να ακούσει.
Και μπορεί λοιπόν οι Boy Harsher να συγχωρούνται που δεν έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για αυτήν τους την εμφάνιση στην πόλη μας, με εμάς να είμαστε έτοιμοι να τους στηρίξουμε την επόμενη φορά που θα μας επισκεφθούν, αυτό όμως που σίγουρα δεν συγχωρείται είναι ο τρόπος αντιμετώπισης του κοινού από τους όποιους υπεύθυνους της διοργάνωσης και του venue. Και εξηγούμαστε: η διεξαγωγή της συναυλίας της Τρίτης επρόκειτο να πραγματοποιηθεί σε ανοιχτό χώρο, αυτόν του Lunar Space, γεγονός που έδινε φυσικά το περιθώριο να κοπεί και ο αντίστοιχος αριθμός εισιτηρίων για το live. Όταν αυτό (ορθώς) μεταφέρθηκε σε κλειστό χώρο, μπροστά στο ενδεχόμενο βροχής, μάλλον κανείς δεν σκέφτηκε ότι το Anodos Live Stage δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει όλον αυτόν τον κόσμο που επρόκειτο να παρευρεθεί. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν τελικά τεράστιο μέρος του κοινού όχι απλά να μην μπορεί να χορέψει σε ένα κατεξοχήν dance event, αλλά στην πραγματικότητα να μην μπορεί καν να σταθεί και στα δύο του πόδια από την πυκνότητα στον χώρο της συναυλίας, πράγμα όχι απλώς ενοχλητικό, μα άκρως επικίνδυνο. Όλο αυτό, σε συνδυασμό με έναν εξαερισμό που σε καμία περίπτωση δεν λειτουργούσε όπως θα έπρεπε, εν μέσω μάλιστα πανδημίας, χαρίζοντας μόλις λίγα μικρά διαλείμματα δροσιάς δευτερολέπτων ανά αρκετά λεπτά εξαντλητικής ζέστης.
Οι συνθήκες αυτές προφανώς δημιούργησαν και την αντίστοιχη σύγχυση, με κόσμο να αναγκάζεται διαρκώς να μετακινείται από την αρχική του θέση για να μπορεί απλώς να υπάρξει στον χώρο χωρίς να τραυματίζεται ή να τραυματίζει άλλους ακούσια, αδυνατώντας τελικά να απολαύσει όλες τις όμορφες στιγμές της συναυλίας. Η κατάσταση στον εξώστη υπήρξε ευτυχώς βιώσιμη, ενώ μπορούμε να πούμε ακόμη ότι και ο φωτισμός της συναυλίας υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκειά της εντυπωσιακός. Ελπίζουμε την επόμενη φορά να μην επαναληφθούν λάθη και αστοχίες, που πραγματικά διαλύουν όλες τις προσδοκίες μας από μουσικά events για τα οποία ανυπομονούμε.
