Συνεπέστατη φάνηκε στο νέο της ραντεβού με τη χώρα μας η κάποτε Chinawoman –Michelle Gurevich, πλέον: με το που μπήκα στο Gagarin, βρέθηκε επί σκηνής στην ανακοινωμένη της ώρα, ξεκινώντας τη συναυλία με το "Almost Shared Α Lifetime", από το τελευταίο της άλμπουμ Exciting Times (2018).
Προσωπικά, είναι η πρώτη φορά που την παρακολούθησα live. Και, ερχόμενος στο Gagarin από τους δρόμους της Αττικής με τα κιτρινισμένα φώτα στις λεωφόρους, τους αγχωτικούς οδηγούς και το κυνηγητό με τις νταλίκες, βρέθηκα μπροστά σε ένα ρετρό σκηνικό που δεν είχα ξαναδεί στο αγαπημένο λαϊβάδικο. Μίνιμαλ και αρκετά θεατράλε, σου έδινε την εντύπωση ότι κρυφοκοίταζες στο σαλόνι της Gurevich από την απέναντι πολυκατοικία, τότε που ηχογραφούσε το "Party Girl" (2007). Ή τουλάχιστον κάπως έτσι το φανταζόσουν.
Για την επόμενη μιάμιση ώρα, η Gurevich κάλεσε το κοινό σε αυτό το σαλόνι με επιδέξιους ελιγμούς μεταξύ μυστηριακών μοτίβων και νοσταλγικών προλόγων· το κάθισε απέναντί της και διηγήθηκε σκοτεινά ρομαντικές ιστορίες, πότε με τη φωνή της, τα πλήκτρα και την κιθάρα με τα spaghetti εφέ (ενίοτε) και πότε με τα προηχογραφημένα ηλεκτρονικά στοιχεία και τον ήχο με την 1980s αίσθηση.
Η όραση πιανόταν πρώτα από το κόκκινο φόρεμά της, πηγαίνοντας κατόπιν στο καθαρό της πρόσωπο, όσο την άκουγες να προσπαθεί να αναβαθμίσει ή/και να επεκτείνει τη μουσική της ανάμεσα σε Δύση και σε Ανατολή. Ανάμεσα δηλαδή σε επιρροές από Leonard Cohen και Tanita Tikaram, σε τραγουδίστριες του παλιού σοβιετικού ήχου σαν την Alla Pugacheva, στην ελαφρο-ντίσκο της Amanda Lear και σε αναφορές στα γερμανικά καμπαρέ του Μεσοπολέμου. Πότε έτσι προς slowcore κατευθύνσεις και πότε δοσμένη σε μια lo-fi pop, άπλωσε στο Gagarin έναν λιτό ήχο, εκπροσωπούμενο από ερμηνείες δίχως ξεκάθαρη αίσθηση του φύλου.
Το κοινό που ήρθε να τη δει είχε μικρό μέσο όρο ηλικίας και έδειξε ότι αγαπάει τα χαμηλόφωνα ακούσματα –έστω και αν υπήρξαν περιπτώσεις στις πίσω ειδικά σειρές που χάλαγαν την ατμόσφαιρα με τη φασαρία τους. Η Gurevich, σε κάθε περίπτωση, έδωσε μια αθώα παράσταση, στην οποία με ξένισε μόνο ο υπερβολικός τόνος επαγγελματισμού που τη διέκρινε. Παρόλα αυτά, με κέρδισε με τη μελοδραματική της παρουσία πάνω στη σκηνή και με τα σκοτεινά, νεορομαντικά της τραγούδια.
Βγαίνοντας για encore με το "Aviva" ο κόσμος την καταχειροκρότησε, όπως έκανε βέβαια και στο τέλος μιας συναυλίας στην οποία η Καναδή τραγουδοποιός φρόντισε και εκπροσώπησε όλες τις μέχρι σήμερα δουλειές της, είτε ως Chinawoman, είτε ως Michelle Gurevich. Μια ματιά στη setlist παρακάτω, θα σας δώσει την πλήρη εικόνα του τι ακούσαμε.
Setlist
Almost Shared a Lifetime
First Six Months of Love
Vacation From Love
Music Gets You Girls
Lovers Are Strangers
To Be With Others
Friday Night
Fatalist Love
Something Has Changed
Party Girl
Drugs Saved My Life
Memories of Three
encore:
Aviva
Kiss In Taksim Square
{youtube}jCMwDrFc2RY{/youtube}
