Η black metal βραδιά στο Gagarin, που σηματοδότησε την επάνοδο των Watain στην Ελλάδα μετά από 5 χρόνια, ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο: το εγχώριο σχήμα των Thy Darkened Shade κατόρθωσε ήδη από τα πρώτα λεπτά να αιχμαλωτίσει την προσοχή του κοινού, που αυξανόταν καθώς περνούσε η ώρα και η νύχτα βάθαινε.
Υποβλητική ατμόσφαιρα, αρμονικά συντονισμένα όργανα, τα «ντεθίζοντα» φωνητικά του frontman The A· όλα μαζί, δημιουργούσαν τον ιδιαίτερο, occult χαρακτήρα και τον ενδιαφέροντα ήχο που χαρακτηρίζει τη μπάντα. Μουσικοί που ξέρουν να υποστηρίζουν το μυστηριακό-πνευματικό στοιχείο το οποίο πρεσβεύουν, μοιάζουν να ψιθυρίζουν υποσχέσεις για την επιτυχή συνέχεια της πορείας τους.
Τη σκυτάλη πήραν οι, επίσης Έλληνες, Dead Congregation. Οι γνωστοί death metallers ήταν ένα μουσικό γρονθοκόπημα για τη σχεδόν 1 ώρα που βρέθηκαν στη σκηνή. Βαθιά φωνητικά, βαριά τύμπανα, φρενήρεις κιθάρες από τη μία, ένα ενθουσιασμένο κοινό από την άλλη. Η ολιγόλεπτη παύση λόγω προβλημάτων με τον ήχο του μπάσου –σχεδόν στην αρχή της εμφάνισής τους, μάλιστα– δεν ήταν αρκετή για να ανακόψει τη βίαιη συνέχεια και τη συνολικά θετική εικόνα της μπάντας.
Τα ελληνικά σχήματα είχαν λοιπόν με επιτυχία ανάψει τη σπίθα γι’ αυτό που επρόκειτο να επακολουθήσει.
Έξι τεράστιες τρίαινες, τρεις από την αριστερή πλευρά και τρεις από τη δεξιά, βρισκόντουσαν στη σκηνή από την αρχή της βραδιάς, προοιωνιζόμενες, ως σύμβολο της περιβόητης μπάντας από την Ουψάλα, το μουσικό ντελίριο που θα ερχόταν. Ξετυλίχτηκαν πανιά από κάθε τρίαινα, που όλα μαζί σχημάτισαν το όνομα Watain, ενώ στο φόντο μία άλλη κολοσσιαία τρίαινα δέσποζε σε ένα μαύρο πανό, πλαισιωμένη από ελληνικούς κίονες.
Γνωστοί για την ακραία σκηνική τους παρουσία, οι Σουηδοί εμφανίστηκαν με τον frontman της μπάντας, Erik Danielsson, να κρατάει έναν αναμμένο πυρσό. Πριν αρχίσουν να παίζουν ηχούσαν ψαλμωδίες, ενώ υπήρχαν αναμμένα κεριά και καντήλια, καθώς και δύο δάδες, στερεωμένες μπροστά τους. Δυνατό ξεκίνημα με το "Storm Οf Τhe Antichrist" και έπειτα το single "Nuclear Alchemy", από την πιο πρόσφατη δουλειά τους Trident Wolf Eclipse (2018). Γενικώς, οι Watain έπαιξαν τραγούδια από ολόκληρη τη δισκογραφία τους, δίνοντας όμως έμφαση –προφανώς– στον τελευταίο δίσκο. Από το ντεμπούτο Rabid Death’s Curse (2000) ακούσαμε το "Angelrape", ενώ ιδιαίτερη προτίμηση υπήρξε και στο επιτυχημένο Sworn Τo Τhe Dark (2007), με κομμάτια του οποίου, μεταξύ άλλων, ξεκίνησε ("Storm Οf Τhe Antichrist") και έκλεισε ("The Serpent's Chalice") η συναυλία.
Το κόκκινο, αιματώδες χρώμα των προβολέων, η μειωμένη, θολή ορατότητα από τους συνεχώς ανανεωνόμενους ατμούς, το χέρι του Danielsson να χαϊδεύει τις φλόγες των πυρσών, τα ατσάλινα φωνητικά του, που αντηχούσαν στον χώρο: μια μικρογραφία της Κόλασης, συνυφασμένη από εικόνα και ήχο. Το δισκοπότηρο με το (ψεύτικο; αληθινό;) αίμα που χύθηκε, ανακάλεσε τη διαβόητη συναυλία στο Μπρούκλιν (2014) και τους εμετούς που προκάλεσαν τότε οι Σουηδοί σε ακροατές, αφού τους έβρεξαν με αίμα ζώων. Ταυτόχρονα δηλαδή με τη μουσική τους, οι Watain μένουν πιστοί και στο performance που τους αρμόζει, για το οποίο είναι άλλωστε και διάσημοι: κακότητα μπλεγμένη με τη γνωστή ροπή του black metal προς τον Σατανισμό. «Scream for the Devil, Athens!», αναφώνησε σε κάποιο σημείο ο Danielsson προς το κοινό, το οποίο απολάμβανε τα ντραμς και τα riffs, κουρδισμένο σε έντονο headbanging και κραυγές, όταν αναγγέλθηκε το "Malfeitor", με τις υπέροχες κιθάρες.
Η συναυλία-τελετή τελείωσε με τον Danielsson να ανεμίζει την ελληνική σημαία με μια τρίαινα σχεδιασμένη στη θέση του σταυρού και με τον ίδιο να σβήνει τα καντήλια και να υποκλίνεται προς το σύμβολο της μπάντας του πάνω στο μεγάλο πανό.
Όσοι βρεθήκαμε στο Gagarin στις 4 του Μάη είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μία από τις πιο γνωστές μπάντες του black metal, προερχόμενη από τον μακρινό Βορρά, η οποία διατηρεί αλώβητο το παρουσιαστικό της και την εκτέλεση της μουσικής της πάνω στη σκηνή. Ακραία και όμορφη ταυτόχρονα, σίγουρα μια δυνατή εμπειρία.
{youtube}52YoKkjPAMw{/youtube}
