Ποιος θα το πίστευε αλήθεια ότι, εν έτει 2018, μια συναυλία του Enrique Iglesias θα γέμιζε το κλειστό γήπεδο μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α., θα προκαλούσε κυκλοφοριακό κομφούζιο στους πέριξ δρόμους για ώρες και θα αποδείκνυε περίτρανα ότι ο γιος του Χούλιο δεν ξεπεράστηκε ποτέ στη συνείδηση του μαζικού κοινού, ως pop είδωλο της αφίσας και του παραληρήματος;
Κι όμως, έτσι είχαν τα πράγματα το βράδυ της Πέμπτης, με την όχι και τόσο διαφημισμένη εμφάνιση του Ισπανού να σπάει ταμεία και social media, συσπειρώνοντας όλον τον 30+ γυναικείο πληθυσμό που πέρασε τα πρώτα εφηβικά σκιρτήματα υπό τους ήχους του "Hero" και ίσως τώρα βλέπει τα παιδιά του να χορεύουν στα πρώτα τους πάρτι με το “Duele De Corazon”. Κέντρισε όμως και το ενδιαφέρον μεγάλης μερίδας τουριστών από όσους επισκέπτονται αυτόν τον καιρό τη χώρα μας και βρήκαν καθώς φάνηκε ευκαιρία για ένα συναυλιακό αξιοθέατο διεθνούς βεληνεκούς.
Όλα αυτά βέβαια αν κατόρθωνες να μπεις στην αρένα ή να βρεις τη θέση σου στα διαζώματα, καθότι ο κόσμος πολύς και η διοργάνωση ανεπαρκής. Πουθενά κάποια ένδειξη ή κάποια ταμπέλα που θα έδειχνε στο φιλοθεάμον κοινό τον δρόμο προς την πολυπόθητη είσοδο. Και λίγοι οι (κουρασμένοι) υπεύθυνοι από εδώ και από εκεί, οι οποίοι και πάλι ήξεραν μόνο τις μισές από τις απαραίτητες πληροφορίες· γενικότερα ένα μπάχαλο, ικανό να σε εκνευρίσει και να σου χαλάσει τη διάθεση, κάνοντας σε να νιώθεις σαν ζαλισμένο κοτόπουλο που τρέχει γύρω-γύρω στον αχανή χώρο των ολυμπιακών ακινήτων.
Ο εκνευρισμός πήγε πάντως περίπατο με το πρώτο βήμα μέσα στον χώρο, όπου ο «Enriqueeeee Enriqueeeee» (όπως φώναζαν τα πιτσιρίκια, α-λα-Σάκη) και η κομπανία του τα έδιναν όλα, μέσω ενός σόου διεθνών προδιαγραφών, με εντυπωσιακά οπτικά εφέ και μια σκηνή διαρρυθμισμένη έτσι, ώστε ο πρωταγωνιστής της βραδιάς να κόβει τις βόλτες του κατά μήκος της αρένας και να τραγουδάει κοντά στο κοινό του, που πραγματικά τον αποθέωσε. Σε γενικές γραμμές, βέβαια, ο Iglesias αποδείχτηκε αυτό που λέμε «από φωνή κορμάρα». Εκτέλεσε ωστόσο στην εντέλεια όλο το πρόγραμμα, με τον κύριο προσανατολισμό να βρίσκεται στη διασκέδαση, με μπόλικα σέξι βλέμματα, nice talking, αστειάκια, χορούς και φυσικά τις απαραίτητες φιλοφρονήσεις στο ελληνικό αίσθημα, με τη σημαία μας αγκαλιά.
Ο πρώτος κακός χαμός έγινε στο "Bailamos", οι πρώτοι αναστεναγμοί και το σήμα της γονικής συναίνεσης έπεσε στο “El Bano’’ –το τραγούδι που, όπως μας αποκάλυψε ο ίδιος ο Λατίνος σταρ, το έγραψε εμπευσμένος από το σεξ στην τουαλέτα– ενώ τα μπλουζ της άγριας νιότης ξαναπήραν σάρκα και οστά στο τύπου encore, εκεί όπου το "Hero" έδωσε το σήμα για να βγουν αναπτήρες από την κωλότσεπη και για να αγκαλιαστούν χορεύοντας μερικά ζευγαράκια, αναβιώνοντας στο κλειστό μπάσκετ του Ο.Α.Κ.Α. κάποιο πάρτι της πρώτης γυμνασίου στο σαλόνι του σπιτιού τους.
Η βραδιά δεν κράτησε πολύ και είχε «οικογενειακή» διάρκεια, ώστε να πάνε και τα παιδιά σχολείο το πρωί, να ξεκουραστούν και οι μεσόκοποι γονείς, να πάνε και οι τουρίστες να φάνε τα σουβλάκια τους στο Μοναστηράκι. Ωστόσο ήταν διασκεδαστική, προσφέροντας μια νοσταλγική λάτιν ποπ νότα στη μονοτονία της σοβαροφάνειας που μας κατατρύχει μερικές φορές. Απέδειξε άλλωστε περίτρανα ότι ο Enrique Iglesias μεγαλώνει-μεγαλώνει γερά παιδιά και θα σε κάνει να τον σπάσεις τον γοφό. Θες δεν θες.
{youtube}SUBIGCL7umk{/youtube}
