Δεν είναι κρυφό πως οι απανταχού dark ambient συναυλίες αποτελούν περιστάσεις ιδιαίτερα σπάνιες στη χώρα μας. Ενδεχομένως ελέω της εξειδικευμένης υφής του ίδιου του ήχου, ο οποίος αποτελεί άκουσμα απευθυνόμενο σε πολύ συγκεκριμένα ακροατήρια. Αυτή, ωστόσο, δεν φαίνεται να είναι η περίπτωση για το ιδιόμορφο κράμα του Mortiis, η πρώτη εποχή του οποίου συλλέγει ακροατές από ποικίλους διαφορετικούς χώρους. Σημαντικό στοιχείο-κλειδί παραμένει ασφαλώς το black metal παρελθόν του, το οποίο και αποτελεί έως και σήμερα αφορμή εισόδου μεταλλικών ακροατών στις τάξεις του.

38aMrti_2.jpg

Τη βραδιά στο Temple άνοιξε το γαλλικό dark ambient σχήμα Treha Sektori, πνευματικό τέκνο του πολυπράγμωνος Dan Sora. Υποστηλώνοντας την παρουσία του σε τελετουργικά τύμπανα και σε υποδόρια σκιερές ατμόσφαιρες, συγκρότησε με περισσή ευκολία ένα αδιάσπαστο μουσικό χαλί, πάνω στο οποίο απέδιδε αποσπασματικά λιτές φωνητικές επικλήσεις. Σε απόλυτο συγκερασμό, τα άρτια visuals που προβάλλονταν στο φόντο σμίλευσαν μια ιδιόμορφα ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, υπό την οποία ανθρώπινες παραμορφωμένες όψεις φάνταζαν ως Νοσηρά Γλυπτά της Κόλασης. Υπηρετώντας έτσι τη διαπεραστική αύρα της μουσικής, το εικαστικό κομμάτι έγινε ένα με το ηχητικό, με σκοπό την παρουσίαση μιας πλήρους, ολοκληρωμένης πρότασης.

38aMrti_3.jpg

Τη σκυτάλη παρέλαβε η Ρωσίδα Alina Antonova, η οποία δισκογραφεί υπό το πολυσχιδές προσωπείο της Lamia Vox. Επιδιδόμενη σε διατρητικά πλήκτρα, αλλά και σε αρκούντως υποβλητικά φωνητικά, κατόρθωσε να επενδύσει τους αιθέριους μανδύες της με μια εύμορφη αίσθηση πνευματικού κάλλους. Οι δε αναθυμιάσεις του σιγοκαίοντος λιβανιού πλημμύρισαν την ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, προσδίδοντάς σου την εντύπωση πως παρευρισκόσουν καταμεσής μιας Αρχαϊκής Λειτουργίας, αντί μιας απλής συναυλιακής επίδοσης. Η ίδια η διαβρωτική αίσθηση της μουσικής υποστηλώθηκε άλλωστε και από τα κατάλληλα visuals, υπενθυμίζοντας ότι η dark ambient τέχνη συχνά βοηθιέται δομικά από το ανάλογο οπτικό της κομμάτι.

38aMrti_4.jpg

Ο Håvard "Mortiis" Ellefsen, από την πλευρά του, κυμάνθηκε σε πλήρως διαφορετικά standards, όντας πιστός στην επική ατμόσφαιρα του κλασικού Ånden Som Gjorde Opprør (1994). Από τις πρώτες κιόλας νότες του "En Μørk Horisont" φρόντισε να προϊδεάσει νοερά το ακροατήριο για την επικείμενη ακολουθία ενός άκρως Κολασμένου Παραμυθιού, βγαλμένου από τη φαντασία του πιο αλλόφρονα τροβαδούρου. Μέχρι και η ...σκουριασμένη ντιβανοκασέλα που περιείχε όλο τον εξοπλισμό φάνταζε σε άμεση συνάρτηση με μια αισθητική που ανασύρεται από το μακρινό 1994, η οποία και αναβιώνει αποκλειστικά πια σε αντίστοιχες εορταστικές περιστάσεις.

Υπό την ανάλογη άρτια αρμονία, τα ασπρόμαυρα visuals που ξεπρόβαλλαν από το φόντο ακολουθούσαν τη βωβή αφήγηση μιας Μάχης Χαμένης στον Χρόνο. Οι σχεδόν εμβατηριακές μελωδίες αποτέλεσαν το τέλειο soundtrack για καλλιτεχνήματα ζωγραφισμένα στο χέρι, τα οποία εναλλάσσονταν στο πελώριο πανί ωσάν τόμοι μιας ξεχασμένης ιστορίας. Συχνά-πυκνά, βέβαια, διαφαινόταν και το κλασικό έμβλημα του Mortiis με τον Ιππότη που λαβώνει τον Κυκλικό Δράκο, υπενθυμίζοντάς σε όλους μας (έστω και αποσπασματικά) το ιδιαίτερο παρελθόν του headliner.

38aMrti_5.jpg

Ο Mortiis έδειχνε να απολαμβάνει στο μέγιστο τον χρόνο του επί σκηνής. Παρότι έμεινε σιωπηλός καθόλη τη διάρκεια της εμφάνισης, ανταπέδωσε σε ουσιαστικά στιγμιότυπα το θερμό χειροκρότημα του κοινού με τα ανάλογα περιχαρή νεύματα. Τον υπόλοιπο χρόνο του, όμως, φρόντισε να τον αφοσιώσει στην ογκώδη κάσα που περιείχε τα σύνεργα της βραδιάς, από την οποία δεν σήκωσε στιγμή την κεφαλή του, παρά έμεινε στιβαρός και απόλυτα προσηλωμένος.

Εν κατακλείδι, η πρώτη παρουσίαση της διαβόητης Era 1 του Mortiis στη χώρα μας, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ξεκινώντας από τα άριστα πλαίσια του ήχου, για να καταλήξουμε στην άριστη επιλογή των support, στο πλούσιο merchandise που προσφερόταν, όπως και στο θερμό κλίμα από άκρη σε άκρη του Temple, όλα συνέδραμαν στη συγκρότηση μιας άκρως συγκινησιακής εμπειρίας. Μέχρι και οι ανάλογες σκηνικές μεταμφιέσεις υπήρξαν, άλλωστε, καθώς ο ίδιος ο Mortiis εισήλθε επί σκηνής ως Σκοτεινό Ξωτικό: με την ψεύτικη Μύτη του να φαντάζει Άκομψα Μυτερή, αλλά και με το δέρμα του προσώπου του Νεκρικά Αποστεωμένο.

{youtube}3y8FzeBQGRg{/youtube}

 

 

Ακολούθησε το Avopolis Network στο Google News

 

Διαβάστε Ακόμα

Featured