Κάθε αναγγελία νέου ερχομού των High On Fire στην Ελλάδα, είναι πάντα ένα σημαντικό γεγονός. Γιατί το τρίο από την Oakland, που επί 26 χρόνια αποτελεί τοτέμ της stoner/sludge σκηνής, έχει καταγράψει μια πορεία γεμάτη τρομερούς δίσκους και …θρύλους για τα επί σκηνής πεπραγμένα του. Πόσο μάλλον που τα εγχώρια συγκροτήματα του συγκεκριμένου ήχου βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια πρωτοπορία, έχοντας ασφαλώς επηρεαστεί και πατήσει στο παρελθόν και στο παρόν του Matt Pike: αυτής της sui generis φυσιογνωμίας, που, παρότι με τους Sleep άνοιξε τον δρόμο για ολόκληρη τη σκηνή και με τους High Οn Fire της χάρισε νέες διαδρομές, ουδέποτε επαναπαύτηκε και ακόμα συνεχίζει να εξελίσσεται, δημιουργώντας παρέα με τους συντρόφους του (και μεγάλες μουσικάρες) Des Kensel & Jeff Matz.
Για το ιδιαίτερο κλίμα της βραδιάς, ίσως να μην υπήρχε πιο ταιριαστή support επιλογή από τους Αθηναίους Heavier Than God, οι οποίοι, μετά από μια πενταετία στην οποία έκαναν αισθητή τη συναυλιακή τους παρουσία, παρουσίασαν στο ντεμπούτο τους ένα εξαιρετικό μίγμα stoner/doom με punk πινελιές και ...ασύστολη βία. Πρόκειται ίσως για το κορυφαίο εγχώριο σχήμα του χώρου αυτή τη στιγμή, μιας και τα 4 μέλη συγκαταλέγονται εύκολα μεταξύ των καλύτερων, ο ήχος τους ισορροπεί ιδανικά μεταξύ όγκου και διαύγειας και η επί σκηνής παρουσία τους είναι σε στιγμές απολαυστική.
Οι 8 συνθέσεις του set ήταν μια αναμφισβήτητη απόδειξη του ταλέντου τους, αλλά και μια μικρή αποκάλυψη για όσους δεν τους είχαν υπόψη τους. Το πάθος δε στην απόδοσή τους ήταν η καλύτερη τιμή για τους αρκετούς που από νωρίς βρέθηκαν στο Gagarin, αλλά και για την Αυτού Εξοχότητα των High Οn Fire που θα ακολουθούσε. Δεν ξέρω ποιες είναι οι φιλοδοξίες των Heavier Than God, ωστόσο η δουλειά τους αξίζει να ξεπεράσει τα στενά όρια του underground. Αν το επιθυμούν και οι ίδιοι, τότε εδώ και τώρα πρέπει να κάνουν τα απαραίτητα «επαγγελματικά» βήματα: με πρώτο και καλύτερο το να υπάρχει στο επόμενο live το CD τους στον πάγκο του merchandising.
Setlist
Doomed And Confused
Demon Squasher
HxTxG
Satan's Grip (Akward 13)
Kiss The Monkey
While you were screaming
Icons Of Superstition
The Loather The Scum And the holy Goat
Η ώρα έδειχνε περίπου 10 όταν εμφανίστηκε στη σκηνή η φιγούρα του πολέμαρχου Matt Pike, ντυμένη με την κλασική ημίγυμνη και ζωγραφιστή στολή της. Μας κοίταξε με μισό μάτι, είπε «Athens, Greece we are High on Fire» και μπουμ! Το “The Black Pot” μπήκε με χίλια και όλοι καταλάβαμε τι θα ακολουθούσε. Ωστόσο, εκεί που περιμέναμε να ακούσουμε «Pick a side cause the dogs come a begging», δεν ακούσαμε τίποτα. Η αγριοφωνάρα του Pike ήταν απούσα, παρότι ο ίδιος φαινόταν να δίνει στο μικρόφωνο όλο του το είναι. Αυτό δυστυχώς συνεχίστηκε και για τα επόμενα 5 τραγούδια, αποτελώντας μία από τις μεγαλύτερες ηχητικές ανορθογραφίες των τελευταίων ετών στα συναυλιακά μας δρώμενα... Ήταν απίστευτα αμήχανη η κατάσταση, αφού έβλεπες το κοινό να κινείται μεν στον ρυθμό της μουσικής, μα ταυτόχρονα ο καθένας να ρωτάει τον διπλανό του αν ακούει τη φωνή!
Βεβαίως στη χώρα που γέννησε την τραγωδία, δεν θα μπορούσε να λείψει ο «από μηχανής Θεός», ο οποίος ευτυχώς εδέησε και στο “Slave Τhe Hive” το δράμα σταμάτησε. Η φωνή των σπηλαίων ήταν πια παρούσα για να συνοδεύσει το αυθεντικότερο rock 'n' roll τραγούδι της μπάντας και να οδηγήσει το κοινό σε ποικίλες χορευτικές, μα και βίαιες κινήσεις. Στα καπάκια ήρθε το sing-along hit “Falconist” από τον τελευταίο δίσκο και η κανονικότητα επέστρεψε.
Η τριάδα "10.000 Years", "Fertile Green" και "Blood From Zion” –όπου η επίδειξη υψηλής τεχνικής από το έγχορδο δίδυμο Pike/Matz έφερε επιφωνήματα θαυμασμού– και το θριαμβευτικό φινάλε με το “Snakes For The Divine” έσωσε κάπως τα προσχήματα. Ωστόσο, η ευκαιρία για ένα ιστορικό live δυστυχώς χάθηκε στην αρχή της βραδιάς.
Φεύγοντας από το Gagarin, μια εικόνα μου είχε καρφωθεί στο μυαλό: εκείνη της αγέρωχης και ταυτόχρονα τόσο εύθραυστης φιγούρας του Matt Pike, να πάλλεται στην ένταση της κιθάρας του και να παλεύει με τα φυσικά όριά του. Σίγουρα τα χρόνια δεν είναι λίγα και ομοίως τα παραπτώματα, στο όνομα του ιερού τριπτύχου της ροκ κουλτούρας. Ακριβώς όμως στο όνομα αυτής της κουλτούρας, αξίζει να απολαμβάνει τον καθολικό σεβασμό, σαν ένας από τους τελευταίους που περιδιαβαίνουν με τέτοια συνέπεια την άγρια πλευρά. Captain Matt, στο επανιδείν!
Setlist
The Black Plot
Carcosa
Rumors of War
Serums of Liao
Madness of an Architect
Slave the Hive
The Falconist
Cometh down Hession
Turk
10.000 years
Fertile Green
Blood from Zion
Snakes for the Divine
{youtube}oAVupoDKzpw{/youtube}
