Προσπερνώντας τυχόν εισαγωγικές στιχομυθίες, η φύση της από κοινού επίσκεψης των Swallow The Sun και Týr στη χώρα μας μοιάζει να έρχεται σε πλήρη αντιστοιχία με την επίφοβη επικαιρότητα των συναυλιακών μας δρώμενων. Δεδομένου πως η προσέλευση στα απανταχού επιμεταλλωμένα events τείνει να μικραίνει, οι λιγοστές ηχηρές εξαιρέσεις καταδεικνύουν ότι δύο διαφορετικά μεταξύ τους σχήματα δύνανται να τραβήξουν ένα ακροατήριο πολύ ετερόκλητο, μα σε μέγεθος λίαν ικανοποιητικό. Βέβαια, η εικόνα του μισοάδειου Κυττάρου μαρτυρεί ότι, ως εγχείρημα, απεδείχθη υπερβολικά φιλόδοξο. Ιδιαίτερα αφού διεξήχθη μερικές μόνο ημέρες έπειτα από την πολυαναμενόμενη επιδρομή του Abbath στον ίδιο χώρο.
Όπως ήταν φυσικό, η πλειονότητα παραβρέθηκε στο Κύτταρο για να τιμήσει τον έναν εκ των δύο συμμετεχόντων, αναλόγως των προτιμήσεων του καθενός. Έστω και αν οι TYRοκόμοι από τις Νήσους Φερόε ανήκουν στα συγκροτήματα που πολλοί διακριτά αποδεχόμαστε, για τον λόγο πως προσελκύουν ολοένα και ενδότερα στα άδυτα της metal μουσικής τον «άμαχο πληθυσμό». Μήπως δεν θυμάστε, άλλωστε, πως κάποτε φρίτταμε με τη goth επιδερμικότητα των Cradle Οf Filth, τα φριχτά τσιριχτά φωνητικά, αλλά και τα τέρμα-επιτηδευμένα βαμπιρέ τους πλήκτρα; Αν δεν ήταν εκείνοι, όμως, οι κοπέλες των σχολικών μας ετών θα εξακολουθούσαν να μοιάζουν με «τυπάκια», μιας και ένα κάπως-πιο-θηλυκό ντύσιμο ανέλπιστα αντικατέστησε τις σάπιες αρβύλες με τη διπλή στρώση σίδερου στις μύτες.
Αν υφίσταται κάτι θετικό, λοιπόν, είναι ότι ακόμα και οι ταλαίπωροι Manu Chao Βίκινγκς του metal έχουν έναν σοβαρό λόγο ύπαρξης. Όσο άρτιοι και αν εντυπώνονται εκτελεστικά, ωστόσο, το μόνο που φάνταζε ενδιαφέρον κατά την επί σκηνής απόδοσή τους ήταν τα σημεία όπου η τριπλή έγχορδη επίθεση συνόδευε ανάλογες πολυφωνικές εκφάνσεις. Εάν, δηλαδή, υποθέταμε ότι ο χαρακτήρας τους θα ήταν συμβατός με ενδότερες πτυχές μου, ομολογώ πως η εμφάνιση στο σύνολό της θα μπορούσε να αναδειχθεί ως αψεγάδιαστη για ταγμένους φίλους του ήχου. Το μόνο πρόβλημα, ότι αδυνατώ να διατυπώσω ψευδή συναισθήματα, εκφραζόμενος καθόλα «αντικειμενικά» για μπάντες που σε μένα εντυπώνονται ως Χρήστος Δάντης του Viking metal.
Οι Swallow The Sun, πάλι, αποτέλεσαν τους αναμφίβολους πρωταγωνιστές της βραδιάς, έστω και αν η όλη διοργάνωση διατήρησε τον co-headline χαρακτήρα της. Πιστοί στην παράδοση της παγερής μελαγχολίας του φινλανδικού goth/doom/death metal, απέδωσαν τις μελωδίες τους με μια άκρατη νωχελικότητα να διαβρώνει την αιωρούμενη ατμόσφαιρα. Το άλλοτε πένθιμο, άλλοτε ρομαντικό μοτίβο της νεφελώδους αίσθησής τους ώθησε πλήθη οπαδών των Týr σε άτακτη υποχώρηση, με τους πιστούς ακόλουθους των «Swallow» να μένουν αποσβολωμένοι, ωσάν σε κατάσταση στήλης άλατος.
Φυσικά, ιδιαίτερη μνεία απαιτείται για την επιβλητικότητα του Mikko Kotamäki, ο οποίος δύναται να επικυρώσει ζωντανά πως αποτελεί μία από τις εκφραστικότερες φωνές της νέας μελωδικής doom/death μουσικής. Όντας πολυπράγμων ως μουσικός στις απανταχού δραστηριότητές του, κατόρθωσε να ζυμώσει πλήθη εμπειριών στα πρόσωπα των Verivala, Barren Earth, αλλά και Kuolemanlaakso, μέσω ενός φάσματος αισθήσεων άρρηκτα διακλαδιζόμενων με την ατμόσφαιρα της ίδιας της μουσικής του. Δεν θα σας κρύψω έτσι ότι πολύ δύσκολα θα φανταζόμουν τους Swallow The Sun με οποιονδήποτε άλλον τραγουδιστή στις τάξεις τους, ιδιαίτερα αφότου οι ερμηνείες του καθηλώνουν συναυλιακά με τον πλέον απροσδόκητο τρόπο.
Έστω και αν ο ατμοσφαιρικός ήχος διανύει πέτρινες περιόδους, οι Swallow The Sun παρέμειναν μέχρι τέλους πιστοί στην ταυτότητα, αλλά και την οικειότητα που τείνουν να εκπνέουν συναυλιακά. Ποτέ άλλοτε ο θρήνος δεν επικάλυπτε αρεστά ένα μειδίαμα σκιαγραφημένο, υπερβαίνοντας επιδραστικά τα όρια της πιο άκρατης χαρμολύπης. Όντας κρυστάλλινοι, μα συνάμα γεμάτοι με αυτοπεποίθηση, κέρδισαν τις επευφημίες από κάθε τελευταίο οπαδό, ο οποίος επέλεξε να αψηφίσει χαρακτηριστικά τον φόρτο της καθημερινής ημέρας. Και αν δεν παρέδιδαν τα γυναικεία φωνητικά τους ως προηχογραφημένα για τις ανάγκες της εμφάνισης, ποιος μαντεύει τι συγκινήσεις θα προκαλούσαν στους ήδη βουρκωμένους fans, οι οποίοι παρέμειναν να παρακολουθούν διακριτικά στις πιο απόμερες πλευρές της αρένας...
{youtube}YWD2ukuMCxU{/youtube}
