Λίγες μέρες πριν τη συναυλία των Epica, διάβασα ότι είχαν μείνει 300 εισιτήρια απούλητα, σημάδι ότι ο κόσμος εκτιμάει τη συχνή τους παρουσία στη χώρα μας, αλλά και τις πολύ καλές κυκλοφορίες που συνεχίζουν να βγάζουν –όπως το πρόσφατο The Quantum Enigma (δες και εδώ).
Τη βραδιά στο Fuzz άνοιξαν οι Jaded Star, ένα νέο συγκρότημα με τη Maxi Nill (On Thorns I Lay, Elysion, Visions Of Atlantis) στα φωνητικά και τον Raphael Saini (ex-Iced Earth) στα ντραμς. Καθώς σύντομα θα κυκλοφορήσουν το Memories From The Future, αφιέρωσαν τα περίπου 40 λεπτά του support σετ τους σ' αυτό. Το γκρουπ κινείται σε rock/metal ύφος –το δηλώνουν άλλωστε και οι ίδιοι– με λίγο Evanescence αισθητική (θα πρόσθετα εγώ). Ο κόσμος τους υποδέχθηκε πάντως θερμά και δεν ήθελε πολύ να τραγουδήσει μαζί με τη Nill το “Wake Up”. Μια καλή εμφάνιση, εάν ήταν και καθαρότερος ο ήχος, θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Μιλώντας για ήχο, ανάθεμα κι αν κατάλαβα τα δύο πρώτα τραγούδια των Epica... Μία άκουγα μόνο τις κιθάρες, μία μόνο τη φωνή της Simone Simons και προς στιγμή φοβήθηκα μήπως τα προβλήματα συνεχίζονταν καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Ευτυχώς από το 4ο τραγούδι (“Storm The Sorrow”) κι έπειτα τα πράγματα έφτιαξαν –στην ουσία, για εμένα τουλάχιστον, ήταν από εκείνο το σημείο όπου άρχισε η συναυλία. Όπως είχε δηλώσει η Simons και στη συνέντευξη που μας παραχώρησε (δες εδώ), οι Ολλανδοί είχαν την ευκαιρία να ξεκουραστούν για λίγο, καθώς μεσολάβησαν κάποιες μέρες από την αμέσως προηγούμενή τους εμφάνιση στην Αργεντινή, με αποτέλεσμα να μας έρθουν στο Fuzz ξεκούραστοι και ευδιάθετοι.
Ο Mark Jansen δεν σταμάτησε στιγμή να μοιράζει χαμόγελα –εκτός βέβαια απ' όταν έπαιζε κιθάρα ή αναλάμβανε τα δεύτερα death γρυλίσματα– αλλά τα βλέμματα των περισσότερων ήταν καρφωμένα στη Simons. Και από τη στιγμή που ζεστάθηκε φωνητικά, ήταν σχεδόν η ίδια τραγουδίστρια την οποία ακούμε και στα άλμπουμ. Εντύπωση μου έκανε μάλιστα το πόσο ενεργά συμμετείχε την ώρα που δεν τραγουδούσε, ας πούμε με τη γνωστή κίνηση ανεμομύλου την οποία έκανε στο “Fools Of Damnation”. «Τι προτιμάτε;», μας ρώτησαν σε κάποια στιγμή: το “The Last Crusade” ή το “Sensorium”; Δύσκολη η επιλογή, καθώς και τα δύο είναι αγαπημένα, με την οριακή πλειοψηφία να διαλέγει τελικά το δεύτερο. Η set list ήταν πάντως έτσι δομημένη, ώστε ακούσαμε τραγούδια από όλες τις κυκλοφορίες, με τα περισσότερα (5) να προέρχονται από το The Quantum Enigma και μετά από το The Divine Conspiracy.
Tο “Cry For The Moon” είναι το sing-a-long κομμάτι των Epica, οπότε ήταν αναμενόμενο που όλο το club τραγούδησε εν χορώ το ρεφραίν –σε αυτό έγινε και η παρουσίαση της μπάντας, όπου πολλά χειροκροτήματα (πλην φυσικά της Simons και του Jansen) απέσπασε ο κιμπορντίστας Coen Janseen, ο οποίος δεν σταμάτησε λεπτό να χτυπιέται πίσω από τα πλήκτρα του· πολλές φορές, μάλιστα, ερχόταν και μπροστά με ένα μικρό φορητό σετ και πείραζε τον έτερο κιθαρίστα, Isaac Delahaye!
To ντραμ σόλο κρίνεται αχρείαστο, αλλά ευτυχώς δεν κράτησε πολύ, με το γκρουπ να τελειώνει ύστερα με το “Design Your Universe”. Οι Epica αποχώρησαν για λίγο σε εκείνο το σημείο, για να επιστρέψει στη συνέχεια ο Janseen με το φορητό keyboard του, παίζοντας τις πρώτες νότες του “Sancta Terra”. Ακολούθησαν οι υπόλοιποι, λέγοντάς μας στο ενδιάμεσο πόσο χαίρονται που βρίσκονται ξανά στην Ελλάδα. Το λένε βέβαια όλα τα συγκροτήματα, για τους συγκεκριμένους όμως έχω την αίσθηση ότι το πιστεύουν. Το encore τελείωσε κατόπιν με –τι άλλο;– “Consign To Oblivion”, όπως άλλωστε μας είχε πει η Simons στην προαναφερθείσα συνέντευξη, το θεωρεί ιδανικό για κλείσιμο.
Ακολούθησαν χειροκροτήματα, ευχαριστίες και η κλασική πια selfie με το συγκρότημα και το κοινό. Κάπου εκεί κοίταξα την ώρα: η συναυλία διήρκησε περίπου 2 ώρες, στα γνωστά στάνταρ χρονικά πλαίσια δηλαδή στα οποία συνήθως παίζουν οι Epica –κάπου τόσο πρέπει, πιστεύω, να παίζει όποιο συγκρότημα σέβεται τους οπαδούς– με την απόδοση να είναι για μία ακόμη φορά πάρα πολύ καλή. Είναι η 4η φορά που τους βλέπω, και (με εξαίρεση την πρώτη, που ήταν σε φεστιβάλ) πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο από τα μέχρι τώρα live τους ως «καλύτερο»: κάθε φορά παίζουν το ίδιο καλά, απλά ίσως στην τωρινή εμφάνιση να μάζεψαν τον περισσότερο κόσμο.
Άντε την επόμενη φορά και sold-out. To αξίζουν!
Setlist
(Intro) Originem
1. The Second Stone
2. The Essence Of Silence
3. Unleashed
4. Storm The Sorrow
5. Fools Of Damnation
6. Natural Corruption
7. Sensorium
8. The Obsessive Devotion
9. Victims Of Contingency
10. Cry For The Moon
(Drum Solo)
11. Design Your Universe
Encore
12. Sancta Terra
13. Unchain Utopia
14. Consign To Oblivion
{youtube}nV5pmePPf6w{/youtube}
