Tρίτη συνεχόμενη εμφάνιση των Γερμανών στη χώρα μας, σαν τρίο αυτή τη φορά, μιας και ο μπασίστας Richard Behrens –λόγω κάποιου προβλήματος– δεν τους ακολούθησε σε Σόφια, Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Με αποτέλεσμα ο κιθαρίστας Hans Eiset να αναλάβει χρέη μπάσιστα, αφήνοντας στον Christian Peters όλα τα κιθαριστικά μέρη. Κάτι βέβαια που δεν είχε τελικά καμία επίπτωση στην παρουσία τους, μιας και απέδειξαν, με μια ανατριχιαστικά καλή εμφάνιση, τι σημαίνει να είσαι μια πραγματικά καλή λάιβ μπάντα.
Πριν όμως πούμε για τους Samsara Blues Experiment, λίγα λόγια για τους Spacement, οι οποίοι ανέλαβαν το ζέσταμα από τη θέση του support σχήματος. Το κουαρτέτο παρουσιάστηκε εμφανώς τρακαρισμένο, κάτι που φάνηκε και από τη συνολικά μέτρια εμφάνισή τους, αλλά και από το στήσιμό τους στη σκηνή. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται από αργόσυρτα riff και από μια doom ηχητική, η οποία όμως δεν διέθετε την απαιτούμενη δυναμική. Τα καλά στοιχεία, παρ’ ολα αυτά, υπήρχαν, κάτι που αναγνώρισε και ο κόσμος, στηρίζοντας το γκρουπ με το χειροκρότημά του. Κάτι παραπάνω από μισή ώρα κράτησε το σετ τους, με το γεμάτο An Club να είναι έτοιμο στη συνέχεια να υποδεχθεί τους πρωταγωνιστές της βραδιάς.
Όσοι έχουν ξαναδεί τους Samsara επί το έργον γνωρίζουν τη δυναμική τους, την οποία και επιβεβαίωσαν το Σάββατο, με μια καταπληκτική εμφάνιση. Πάτησαν στο σανίδι γύρω στις 10:30, έχοντας στις αποσκευές τους το περσινό (πολύ καλό) Waiting For The Blood και έπαιξαν με πολύ όρεξη και άριστο δέσιμο ανάμεσά τους –ο καθένας μεμoνωμένα, αλλά και σαν σύνολο, υπήρξαν καθηλωτικοί. Ο Hans Eiset φάνηκε να διασκεδάζει πραγματικά τον ρόλο του μπασίστα, με το παίξιμό του να βγάζει σε κάτι που ακουγόταν ανάμεσα σε μπάσο και κιθάρα. Ο δε Peters πραγματικά έλαμψε ως μουσικός.
Το ενδιαφέρον ήταν ότι, λόγω έλλειψης δεύτερης κιθάρας, ο ήχος των Γερμανών βγήκε πιο καθαρός και λίγο πιο μεταλλικός, αποκτώντας ένα χρώμα το οποίο τους πήγαινε γάντι: νόμιζες δηλαδή ότι άκουγες μια μίξη από Hawkwind & Motörhead, σε πιο σύγχρονη εκδοχή. Και έπιασαν απόδοση πολύ υψηλού επιπέδου σε κομμάτια όπως το "Shringara", το "Into Τhe Black" και το "Center Οf Τhe Sun", κάνοντάς σε να μη θέλεις να τελειώσει η συναυλία. Ακόμα και όταν μια χορδή του Peters έσπασε καθώς έπαιζε το "For Τhe Lost Souls", αναγκάζοντας τους Samsara να διακόψουν για λίγο, δεν φρέναρε την ορμή τους: μετά από ένα σύντομο jam μεταξύ Eiset & Vedder, ακολούθησε ένα εντυπωσιακό μπάσιμο, που τους επέτρεψε να συνεχίσουν από όπου ακριβώς είχαν σταματήσει.
Mετά απο σχεδόν δύο ώρες και έπειτα από δύο encore (άκουσαμε και το "Army Οf Ignorance" μετά απο παράκληση οπαδού, ο οποίος ανέβηκε στη σκηνή και το ζήτησε από μικροφώνου, ενώ η μπάντα είχε αποσυρθεί) οι Samsara έθεσαν τον πήχη πολύ ψηλά για το τι σημαίνει καλή συναυλία, αφήνοντας μας όλους χαρούμενους και ευχαριστημένους. Είναι πραγματικά τύχη να βλέπουμε τέτοια συγκροτήματα στα καλύτερά τους. Και εις ανώτερα.
Setlist
1. Center Of The Sun
2. Revelation & Mystery
3. Back To Life
4. Shringara
5. Don’t Belong
6. For The Lost Souls
7. Double Freedom
encore1
Into The Black & Flipside Apocalypce
encore2
Army Of Ignorance
{youtube}swGsT5Rib98{/youtube}
