Αν υπάρχει στην Ελλάδα ενεργό κοινό που παρακολουθεί το ψυχεδελικό stoner rock (που σίγουρα υπάρχει), τότε απείχε από την εμφάνιση των Mars Red Sky το Σάββατο, οι οποίοι έπαιξαν στο Six d.o.g.s. μπροστά σε καμιά σαρανταριά άτομα το πολύ. Όμως σε καμιά περίπτωση η βραδιά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένη: τόσο οι Γάλλοι, όσο και τα δύο συγκροτήματα που τους συνόδευσαν, δεν ήταν σε κανένα σημείο νωχελικοί και δεν φάνηκαν να πτοούνται από τη χαλαρότητα στο κοινό.
Οι 45 Rats ξεκίνησαν με δυναμισμό, χωρίς να θέλουν να κάψουν τους ενισχυτές και χωρίς περιττούς εντυπωσιασμούς. Τα instrumental τους κομμάτια είναι ικανά να κάθονται στα αυτιά του ακροατή και να μην τον αφήνουν εφησυχασμένο.
Οι Godsleep, πάλι, ήταν μια έκπληξη για εμένα. Έδειξαν ότι διαθέτουν καλό timing κι ότι έχουν αυθεντική εσωτερική δύναμη, χωρίς να μαϊμουδίζουν τους Ευρωπαίους ομολόγους τους. Σε μια εποχή που οι μπάντες ακροβατούν ανάμεσα στα είδη και αναζητούν ταυτότητα για να φαίνονται σχετικές με το σήμερα, αυτοί βρωντοφωνάζουν: «stay heavy!». Ο ψυχωμένος ήχος τους και το doom σύμπαν τους αποτέλεσε μια καλή διέξοδο από την κιτσαρία του τριώδιου, που έκανε αποικία την Αθήνα το περασμένο Σαββατοκύριακο. Ακόμα και η σκηνική τους πειθαρχία ήταν αβίαστη. Θα πρέπει μόνο ο τραγουδιστής τους να βρει έναν πιο χαλαρό τρόπο να στέκεται και να σταματήσει να κουνάει επεξηγηματικά το ελεύθερό του χέρι σε κάθε στίχο. Άλλωστε είναι αρκετά ταλαντούχος για να υπονομεύει την εικόνα του.
Ο αστάθμητος παράγοντας του ενισχυτή και το μπλέξιμο με τα βύσματα καθυστέρησε την έναρξη των Mars Red Sky, αλλά στη συνέχεια η γλυκύτητα στην επαφή τους με τον κόσμο και η συνέπειά τους κάλυψαν τα μικροπροβλήματα στον ήχο, καθώς και τα πνιγμένα φωνητικά. Στο εσωτερικό του Six d.o.g.s. έπιασε λοιπόν «Sabbath-ιανή» βροχούλα. Για λίγο περισσότερο από 1 ώρα, οι Γάλλοι αφέθηκαν σε 7λεπτα και 10λεπτα τραγούδια, τα οποία εξαντλούσαν τα κιθαριστικά heavy/psych μονοπάτια τους χωρίς να πλατειάζουν, περιφέροντας σταθερά τη heavy rock ταυτότητά τους σαν κορώνα στο κεφάλι τους.
Κρίμα που ήταν σαν να παίζουν στο σαλόνι κάποιου, πάντως οι Mars Red Sky έκλεισαν με αξιοπρέπεια μια χαλαρή και ήρεμη βραδιά, που δεν έπρεπε βέβαια να είναι ούτε χαλαρή, ούτε ήρεμη. Αλλά όταν μια μπάντα κοιτάει με αξιώσεις στα μάτια το κοινό (ακόμα και αν μιλάμε απλά για μερικές δεκάδες ζευγάρια μάτια) η προσέλευση γίνεται απλά στατιστική λεπτομέρεια.
{youtube}rm1XZEnp70Q{/youtube}
