Ικανοποίηση. Αυτό ήταν το συναίσθημα που ένιωσα όταν μπήκα στο Κύτταρο και το αντίκρισα γεμάτο με κόσμο. Ικανοποίηση όχι μόνο για το γεγονός πως ένα event σαν το Rap Mayhem κατάφερε να μαζέψει το αθηναϊκό κοινό, αλλά και για τη Noiz Productions, η οποία τόλμησε να φέρει κάτι τέτοιο από τα μέρη μας στους καιρούς που διανύουμε και να της «βγει» εμπορικά. Μετά το εγχείρημα του Bigger Than Hip Hop Festival πριν περίπου έναν χρόνο –το οποίο δεν κατάφερε να μαζέψει τον απαιτούμενο κόσμο– δεν ήμουν σίγουρος ότι θα βλέπαμε σύντομα κάτι τέτοιο από τη μεριά της εν λόγω διοργάνωσης. Αλλά τελικά ο επιμένων νικά, όπως αποδείχθηκε το βράδυ της Κυριακής.
Το ξεκίνημα έγινε με Reks και Termanology, οι οποίοι μπορεί να μη βρέθηκαν μαζί επί σκηνής, μοιράζονται όμως αρκετά κοινά: είναι και οι δύο από τη Μασαχουσέτη, διαθέτουν ασίγαστη αγάπη για το underground χιπ χοπ, έχουν συνεργαστεί με αρκετούς «μεγάλους» παραγωγούς του χώρου, σου βγάζουν ζεστασιά και οικειότητα στη ζωντανή επαφή, ενώ καταφέρνουν να σου μεταδώσουν κι αυτό το πάθος για τη μαύρη μουσική που διαθέτουν σε περίσσεια. Έχουν βέβαια και μερικά εξαιρετικά τραγούδια, ικανά να πυροδοτήσουν ένα οποιοδήποτε φιλικό προς το χιπ χοπ κοινό. Όπως κι έγινε με τα δικά μας παιδιά (που θα έλεγαν και οι Α/Ε) όταν ήχησαν –μέσα σε διάχυτο ενθουσιασμό– τα “25th Hour” και “Watch How It Go Down” (και τα δυο κατασκευασμένα από τα χεράκια του DJ Premier).
Για τη συνέχεια, Madchild και DJRevolution. Για να πω την αμαρτία μου, περίμενα περισσότερο να δω τον δεύτερο, μιας και μόνο τυχαίο δεν τον λες στο παγκόσμιο δισκοθετικό(;) στερέωμα. Πράγματι, δεν με διέψευσε, μιας και κάπου εκεί στο δεύτερο μισό της εμφάνισής τους έκανε ένα showcase των ικανοτήτων του στο scratching και στο Djing, το οποίο έφερε τον Sparky T στα πλάγια της σκηνής, να τον βιντεοσκοπεί επί τω έργω.
Ο Madchild πάλι, είχε τους πιτσιρικάδες στο τσεπάκι του από την αρχή με το τρελό κι αλλόκοτο στυλ του, δικαιώνοντας το καλλιτεχνικό του όνομα. Το τρελόπαιδο λοιπόν με την ένρινη, χαρακτηριστικη φωνή εξαπέλυσε τις ηχητικές του βόμβες νωρίς-νωρίς, ήταν όμως όταν χαμήλωσε κάπως τους τόνους που έφτασε στο ζενίθ της η εμφάνισή του: τότε δηλαδή που μας είπε για τις περιπέτειές του με τα ναρκωτικά και για τη χαμένη περιουσία στον βωμό τους, όταν τραγούδησε για την αξία του να αφήνεις την αγάπη να μπει στη ζωή σου. Έπειτα από αυτό, μπροστά σου δεν έβλεπες πια έναν μυστήριο τύπο, μα έναν επιζώντα του στίβου της ζωής, τον οποίο δεν μπορούσες παρά να σεβαστείς.
Για το τέλος, Alchemist και Evidence, τους οποίους έχουμε ξαναδεί αμφότερους στα μέρη μας. Ο καθένας στον τομέα του μπορούν να υπερηφανεύονται πως βρίσκονται στην παγκόσμια αφρόκρεμα και το σόου που παραδώσανε στο Κύτταρο δεν υστέρησε της φήμης τους. Συμμετείχαν στη συγκεκριμένη περιοδεία με αφορμή το σχήμα που έχουν πρόσφατα δημιουργήσει (τους Step Brothers), οπότε φρόντισαν ώστε ν' ακούσουμε αρκετό ακυκλοφόρητο υλικό από το επερχόμενο ντεμπούτο τους –ένα μάλιστα κομμάτι ισχυρίστηκαν πως μας το παρουσίασαν και σε παγκόσμια πρώτη. Έπαιξαν πάντως κι όσα έχουν ήδη κυκλοφορήσει διαδικτυακά, όπως το “Step Masters” (με το χαρακτηριστικό βιντεοκλίπ), το οποίο ο κόσμος έδειξε να γνωρίζει καλά.
Κακά τα ψέμματα όμως, εκεί που η βραδιά ανέβηκε επίπεδο ήταν όταν αρχίσανε να ξεπηδούν από τα ηχεία highlights από τη προσωπική πορεία των δύο καλλιτεχνών –οι οποίες πολλές φορές συνέπιπταν, μιας και ο Alchemist έχει συνεργαστεί στο παρελθόν τόσο με τον Ev, όσο και τους Dilated Peoples. Το “Chase The Clouds Away” μετέδωσε αυτή την αραχτή του διάθεση στον χώρο, ήταν λες και κατηφορίζαμε τη Sunset Boulevard με κάποιο ανοιχτό τετράτροχο. Το “You” ζητήθηκε έντονα και τελικά ακούστηκε, δημιουργώντας το αδιαχώρητο στις πρώτες σειρές, ενώ όταν ο Alchemist άφησε για λίγο τα rapping καθήκοντα για να μπει πίσω από τις κονσόλες και να πιάσει το sampler του, απολαύσαμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά δικά του, αλλά και του χιπ χοπ της τελευταίας 15ετίας, beats. Πώς μπορείς λοιπόν να ξεπεράσεις σε ένταση όλα αυτά; Μα με το να ρίξεις στη συναυλιακή αρένα δύο classics των Dilated Peoples όπως τα “Worst Comes To Worst” και “Back Again”, τα οποία έτυχαν –φυσικά– αποθέωσης από τους θεατές.
Απόλυτα επιτυχημένο επομένως το Rap Mayhem Festival, τόσο από καλλιτεχνικής πλευράς όσο και από προσέλευση. Το αθηναϊκό κοινό στήριξε την προσπάθεια, οι μουσικοί δικαιολόγησαν πλήρως το οικονομικό αντίτιμο και η βραδιά της Κυριακής έκλεισε σε καθολικό ενθουσιασμό.
{youtube}IBzuVCcqWas{/youtube}
