Τον αποκαλούν συνήθως «ο Ιταλός Tom Waits», εκείνος όμως έχει σαν θεούς τούς Γιάννη Παπαϊωάννου και Μάρκο Βαμβακάρη. Ασκήσεις ρεμπέτικου, θεατρική ιδιοσυγκρασία, μεσογειακό ταμπεραμέντο και ατόφια τρέλα είναι μερικά από τα δώρα μιας συναυλιακής εμπειρίας με τον Vinicio Capossela. Το βράδυ της Πέμπτης στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, ο αγαπημένος –πλέον και του εγχώριου κοινού– τραγουδοποιός κάλεσε εκλεκτούς φίλους για μια ρεμπέτικη φιέστα με ελληνοϊταλικό άρωμα και κατέκτησε και τους πιο δύσπιστους.
Με το άλμπουμ Rebetiko Gymnastas ο Capossela κατέθεσε πέρυσι τον δικό του φόρο τιμής στο μουσικό μας είδος και από τότε επιδίδεται σε επιλεκτικές βουτιές γνωριμίας και αφομοίωσής του. Αυτή τη φορά πλάι του βρέθηκαν μάστορες του συγκεκριμένου χώρου όπως ο Μανώλης Πάππος/μπουζούκι-τραγούδι, ο Βασίλης Μασσαλάς/κιθάρα-μπαγλαμάς, ο Άγγελος Πολυχρόνου/κρουστά και ο Glauco Zuppiroli/μπάσο.
Το λάιβ ξεκίνησε με την ορχηστρική εκδοχή της “Misirlou” και, σαν αλλοτινός κουτσαβάκης, ο Ιταλός καλλιτέχνης έδωσε το δικό του στίγμα με τη φράση «πάμε μάγκες!». Παρορμητικός και λίαν επικοινωνιακός, όπως πάντα, ο Capossela φάνηκε να επιθυμεί σαν μικρό παιδί να μοιραστεί την προσωπική του αίσθηση για το ρεμπέτικο και την όλη φιλοσοφία που το περιβάλλει. Κάπου εκεί κάλεσε στη σκηνή τη Δήμητρα Γαλάνη (εκείνη του σύστησε άλλωστε την «άλλη» του αδυναμία, τον Μανώλη Πάππο), για να ερμηνεύσουν μαζί τα κομμάτια "Κόκκινο Τρένο/Corre Il Soldato" και "Non È L’ Amore Che Va Via" –στο δε τέλος μας υποσχέθηκαν και μια μελλοντική συνεύρεση τσάμικου μεταξύ τους!
Η συνέχεια της βραδιάς κύλησε με επιλογές από την ιταλική παράδοση και από την πλουσιότατη δισκογραφική διαδρομή του ίδιου του Capossela, τον οποίον πλαισίωσε μια παρέα που, όπως απέδειξε, διέθετε τη δική της γοητεία επί σκηνής και ήταν έτοιμη για ποικίλες «διαβάσεις και παραβάσεις». Για το παιχνίδισμα των αισθήσεων και τη ξεσηκωτική σπίθα του κοινού επιστρατεύθηκαν τα “Contratto Per Karelias”, “Contrada Chiavicone”, “Rebetiko Mou”, “Utrennyaya Gimnastika”, καθώς και οι συνθέσεις “Οι Πρωθυπουργοί/Primo Ministro” και "Βαδίζω Και Παραμιλώ". Σε ανεβασμένο κλίμα, το κατάμεστο Γυάλινο υποδέχθηκε κατόπιν τους Θανάση Παπακωνσταντίνου και Δημήτρη Αποστολάκη (Χαϊνηδες) με τα άσματα "Πέντε Μάγκες Στον Περαία" και "Μανάκι".
Εμφανώς ενθουσιασμένος με την «αγκαλιά» φίλων και αγνώστων, ο Vinicio Capossela μάς διηγήθηκε στη συνέχεια την ιστορία της συνάντησής του με το μυστήριο της κρητικής μουσικής που ακούει στο όνομα Ψαραντώνης. Είναι η ώρα που η ιδιόμορφη ετούτη λύρα παίρνει τα ηνία μαζί με τους δυο υιούς, και τα περήφανα κρητικά όρη «ανασαίνουν» στους βροχερούς δρόμους της Αθήνας. Το παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου και οι συνθέσεις "Άτακτη" και "Cubaro Fiskarello" ολοκληρώνουν μια λίαν επιτυχημένη βραδιά, η οποία έκλεισε πονηρά το μάτι σε μικρούς και μεγάλους, σε μάγκες και φλώρους, στο σήμερα και στο χθες. Μοναδική παρατυπία στη λαϊκή ατμόσφαιρα της συναυλίας ήταν οι εξωφρενικές τιμές του χώρου (12 ευρώ το πρώτο ποτό, 6 το δεύτερο και 40 το μπουκάλι κρασί), για όσους από εμάς αφέθηκαν σε αλκοολικές περιπέτειες...
Ο Ιταλός τροβαδούρος έχει δείξει τα δόντια του και την ικανότητά του στην αυτοσχεδιαστική ελευθερία που χρειάζεται κανείς όταν καλείται να αναπτύξει γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες. Για ακόμα μία φορά την περασμένη Πέμπτη, οι προσωπικές του ρεμπέτικες εξομολογήσεις είχαν λοιπόν τη δύναμη και την απλότητα που τους αναλογεί. Στην υγειά σου μάγκα!
{youtube}_lEqK8iB08I{/youtube}
