Πριν από κάποιες ημέρες, στην ίδια ακριβώς σκηνή με εκείνη που μπροστά της στεκόμουν το βράδυ της Δευτέρας, είχε ανέβει ένα σχήμα από τη Χιλή –αν είναι ποτέ δυνατόν, το είδαμε κι αυτό που λένε κτλ.– το οποίο έχει την τύχη να ηχογραφεί για λογαριασμό της ιδιαίτερα αξιόλογης κι εκλεκτικής νεοϋορκέζικης ετικέτας Sacred Bones. Ο λόγος για τους Holydrug Couple, που έδωσαν μια έξοχη συναυλία, με νεοψυχεδελικές πινελιές και στιβαρό συνθετικό υπόβαθρο. Τα έφερε έτσι λοιπόν η ζωή με τις απρόβλεπτες συντεταγμένες της κι ένα δεύτερο σχήμα από την ίδια χώρα και εταιρία προσγειώθηκε στην ίδια σκηνή, δέκα μέρες αργότερα. Οι Föllakzoid έχουν αρκετά κοινά στοιχεία με τους Holydrug Couple, είναι όμως κι αρκετά διαφορετικοί: και οι δύο επιδιώκουν να ταξιδέψουν το ακροατήριό τους διαμέσου της ψυχεδελικής οδού, μόνο που οι πρώτοι έχουν πολύ συγκεκριμένες μεθόδους για να το επιτύχουν.
Αυτό που κάνουν τα τέσσερα παλικάρια από το Σαντιάγκο είναι το εξής: ξεκινούν από στακάτους ρυθμούς εξ ολοκλήρου «δανεισμένους» από τη μεγάλη των Γερμανών σχολή του krautrock (κατά κύριο λόγο –δεν το κάνουν αποκλειστικά, πάντως, όταν γίνεται κάτι τέτοιο, τότε μιλάμε και για τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές τους) κι εκεί επάνω ο κιθαρίστας προσθέτει φευγάτους ήχους με την κιθάρα του και με τη βοήθεια μιας σειράς πεταλιών παραταγμένων μπροστά στα πόδια του. Σύμμαχό του έχει τον πληκτρά της μπάντας, ο οποίος προσθέτει κάτι παράδοξους ήχους σαν φυσήματα, σαν π.χ. τον θόρυβο που κάνει η σκόνη όσο αιωρείται στο απέραντο διάστημα, ανάμεσα στο δικό μας σύμπαν και το διπλανό. Ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων…
Δεν ήταν λίγες οι φορές κατά τις οποίες σκέφτηκα ότι, μ’ αυτό που κάνουν οι Χιλιανοί, λες και κλέβουν εκκλησία. Το ρυθμικό κομμάτι των συνθέσεών τους κερδίζει άμεσα την προσοχή σου και σε κάνει να κουνάς το κεφάλι σου στο beat που υπαγορεύουν το μπάσο με τα τύμπανα, χωρίς να προσπαθήσουν ιδιαίτερα. Από εκεί και πέρα, όλα είναι εύκολα: όρεξη να έχεις να εισχωρήσεις στον χωροχρόνο που ορίζουν επί τόπου, και η ικανοποίηση για μια υπέρ το δέον απολαυστική συναυλία γίνεται δεδομένη.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι Föllakzoid δεν βιάζονται να χτίσουν τις συνθέσεις τους. Έπαιξαν μιάμιση περίπου ώρα και στο διάστημα αυτό κατέθεσαν έξι μόνο κομμάτια, συν ένα ακόμη στο encore. Ήταν και το μόνο που χρονομέτρησα: ένα τέταρτο της ώρας τους πήρε να το φέρουν βόλτα το τέρας, και ίσως να το παράτησαν σε κάποιο τυχαίο θα ’λεγες σημείο, μιας που δεν φαίνονταν να καταφέρνουν να το τιθασεύσουν εντελώς... Είναι ίσως και το μοναδικό σημείο του λάιβ στο οποίο εγείρουμε ένσταση, ότι από κάποια στιγμή και ύστερα άρχισαν να παρουσιάζονται σημεία κόπωσης στο κοινό –όχι πάντως στη μπάντα, η οποία έδειχνε να προχωράει ακάθεκτη προς την ολοκλήρωση του θεάρεστου έργου της. Εξάλλου μιλάμε και για την πρώτη τους εμφάνιση σε μια πανευρωπαϊκή περιοδεία, που θα τους φέρει να επαναλάβουν όσα είδαμε κάτι παραπάνω από μια τριανταριά φορές –μας ευχαρίστησαν λοιπόν που τους δεχτήκαμε έτσι όμορφα σ' αυτό το ντεμπούτο τους επί ευρωπαϊκού εδάφους.
Βέβαια όλα τα παραπάνω τα ξέραμε από τους δύο δίσκους με τους ευφάνταστους τίτλους Ι και ΙΙ, δεν συνέβη κάτι που δεν περιμέναμε το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου στο Six d.o.g.s. Αλλιώς είναι ωστόσο να τα ακούς στο σπίτι σου όλα αυτά κι αλλιώς να έρχονται να σε βρίσκουν όρθιο ένα βράδυ εθνικής εορτής, κάπου στον πάτο του ιστορικού κέντρου. Ωραία και καλή η ψυχεδέλεια με άλλα λόγια, χρειάζεται όμως και τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να λειτουργήσει όπως της αξίζει. Γιατί, όταν απουσιάζουν, γίνονται απαραίτητες άλλου είδους μικρές λεπτομέρειες ώστε να γυρίσει ο τροχός της ευφορίας σε ό,τι αφορά στον αποδέκτη της μουσικής. Είμαι λοιπόν σίγουρος ότι κάποιοι βρήκαν στους Föllakzoid όλα όσα γύρευαν εκείνο το βράδυ. Εγώ πάλι περίμενα κάτι που θα έδινε μια μεγαλύτερη ποικιλία, πέρα από ένα ελκυστικό μα τόσο οικείο beat, με φανταχτερά ηχητικά φτιασίδια ψεκασμένα από πάνω.
Τη συναυλία άνοιξαν οι εγχώριοι Acid Barretts, που ταίριαζαν στο ύφος όσων έμελλε να ακολουθήσουν, μα δεν μου είπαν κάτι το ιδιαίτερο. Αδύναμες συνθέσεις και μπόλικα εφέ από την κιθάρα προσανατολίζονταν σε έναν με το στανιό ψυχεδελικό ήχο, ενώ η μπάντα μου έδωσε την εντύπωση ότι ασχολήθηκε περισσότερο με το στυλ της μουσικής της, παρά με το περιεχόμενό της. Πιθανώς να βρίσκονται στο απόλυτο ξεκίνημά τους και να πρέπει να περιμένουμε μέχρι να βρουν τον βηματισμό τους. Κι έτσι θα κάνουμε, μέχρι να δώσουν νέα δείγματα της δουλειάς τους...
{youtube}IcYIya3T9ns{/youtube}
