Πίτα το Six d.o.g.s. την Παρασκευή: κάτι το όνομα του Plissken Festival (υπό την αιγίδα του οποίου πραγματοποιήθηκε η βραδιά), κάτι η δωρεάν είσοδος, κάτι το hype γύρω από τους Holydrug Couple, ο κόσμος που συνέρευσε στο γνωστό συναυλιακό στέκι του Μοναστηρακίου ήταν πολύς. Ειδικά κατά τα πρώτα λεπτά, στριμωγμένος μπροστά από την κονσόλα, δεν είχα καλά-καλά τη δυνατότητα όχι τη σκηνή να δω, αλλά ούτε καν να σηκώσω τα χέρια για να χειροκροτήσω.
Πριν όμως από το κυρίως πιάτο υπήρχαν οι Kandinsky, οι οποίοι επίσης έπαιξαν μπροστά σε μπόλικο κόσμο. Πρόκειται για αθηναϊκό κουιντέτο σχηματισμένο σχετικά πρόσφατα, που έχει ήδη ηχογραφήσει δικό του υλικό. Κι αυτό παρουσίασαν βασικά στο 35λεπτο σετ τους, μαζί με κάποιες διασκευές. Παρότι το εν λόγω υλικό δεν το λες και κάτι το εξαιρετικό, είχε τις στιγμές του και έδειξε ότι το γκρουπ διαθέτει δυνατότητες για περαιτέρω εξέλιξη. Το μεγάλο ατού τους είναι νομίζω η φωνή της Μαρίας Θανασούλια, η οποία μου θύμισε ελαφρώς την Alannah Myles. Αλλά και το ότι τολμούν (άσχετα από το αποτέλεσμα) να αναμείξουν διαφορετικά πράγματα, όπως λ.χ. τους indie κιθαρισμούς με το vaudeville πιάνο και τις soul μελωδίες. Συνολικά οι Kandinsky στάθηκαν μια χαρά, αν και θα έπρεπε να αποφύγουν την απόπειρα στο “Why D’You Always Call Me When You’re High?” των Arctic Monkeys. Γενικά, τους βρήκα σαφώς πιο ενδιαφέροντες στο δικό τους υλικό, αφού εμφανίστηκαν κάπως αμήχανοι ως διασκευαστές...
Ήταν έντεκα νταν όταν ανέβηκαν στη σκηνή οι Holydrug Couple, δηλαδή οι Ives Sepulveda (κιθάρα, φωνή) & Manuel Parra (τύμπανα), συν δύο μουσικοί οι οποίοι τους συνόδευσαν σε μπάσο και κιθάρα/πλήκτρα. Η μπάντα έχει ήδη αποσπάσει αρκετά θετικά σχόλια για τη δεύτερη δουλειά της (το φετινό Noctuary), που, αν επιμένετε στις ετικέτες, κατατάσσεται στη νεο-ψυχεδελική συνομοταξία.
Στην περίπτωση των Χιλιανών η συγκεκριμένη ταυτότητα μεταφράζεται σε μια rhythm section που κρατάει τα μπόσικα για να ξεσαλώσουν από πάνω οι κιθάρες, τα πλήκτρα και η φωνή, όλα περασμένα από echo και reverb φίλτρα. Υπάρχει δηλαδή μια «ανοιχτή» λογική στο πώς κινούνται οι συνθέσεις, μια ρευστότητα, μια ροπή αν θέλετε προς την τυχαιότητα. Εν ολίγοις, ολόκληρο το σετ θα μπορούσε να έχει παρουσιαστεί ως μία μακρόσυρτη σύνθεση με ονειρικές διαφυγές και psych ξεσπάσματα. Η τετράδα ήταν κεφάτη επί σκηνής, έπαιξε με μπόλικη όρεξη και με δυναμικότητα και αναπαρήγαγε αρκετά επιτυχημένα το κλίμα των ηχογραφήσεών της.
Στο τέλος της συναυλίας έπεσε αρκετό χειροκρότημα, αν και δεν φάνηκε να είναι πολλοί όσοι πραγματικά ενθουσιάστηκαν με ό,τι άκουσαν από τους Holydrug Couple –ανάμεσά τους και ο γράφων. Κάπου ένιωσα ότι αυτό το ακατέργαστο πνεύμα, παρότι ενίοτε οδηγεί πράγματι σε υπερβατικές στιγμές, το έχουμε πλέον συναντήσει πολλές φορές και είναι έτσι δύσκολο να μας εκπλήξει. Επίσης, έγινε εμφανές από τις κουβέντες που έπιασα στην έξοδο ότι η αρκετά σύντομη παρουσία των Χιλιανών στο Six d.o.g.s. (40 λεπτά όλα κι όλα) άφησε πολλούς από τους παρευρισκόμενους παραπονεμένους...
{youtube}uGNAMlFFCUg{/youtube}
