Εάν το event της Παρασκευής αποτελεί οιωνό σχετικά με το φετινό Ejekt –μας συστήθηκε άλλωστε ως «εισαγωγή» στο πετυχημένο φεστιβάλ– τότε έχουμε να περιμένουμε ωραία πράγματα αυτό το καλοκαίρι. Ήταν μια βραδιά με πάρτυ διάθεση και πολλά χαρούμενα πρόσωπα, η οποία διεξήχθη σε έναν εξαιρετικό χώρο, που γέμισε μάλιστα από κόσμο.
Πρώτο όνομα στη λίστα, οι Cayetano Soundsystem. Στην αρχή βέβαια βλέπαμε μόνο τον DJ Booker στην όμορφα στημένη σκηνή του Inbox, τον οποίον έχουμε αρκετές φορές παρακολουθήσει σε warm-up ρόλο, σε διάφορα events τα τελευταία χρόνια. Αντικειμενικά, ο DJ Booker έχει να επιδείξει μια αίσθηση του μέτρου: κατανοεί σε ποια στιγμή της βραδιάς εμφανίζεται, σε ποιους απευθύνεται και τι πρέπει επομένως να επιλέξει ώστε να ταιριάξει στον ρόλο του. Κι έτσι έγινε κι αυτή τη φορά. Έπαιξε ένα σετ με (ως επί το πλείστον) dubstep χαρακτήρα, περισσότερο κοντά στη σχολή του παραδοσιακού ήχου των DMZ, της Hyperdub και της Tectonic, παρά στο πιο ταιριαστό για clubs σύγχρονο παρακλάδι του συγκεκριμένου χώρου. Ατμοσφαιρικός και σκοτεινός, κατάφερε να κρατήσει ένα τέμπο αρκούντως ρυθμικό αλλά όχι εκκωφαντικό.
Εν τέλει πλάι του παρουσιάστηκε και ο ίδιος ο Cayetano, ολοκληρώνοντας έτσι το «ηχοσύστημα». Με τα εκρηκτικά "Tower Of Power" και "Babylon On Fire" (από το τελευταίο άλμπουμ, Once Sometime) τοποθετημένα στην έναρξη κιόλας της εμφάνισής του, σήμανε μια γενική ευφορία: τα σώματα χαλάρωσαν σιγά-σιγά, τα κεφάλια κουνιόντουσαν ρυθμικά και τα πρόσωπα στο κοινό γίνονταν χαμογελαστά. Όταν δε ο Booker ανέλαβε δράση πίσω από τα πικάπ για το απαραίτητο scratching, οι (ούτως ή άλλως) στιβαρές συνθέσεις του Cayetano κερδίσανε άλλη μία πολύτιμη διάσταση. Κάπου στη μέση η φιλοσοφία κινήθηκε λίγο προς μια cut-and-paste λογική παλαιότερων hip hop εποχών, αλλά μόλις το σετ άρχισε να κάνει κοιλιά, οι δυο τους επέδειξαν αυτογνωσία και πέταξαν στην αρένα ορισμένα κομμάτια βασισμένα σε πνευστά –τα οποία έβαλαν και πάλι το κοινό στο παιχνίδι, επιβεβαιώνοντας πως το funky feeling θα συνεχιζόταν μέχρι τέλους.
Κι ενώ το ρολόι έδειχνε 12 ακριβώς έκανε την εμφάνιση του το κεντρικό πρόσωπο της βραδιάς, ο Josh Davis, περισσότερο γνωστός ως DJ Shadow: πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής μουσικής και του hip hop, μεγάλο δισκογραφικό όνομα από τα μέσα των 1990s έως και μια δεκαετία μετά, με μια αισθητή όμως ποιοτική κάμψη έπειτα. Όσοι πάντως περιμένανε μια σύνοψη των μεγάλων επιτυχιών της προσωπικής του καριέρας, είχαν έρθει σε λάθος βραδιά. Όπως δήλωνε και το δελτίο τύπου, η έλευση του Shadow στην Αθήνα εντασσόταν στα πλαίσια των All Basses Covered σετ του, που είναι υπεύθυνα και για την περιβόητη πρόσφατη «αποβολή» του από hip club του Μαϊάμι (link για ακρόαση εδώ). Το σετ επικέντρωσε λοιπόν σε μουσικές του σήμερα και στο τι συμβαίνει τώρα στο παγκόσμιο στερέωμα, κάτι που μας διευκρίνισε άλλωστε και ο ίδιος από την αρχή.
Αυτό βέβαια που θα ακολουθούσε την επόμενη μιάμιση ώρα δεν θα το φανταζόταν ούτε ο πιο αισιόδοξος των θεατών. Ο DJ Shadow μόνο στάσιμος στη δόξα παλαιότερων εποχών δεν έχει μείνει, εξελίσσοντας την τέχνη του ως DJ: μας επεφύλαξε λοιπόν ένα ε-ξαι-ρε-τι-κό σετ, με πιο-φρέσκα-δεν-γίνεται κομμάτια, με τρομερή τεχνική στο μιξάρισμά τους, πασπαλίζοντάς τα με φράσεις και ήχους δικής του επινόησης, με ζωντανό drumming και sampling, καθώς και με μια επίδειξη της αψεγάδιαστης scratching τεχνικής του. Με λίγα λόγια, μιλάμε για έναν άνθρωπο-ορχήστρα, που παρουσίασε ένα σόου το οποίο απέδειξε γιατί θεωρείται από τους κορυφαίους παγκοσμίως.
Κι από μουσική κατεύθυνση; Μην το προσπαθείτε καλύτερα... Από hip hop και trap, στο dubstep, στο UK bass αλλά και στο drum 'n' bass κάπου εκεί προς το τέλος, μιλάμε για ένα μουσικό ταξίδι το οποίο αψηφούσε ταμπέλες, κανόνες και προαπαιτούμενα, δηλώνοντας βροντερά πως η μουσική είναι μία και πως έγκειται στα χέρια ενός ικανού DJ να κάνει διαφορετικά κομμάτια να ταιριάξουν μεταξύ τους. Γιατί μόνο ένας τέτοιος θα μπορούσε να στριμώξει στο ίδιο σετ το "Mercy" του Kanye West με το... "Come Together" των Beatles, στο οποίο όλη η αίθουσα συμπλήρωνε τα λόγια. Το δε κλείσιμο με το "Organ Donor" είχε ως αποτέλεσμα την απόλυτη αποθέωση του Shadow από το κοινό, ενώ παράλληλα επιβεβαίωσε τις ικανότητές του: κατόρθωσε και αναπαρήγαγε το επιβλητικό και μακρόσυρτο scratching του κομματιού ζωντανά μπροστά μας!
Να με συγχωρεί ο Saddarkie, αλλά ελέω του ότι η Παρασκευή ήταν εργάσιμη, δεν διέθετα τις αντοχές να παρακολουθήσω και τη δική του εμφάνιση ύστερα. Όμως από το Inbox αναχώρησα σαφώς υπερπλήρης –είχα μόλις παρακολουθήσει ένα από τα καλύτερα DJ σετ που είχα μέχρι στιγμής την τύχη να παρευρεθώ. Συνειδητοποίησα μάλιστα ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος (ο DJ Shadow ντε!) μπορεί να μη μας ξαναπαρουσιάσει δισκογραφικά ένα Endtroducing ή ένα Private Press, αλλά σαν DJ μάλλον θα μας απασχολεί για πολλά χρόνια ακόμα.
{youtube}jyHQnD7DhKs{/youtube}
