Τους Samsara Blues Experiment τους πρωτοείδα πέρυσι τέτοιον καιρό σε ένα ασφυκτικά γεμάτο Six d.o.g.s. και μου είχαν αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων. Έγραψα τότε (εδώ) πως σίγουρα θα τους ξαναδούμε σύντομα σε έναν μεγαλύτερο συναυλιακό χώρο –πράγμα που συνέβη την περασμένη Πέμπτη. Και είχα μεγάλη περιέργεια για το αν τελικά ο κόσμος θα ανταποκρινόταν στο κάλεσμα, δικαιώνοντας τις σκέψεις μου, αλλά κυρίως τις προσδοκίες των διοργανωτών της Catch The Soap Productions: γιατί το An Club είναι τουλάχιστον τριπλάσιο σε χωρητικότητα από το Six d.o.g.s. και οι Samsara Blues Experiment μια καινούρια μπάντα, της οποίας η δυναμική και η απήχηση στο αθηναϊκό κοινό «περνάει από εξετάσεις» με συναυλίες σαν κι αυτήν.
Φτάνοντας λοιπόν στα Εξάρχεια κατά τις 10 το βράδυ, είδα τα πεζοδρόμια εκατέρωθεν της Σολωμού γεμάτα από κόσμο. Λίγα σκαλοπάτια αργότερα συνειδητοποίησα πως το club ήταν κι εκείνο σχεδόν γεμάτο και παρακολουθούσε ήδη τους Routes, οι οποίοι βρίσκονταν επί σκηνής. Space rock με stoner ήχο και με αρκετές δόσεις ψυχεδέλειας (ό,τι έπρεπε δηλαδή για ζέσταμα πριν τους Γερμανούς) οι Χαλκιδαίοι δεν σε άφηναν αδιάφορο –το κάθε άλλο. Μπορούσες να βρεις λίγο από Hawkwind, Spiritual Beggars ίσως και Monster Magnet στην πρωτότυπη κατά τα άλλα μουσική των Routes, στοιχεία πακεταρισμένα με ένα χοντρό περιτύλιγμα σκληρού ήχου και σφιχτού δεσίματος. Το μόνο για το οποίο λυπάμαι, είναι που δεν πρόλαβα ολόκληρο το σετ τους. Το σετ τώρα των Samsara Blues Experiment δεν θα μπορούσε να διαφέρει πολύ από ό,τι ακούσαμε πέρυσι, αφού, εκτός από 2-3 καινούρια κομμάτια, οι Γερμανοί δεν κυκλοφόρησαν νέα δουλειά στο ενδιάμεσο. Αυτά τα κομμάτια, μαζί με επιλογές από τα δύο τους άλμπουμ, συν μερικές διασκευές και τζαμαρίσματα, στάθηκαν πάντως υπερ-αρκετά για να κάνουν τα κεφάλια των παρευρισκομένων –από τα κάγκελα μέχρι το τελευταίο σκαλί και το μπαρ– να κινούνται ρυθμικά. Μπλουζ, stoner και ψυχεδέλεια είναι τρία από τα πράγματα που οι Samsara ξέρουν να κάνουν πολύ καλά, είτε συνδυάζοντάς τα, είτε όχι. Κάθε τραγούδι τους είναι έτσι και μια μικρή περιπέτεια, αφού σε αυτό μπορείς να ακούσεις το τέμπο, τα ρυθμικά μέρη και τις μελωδίες να εναλλάσσονται συνεχώς, ενόσω τα μουσικά πιστεύω της μπάντας παραμένουν σταθερά.
Κι αν κάποιοι χρεώνουν ως λάθος στους Γερμανούς το ότι, ορισμένες φορές, τα θέματά τους μπορεί να μην ακολουθούν σε φυσική συνέχεια το ένα το άλλο, εγώ νομίζω πως η σύγχρονη μουσική δεν έχει χώρο για συμβάσεις τέτοιου είδους. Έγιναν βέβαια και κάποια λαθάκια, στο ρυθμικό κυρίως κομμάτι, τα οποία δεν μπορούσες να μην προσέξεις∙ αλλά αυτά γράφονται για την ιστορία και διαβάζονται σαν ψιλά γράμματα. Ο ήχος ήταν καλός, αν και, με τόση κιθαριστική βρώμα, τα αυτιά γρήγορα άρχισαν να βουίζουν, ρίχνοντας έτσι τον πήχη που ο καθένας είχε θέσει εκ των προτέρων. Παρ’ όλα αυτά θα ήθελα τα τύμπανα λίγο πιο ψηλά σε ένταση, αφού σε στιγμές βαβούρας –και δεν ήταν λίγες– τα βαθιά τους σχεδόν χάνονταν.
Το αθηναϊκό κοινό έδωσε λοιπόν βροντερό παρών στη συναυλία των Samsara Blues Experiment την Πέμπτη και νομίζω ότι άξιζε τον κόπο και το χρήμα –αν και η τιμή του εισιτηρίου ήταν σχετικά χαμηλή. Εύχομαι να συνεχίσει να το κάνει, στηρίζοντας νέες αξιόλογες μπάντες και τίμιες εγχώριες προσπάθειες για τη διατήρηση της ροκ –και όχι μόνο– σκηνής στη Ελλάδα, σε δύσκολους καιρούς. Θα ήταν κρίμα να παρακολουθούσαμε ένα live σαν κι αυτό σε ένα άδειο An Club. Ευτυχώς δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
{youtube}Uvg3L8zaPJM{/youtube}
