Ήταν ευχάριστη συναυλιακή έκπληξη η ανακοίνωση ενός event σαν το Bigger Than Hip Hop Festival, με ονόματα (από το εξωτερικό μα και από την ημεδαπή) τα οποία έχουν πράγματα να δώσουν ζωντανά. Η δράση ξεκινούσε μάλιστα από νωρίς σύμφωνα με το πρόγραμμα, όπως κι έγινε –με τον Cutbrawl και τον Sparky T να λαμβάνουν θέσεις πίσω από τα πικάπ, διαλέγοντας μουσικές και επιδεικνύοντας τις ικανότητές τους στο scratching. Ο κόσμος λιγοστός σε αυτό το σημείο, κάτι που καθιστούσε το έργο τους ολίγον τι άχαρο. Οι ίδιοι πάντως φρόντισαν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, έστω κι αν η ώρα εμφάνισης δεν τους βοηθούσε ιδιαίτερα.
Την παρουσίαση της βραδιάς είχε αναλάβει ο Δημήτρης Κοττάκης (γνωστός στους εγχώριους hip hop κύκλους ως Evnus), ο οποίος φρόντιζε, ενδιάμεσα από τα συγκροτήματα παύλα MCs, να μας δίνει μερικές λεπτομέρειες για τον κάθε συμμετέχοντα στο φεστιβάλ, κρατώντας έτσι το ενδιαφέρον του κοινού. Όπως κι έκανε λ.χ. μετά το τέλος του σετ των Cutbrawl & Sparky, λέγοντάς μας την ιστορία του DJ Noiz, υπεύθυνου (μέσω της Noiz Productions) για το συγκεκριμένο φεστιβάλ, αλλά και για τόσες ακόμα hip hop βραδιές.
Για τη συνέχεια το μενού ήταν γαλλικό, τουτέστιν επί σκηνής βρέθηκαν ο Brahi και ο Soulkast, με ένα σετ στο οποίο λίγοι κατάλαβαν τα λεγόμενα, πολλοί όμως νιώσανε τον ρυθμό και το πάθος –κυρίως του Soulkast, ο οποίος μας είχε βέβαια δείξει τα «δόντια» του και στο παρελθόν, όταν είχε εμφανιστεί ως support στη συναυλία των Dilated Peoples. Το βράδυ της Παρασκευής ήρθε απλά να επιβεβαιώσει πως πρόκειται για έναν πολύ ενεργητικό performer, που ξέρει να ξεσηκώνει τον κόσμο ακόμα κι όταν πρόκειται για το πραγματικά ετερόκλητο κοινό που είχε μαζευτεί εκείνη τη στιγμή στο Gagarin.
Ακολούθησαν οι Στίχοιμα, με τους συνήθεις επί σκηνής συνεργάτες τους –τον Dask και τον Marginal από τους Giants. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού προερχόταν (όπως αναμενόταν) από τον νέο και πολύ δυνατό τους δίσκο Μηχανές, χωρίς να λείπουν βέβαια και αναγνωρίσιμες στιγμές από το παρελθόν του γκρουπ, π.χ. το "Όπως Τότε". Η εμφάνισή τους ήταν αρκούντως δυναμική, αν και μικρή σε διάρκεια –λόγω χρονοδιαγράμματος– και ικανοποίησε όσους φίλους τους είχαν έρθει, οι οποίοι και κάνανε αισθητή την παρουσία τους με ενθουσιώδεις αντιδράσεις καθ' όλη τη διάρκεια του live.
Το δεύτερο ξένο act που εμφανίστηκε στο φεστιβάλ δεν ήταν άλλος από τον Reks, conscious rapper εκ Μασαχουσέτης και πραγματικό «στρατιώτη» της hip hop κουλτούρας. Όπως και την προηγούμενη φορά που τον είχαμε δει ζωντανά (μόνο του στο Bios), έτσι και τώρα επιβεβαίωσε τη φήμη ότι πρόκειται για ικανότατο MC αλλά και για «άνθρωπο του λαού», προσιτό και έτοιμο να δώσει στο κοινό όλη του την ενέργεια προκειμένου να προκύψει το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα. Μεγαλύτερη απόδειξη επ' αυτού, η στιγμή όπου ο καλλιτέχνης κατέβηκε από τη σκηνή κι άρχισε να κόβει βόλτες ανάμεσα στον κόσμο, ραπάροντας τους στίχους του από τη μεριά των θεατών. Επί της ουσίας ο Reks αποτελεί έναν πρεσβευτή των τεσσάρων στοιχείων, έναν ταξιδιώτη που γυρίζει τον κόσμο για να διαδώσει το μήνυμα του τι εστί παραδοσιακό hip hop. Κρίνοντας από τις δύο μέχρι στιγμής εμφανίσεις του στη χώρα μας, το καταφέρνει με χαρακτηριστική άνεση.
Ο Ταφ Λάθος που ακολούθησε είχε έρθει με τον ρόλο του special guest, οπότε είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Είπε όλα κι όλα τέσσερα κομμάτια, στα οποία μάλιστα δεν συμπεριέλαβε τις πιο αναγνωρίσιμες στιγμές του. Παρ' όλα αυτά αποτέλεσε μια ευχάριστη παρουσία –όπως και σε κάθε ζωντανή του εμφάνιση, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Τον Ευθύμη, πάλι, μόνο διακριτικό δεν θα τον έλεγες. Βγήκε αποφασισμένος να ξεσηκώσει τους πάντες και, παρ' όλο που το κοινό δεν τον ακολούθησε, ο ίδιος δεν έφερε το παραμικρό μερίδιο ευθύνης γι' αυτό. Με το κουπλέ του από το “Κάντε Χώρο” των Terror X Crew μας πήγε μια βόλτα από όλη τη δισκογραφία της οποίας έχει υπάρξει μέρος (είτε ως Terror X Crew, είτε ως A/Ε), ενώ μας είπε και δύο κομμάτια από τον επερχόμενο προσωπικό του δίσκο Εκδοχή Ε: το “Ξέρω” κι ένα ακόμα που μοιραζόταν το ίδιο concept με το “Μαξ (Πάθη Και Αρετές)” του καλλιτεχνικού συνοδοιπόρου του, Αρτέμη, το οποίο ακούστηκε άκρως ενδιαφέρον, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά.
Το τέλος της βραδιάς επιφύλασσε Dead Prez με τους M1 & Stic.man να εμφανίζονται έχοντας ως DJ τους τον Mikeflo –ο οποίος δεν παρέλειψε να μας χαρίσει και τo rapping του στο "Power" του Kanye West, λίγο πριν το τέλος της εμφάνισής τους. Στο ενδιάμεσο είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε δύο από τους πιο πολιτικοποιημένους ανθρώπους στο αμερικάνικο hip hop, άλλωστε η εμφάνιση του Μ1 με παλαιστινιακή μαντίλα στο κεφάλι δεν άφηνε και πολλές αμφιβολίες επ' αυτού. Η επιλογή των τραγουδιών άντλησε από όλη τη δισκογραφία τους και όχι μόνο από το Let’s Get Free, με χαρακτηριστικές στιγμές τα "Hell Yeah", "Don’t Hate My Grind" και "W-4", αλλά και με μερικές εκπλήξεις –σαν το freestyle τους πάνω από το "I Got 5 On It" των Luniz ή τη δική τους εκτέλεση στο υπέροχο "Liberation" των Outkast. Δεν έλειψε φυσικά και το προμοτάρισμα των φρέσκων projects, δηλαδή του προσωπικού άλμπουμ του Stic.man και του επερχόμενου τρίτου δίσκου του γκρουπ, Information Age. Το τέλος όμως ανήκε στο Let’s Get Free, με τα "They Schools", "Mind Sex" και σαφώς το "Hip Hop" να ξεσηκώνουν όλον τον κόσμο.
Ενδιαφέρον εγχείρημα το συγκεκριμένο φεστιβάλ, έστω κι αν, δυστυχώς, δεν στηρίχτηκε από το εγχώριο κοινό όπως του άξιζε. Και όχι μόνο από την άποψη της προσέλευσης: το κοινό που παραβρέθηκε στο 205 της Λιοσίων, με την εξαίρεση κάποιων στιγμών έξαρσης όπως αυτές που περιγράφηκαν πιο πάνω, ήταν υπερβολικά χλιαρό –έως και αδιάφορο– απέναντι σε καλλιτέχνες που είχαν μεν να δώσουν πράγματα από το σανίδι, αλλά ανασκουμπώνονταν όταν έβλεπαν από κάτω μια στάση σχεδόν απαθή. Στο επόμενο πάντως event της Noiz Productions δεν θα υπάρχει (κατά πάσα πιθανότητα) ούτε έλλειψη κοινού, ούτε χαλαρή διάθεση: στο τέλος της βραδιάς ο Evnus μας ανακοίνωσε ότι η επόμενη συναυλία θα είναι ο Sean Price των Heltah Skeltah, όνομα που σίγουρα θα κάνει αίσθηση στο εγχώριο hip hop κοινό.
{youtube}yq9aJQHmSLw{/youtube}
