Μπορεί θεωρητικά οι πόρτες του 6 D.O.G.S να άνοιγαν στις εννιά το βράδυ για να υποδεχθούν τους Walls και τους drog_A_tek, παρόλα αυτά έπρεπε να πάει έντεκα παρά για να ακούσουμε τις πρώτες νότες να ξεπηδούν βίαια από τα ηχεία του πολυχώρου.
Οι Αθηναίοι ξεκίνησαν δυνατά –τόσο σε ένταση, όσο και σε ρυθμούς– πράγμα που δεν έμελλε να σταματήσει παρά με την κάθοδό τους από τη σκηνή. Ίσως ήθελαν να «πιάσουν» την ηχητική αίσθηση των Walls και από αυτή την άποψη πολύ καλά έκαναν, ακόμα κι αν ξένισε η πιο πειραματική προσέγγιση από μέρους τους (δεδομένης της συνέχειας που μας επιφύλασσαν οι Άγγλοι). Συνεπώς νομίζω πως η επιλογή του σετ τους ήταν ιδανική για τη συγκεκριμένη συναυλία, έστω κι αν προσωπικά δεν με ενθουσίασαν. Κι αυτό γιατί τα βαριά beats συνοδεύονταν από θορύβους και παράταιρους ήχους πειραματικής μεν διάθεσης, βαλμένους όμως σε ένα καλούπι όπου κυριαρχούσε η αίσθηση του μέτρου. Οι εκπλήξεις συνεπώς απουσίαζαν και σχεδόν ήξερες τι θα συμβεί σε κάθε θέση και άρση αυτού που ακολουθούσε. Ήταν η πρώτη φορά που είδα ζωντανά τους drog_A_tek και περίμενα κάτι παραπάνω, αναγνωρίζω πάντως την προσαρμοστικότητά τους μιας και «άνοιγαν» τη συναυλία κάποιου άλλου. Είμαι σίγουρος πως σε ένα δικό τους live θα έχουν πολύ περισσότερα να δώσουν.
Περί τη μισή ώρα αργότερα εμφανίστηκαν οι Walls, οι οποίοι μπήκαν εξίσου δυνατά (δικαιώνοντας την επιλογή των drog_A_Tek), δείχνοντας ότι είχαν όρεξη για χορό. Το σετ τους κυμάνθηκε μεταξύ breakbeat και four to the floor ρυθμικές επιλογές –από house μέχρι techno– οι οποίες έκαναν τον κύκλο τους και έδιναν τη θέση τους σε μικρά διαλείμματα πειραματισμού. Εκεί κυριάρχησε το glitch, οι δρόνοι και οι αναποδογυρισμένες λούπες κι αυτό κατ’ εμέ ήταν και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της βραδιάς. Το ντουέτο πάντως κατάφερε να ξεσηκώσει το μεγαλύτερο μέρος του κοινού και ο χορός δεν άρχισε να έρθει. Εργάτες πάνω από την κονσόλα και τη γεμάτη εφέ κιθάρα, είχαν τους τρόπους να μετατρέψουν το 6 D.O.G.S σε ένα χώρο όπου το πάρτυ έμοιαζε μονόδρομος.
Ο κόσμος για άλλη μια φορά έδωσε το παρών, στηρίζοντας την Arte Fiasco και δικαιώνοντάς τη για τις μέχρι στιγμής επιλογές της. Αν μη τι άλλο, περάσαμε καλά με τους Walls την Πέμπτη –κι αυτό ήταν το ζητούμενο.
