Βράδυ 15 Οκτωβρίου. Περιφέρομαι με μια κάμερα και ένα ποτήρι Jack Ginger στο μαγευτικό Barbeque Hill του Jack Daniel Distillery, στο Lynchburg του Tennesse. Στην άλλη άκρη του χάρτη και μαζί με 300 άτομα, νικητές διαγωνισμών, γιορτάζουμε τα γενέθλια του Jack Daniel. Προσπαθώ κι εγώ να συνειδητοποιήσω αυτό που βλέπω.
Απέναντι μου ένας ξεσκονισμένος, σύγχρονος Smokey Robinson με ένα falsetto... μεθυστικό και μια ενέργεια που δεν είναι δυνατόν να κλειδαμπαρωθεί στο cd. Είναι ο Plan B, ένα από τα μεγάλα αστέρια της βρετανικής μουσικής βιομηχανίας, ο οποίος από συμπαθής rapper έχει αναλάβει να δαγκώσει για τα καλά την πίτα της μετά-Amy Winehouse εποχής. Πραγματική μεταμόρφωση από ένα παιδί που προηγούμενως μπορεί να έχει περάσει από δίπλα σου απαρατήρητος, αλλά στη σκηνή αποτελεί το εργαλείο για το οποίο κάθε παραγωγός τύπου Mark Ronson θα σκότωνε.
Το "Praying" παίζει, το Jack Daniel's ρέει, ο κόσμος είναι τρελά υποψιασμένος, χορεύουμε με κλειστά τα μάτια και γυναικεία φωνητικά χαιδεύουν τα αυτιά μας, κοπέλες με χτενίσματα και ντυσίματα άλλη εποχή μας... στέλνουν.
Η New Silver Cornet Band που συνοδεύει (με τους Steve Cropper, David Hood και John Tiven) ξεκινά μουδιασμένα και στη συνέχεια εξελίσσεται σε δεύτερο πρωταγωνιστή. Το αρχικό σπάσιμο της σκηνής στα δύο (με τη νέα γενιά να ερμηνευει μπροστά και τους παπούδες να τζαμάρουν πίσω) μεταβάλλεται σε μια γιορτή καθώς ο κόσμος διασκεδάζει τρελά με αυτό το μείγμα παλιού και νέου.
Η αλήθεια είναι ότι στο άκουσμα του line-up αυτής της γιορτής δεν ενθουσιαστήκαμε. Όμως το δέσιμο διαφορετικών στυλ, από τη hip-hoper K.Flay (που έφτασε μέχρι και τα ‘Chattanooga Choo Choo’ και ‘Time Of The Season’ των Glenn Miller και Zombies αντίστοιχα) και το αιθέριο slow-core των Warpaint με εμφανείς τις πρώιμες 4AD αναφορές (αχ αυτή η Theresa Wayman!), μέχρι το συγκλονιστικό φινάλε με τα κλασικά κομμάτια του Steve Cropper, ‘Knock On Wood’ και ‘Soul Man’ και όλους στη σκηνή (αλλά και τα ‘In The Midnight Hour’ και ‘Dock Of The Bay’ που ερμήνευσε μόνος του), επρόκειτο για ένα πολύ δουλεμένο live, ίσως ό,τι πιο φρέσκο και κλασικό παράλληλα ας έχει δώσει το Jack Daniel's στα events που κάνει τα τελευταία χρόνια.
Είναι πραγματικά μοναδικό το να βρίσκεσαι στην άλλη άκρη της γης, με εξόδους και περιηγήσεις στα bar του Nashville με τη ζωντανή μουσική... Είναι η αυθεντική Jack Daniel's ατμόσφαιρα που είχαμε ζήσει πριν αρκετά χρόνια και παρέμενε νοσταλγικά σε περίοπτη θέση της μνήμης μας, πιστεύοντας ότι δεν θα έχουμε την ευτυχία ποτέ να την ξαναζήσουμε.
Όμως ακόμα πιο μοναδικό ήταν αυτό το μουσικό μπλέντερ retro και φρέσκου στην κορυφή του λόφου, ως ιδανική μουσική κορύφωση - ταξίδι που έζησε μια πολυεθνική παρέα μια νύχτα που η Ελλάδα συνέχιζε να ταλαιπωρείται από ένα σύννεφο μαζικής κατήφειας... Και δεν μπορείς παρά να σκεφτείς ότι δεν χρειάζεται καν να ταξιδεύεις τόσο μακριά για να ανακαλύπτεις απλά συστατικά έστω και πρόσκαιρης ευτυχίας.
Εδώ, η μοναδική εμπειρία:
