Το βραζιλιάνικο χαμηλόφωνο groove του Vinicius Cantuaria αποδείχτηκε πιο χαμηλόφωνο απ’ όσο περιμέναμε. Ακόμα κι έτσι, όμως, είχε κάτι μαγικό.
Τετραμελές ήταν το σχήμα του, με τον ίδιο στην κιθάρα και στη φωνή, τον Paul Sokolow στο μπάσο, τον Adriano Santos στα ντραμς και τον Τakuya Nakamura στο πιάνο και στην τρομπέτα. Εμφανίστηκαν λίγο μετά τις 22:30 στο γεμάτο Half Note και, χωρίς πολλές κουβέντες, μπήκαν στο θέμα.
Το σετ προσανατολίστηκε στις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες του μουσικού, ξεκινώντας από το 2004 με το Horse & Fish, περνώντας από τα Silva, Cymbals και Samba Carioca και καταλήγοντας στη φετινή του συνεργασία με τον Bill Frisell, Lagrimas Mexicanas. Οι εκτελέσεις και η ερμηνεία ήταν τόσο υπόγειες και χαμηλόφωνες που, σε κάποια σημεία, οι μουσικοί κρατούσαν τον ρυθμό απλά... τρίβοντας κυκλικά τα χέρια τους! Ο δε ντράμερ «έλιωσε» τα σκουπάκια αλλά άφησε σχεδόν άθικτες τις μπαγκέτες του...
Στο “Cubanos Postizos” του Marc Ribot η ατμόσφαιρα ζωήρεψε για λίγο, αμέσως όμως μια απαλή bossa από τον δίσκο Silva μας έδωσε να καταλάβουμε ότι τα πράγματα θα πήγαιναν προς την «ήρεμη» πλευρά της Βραζιλίας. Από αυτήν την πλευρά δεν έλειψαν οι μπλουζ πινελιές ή τα jazzy περάσματα τα οποία θύμιζαν Grant Green, όμως αυτό που έμεινε τελικά ήταν αποκλειστικά jazzy bossa nova και samba. O ίδιος ο Cantuaria δεν μας μίλησε σχεδόν καθόλου (εκτός από κάποια σκόρπια «thank you») παρ’ όλ’ αυτά ήταν χαμογελαστός και φιλικός.
Ακούσαμε το αναπόφευκτο “Corcovado” (φτάνει πια), τον “Tom Jobim”, τη βραζιλιάνικη τζαζ όπως ήταν πριν τη bossa nova. Το τέλος μας άφησε με ανάμικτα συναισθήματα: από τη μία γιατί ο Cantuaria ξανάπαιξε το “Cubanos Postizos” και το “Procissao”, από την άλλη γιατί αυτό το τελευταίο παίχτηκε σε μια εντελώς διαφορετική, ψυχεδελική εκτέλεση –σαν να ήθελε ο μουσικός να μας δείξει τι ΔΕΝ ακούσαμε. Προσωπικά θα προτιμούσα να ακούσω στην αρχή την avant-garde πλευρά του και στο τέλος τις bossa και τις samba. Δεν επιμένω όμως –έχω δει και αίθουσες ν’ αδειάζουν στο διάλειμμα…
Συμπερασματικά, οι μουσικές διαδρομές του Vinicius Cantuaria είναι πολύ πιο σύνθετες από αυτό που παρουσίασε στο Half Note το βράδυ της Τετάρτης. Ωστόσο, τόσο ο ίδιος όσο και το –εξαιρετικό– γκρουπ του έπαιξαν πολλή και καλή βραζιλιάνικη μουσική.
