Μια έμπειρη μπάντα, με έναν από τους καλύτερους σκληρούς δίσκους της χρονιάς, έφτασε στην πόλη μας. Είναι δυνατόν να χαθεί μια τέτοια συναυλία; Όσοι και όσες επέλεξαν να φτάσουν στο Gagarin το βράδυ του Σαββάτου είδαν τη μηχανή ονόματι Haunted να δίνει ένα live παθιασμένου και ακλόνητου σύγχρονου metal. Οτιδήποτε καλό ή λιγότερο καλό σημαίνει αυτό...
Την έναρξης της βραδιάς ανέλαβαν οι Potergeist. Οι ασχολούμενοι με τον σκληρό ήχο στην Ελλάδα έχουν ήδη λατρέψει το τρομερό groove που βγάζουν, τουλάχιστον επί σκηνής. Το στοιχείο όμως που τους ανεβάζει πολλά επίπεδα είναι η πολυσυλλεκτικότητα των καταβολών τους. Τη μουσική τους συνθέτουν δηλαδή οι ήχοι από τις μπάντες που μεγαλούργησαν στις αμερικάνικες έρημους και στα ποτάμια των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών, φιλτραρισμένοι μέσα από παραμόρφωση και πασπαλισμένοι με πωρωτικά σόλο. Και σε αυτήν τους την εμφάνιση οι Potergeist δεν συγκίνησαν μόνο τους φανατικούς φίλους τους, αλλά έκαναν και πολλά ακόμα κεφάλια να χτυπηθούν με το βαρύ, ρυθμικό πλαίσιό τους. Όλα αυτά –μαζί με πολύ ιδρώτα, πνιχτές κραυγές και...ροχάλες– συνέθεσαν ένα πολύ καλό σετ, το οποίο προετοίμασε ιδανικά το έδαφος για τους Haunted.
Όσο περιμέναμε τους πρωταγωνιστές της βραδιάς, στους θεατές που γέμισαν ικανοποιητικά το ισόγειο του Gagarin ήταν διακριτό ότι υπήρχαν δύο «φυλές» ακροατών/οπαδών των Σουηδών. Υπήρχαν εκείνοι που βρίσκονταν στον χώρο για να θυμηθούν το αρχετυπικό thrash των παλαιότερων ημερών της μπάντας κι εκείνοι που αρέσκονταν στις ύστερες εξερευνήσεις, αντιμετωπίζοντας το παρελθόν με σεβασμό αλλά όχι και νοσταλγία. Το θέμα λοιπόν σε αυτήν τη συναυλία ήταν όχι τι θα έπαιζαν οι Haunted, αλλά πώς θα το έπαιζαν.
Το ερώτημα αντιμετωπίστηκε από τους Σουηδούς συζευκτικά και όχι διαζευκτικά. Έπαιξαν δηλαδή κομμάτια από όλες τις περιόδους τους, με ακραία, αλλά όχι πεπαλαιωμένη προσέγγιση. Με άλλα λόγια, στη σκηνή του Gagarin εμφανίστηκε μια τρομερά δυνατή μπάντα, η οποία έπαιζε τα τραγούδια της όπως τα έγραψε –χωρίς τις στουντιακές φανφάρες. Ο μεθυσμένος frontman, τυπικό δείγμα αντι-Σουηδού, ο ντράμερ-γίγαντας που κρατούσε τον στιβαρό ρυθμό μαζί με έναν μπασίστα ο οποίος έβραζε το καζάνι και δυο κιθαρίστες που έραβαν και ξήλωναν συνεχώς, πέταξαν κατάμουτρα στο πρόσωπο του κόσμου ένα ωμό, μεταλλικό σετ.
Ήταν από τις λίγες φορές που μια μπάντα παίζει τόσο δυνατά στο συγκεκριμένο club, κρατώντας όμως ψηλά και ακέραια την ουσία. Τι κι αν ο ήχος εμφάνιζε μερικά ψεγάδια, κυρίως λόγω της υψηλής έντασης και της σχετικής ανισομέρειας στις κιθάρες και στη φωνή; Οι επιλογές του σετ έφτιαχναν έναν κλοιό από τον οποίον δεν μπορούσες να ξεφύγεις: το μόνο που μπορούσες να κάνεις είναι headbanging, crowd surfing και να μπλεχτείς στο ανώμαλο mosh pit το οποίο είχε στηθεί μπροστά στη σκηνή. Και προφανώς ούτε τα τεχνικά προβλήματα που εμφανίστηκαν στα ντραμς, ούτε κι οι πολυλογίες του Dolving ξενέρωσαν κανέναν.
Οι Haunted απέδειξαν λοιπόν και επί σκηνής ότι είναι μια μηχανή που παράγει αδυσώπητη μουσική. Κι αυτήν την αίσθηση του γεμάτου με μέταλλο μυαλού μετά τη συναυλία, δεν μπορούν να τη δώσουν πολλοί σήμερα.
Setlist
Never Better
99
The Premonition
The Flood
The Medication
Unseen
The City
D.O.A.
The Drowning
Trespass
No Ghost
No Compromise
The Guilt Trip
Catch 22
The Fallout
Dark Intentions
Bury Your Dead
Encore:
Moronic Colossus
Hate Song
:
