Ήταν δεδομένο το τι θα παρακολουθούσαμε όσοι κατηφορίζαμε προς το κέντρο το βράδυ της Κυριακής, για τη συναυλία των Cataract. Επιθετικότητα, δυνατές κιθάρες, οι ενισχυτές στα κόκκινα, πάθος και ό,τι άλλο συνεπάγεται ο ήχος και η πορεία της μπάντας τα τελευταία δέκα και χρόνια. Αυτό πρεσβεύουν οι Ελβετοί κι αυτό μας παρουσιάσανε. Όταν όμως περιμένεις κάτι ούτως ή άλλο δυνατό και εν τέλει καταφέρνει να σε ξαφνιάσει ευχάριστα με την ακόμα πιο επιθετική φύση του, τότε σημαίνει πως κάτι κάνουν καλά τα συγκεκριμένα παλικάρια...
Έτσι, μας παρουσιάσανε τραγούδια από τον καινούργιο δίσκο τους Killing The Eternal, όπως τα “Reap The Outcasts” και “The Faith You Have Misused”, αλλά δεν παραλείψανε να γεμίσουν το σετ τους και με αρκετές από τις στιγμές των προηγούμενων τεσσάρων άλμπουμ, οι οποίες κι έκαναν άλλωστε τους οπαδούς τους να τραβηχτούν μέχρι το 7 Sins. Ακούσαμε λοιπόν τα “Separation Of Life & Time”, “Doomed Steps”, “Killing Tool”, “On This Graveyard”, “Tongues Spilling Hate”, “War Of Cultures” (με το οποίο και ανοίξανε την εμφάνισή τους), ενώ για το τέλος μας επιφυλάσσανε την εκρηκτική δυάδα των “Vanished In The Dark” και “Nothing’s Left”.
Όπως ανέφερε και ο τραγουδιστής τους Federico “Fendi” Carminitana σε κάποιο σημείο, αυτήν την περίοδο συμβαίνουν ορισμένες περίεργες καταστάσεις στον κόσμο και οι Cataract ευελπιστούν η μουσική τους να λειτουργήσει σαν εκτόνωση για τον θυμό. Σίγουρα πάντως λειτούργησε για μας, μιας και ουκ ολίγες φορές σχεδόν άπαντες στον χώρο κάνανε head banging (και είναι άκρως εντυπωσιακό όταν γίνεται από μια ολόκληρη αίθουσα, έστω και με περιορισμένους θεατές) και moshing –το τελευταίο από τους, μπροστινούς στην παράταξη, οπαδούς. Πρόσθετο bonus το ότι ο Fendi έδινε το μικρόφωνο ουκ ολίγες φορές στους θεατές για να τραγουδήσουν μαζί του τα μέρη ξεσπάσματος των τραγουδιών, κάτι που έδωσε και μια νότα διαδραστικότητας στο όλο εγχείρημα.
Μπορεί λοιπόν οι Cataract να απευθύνονται σε ένα μικρό κοινό της πρωτεύουσας, κρίνοντας και από την χλιαρή προσέλευση του κόσμου στη συναυλία, όσους πάντως παρευρεθήκαμε στο 7 Sins μας αποζημίωσαν και με το παραπάνω, καθιστώντας σαφές πως την ιδρώνουν τη φανέλα είτε παίζουν για 50 άτομα είτε για 1000. Όχι ότι η ταπεινή τους στάση και συμπεριφορά καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς άφηνε αμφιβολίες επ’ αυτού...
