Φωτογραφίες: Olga K. & Χρήστος Δουκάκης
Το μοναδικό γυναικείο συγκρότημα που ξεπήδησε από την πάνκικη περίοδο, οι θρυλικές πλέον Slits, επισκέφτηκαν τη χώρα μας για μία και μοναδική συναυλία στα πλαίσια του 7th Summer In The City Festival. Αλήθεια πόσο επίκαιρο είναι το punk/reggae/dub χαρμάνι τους και πόσο ακόμα το λέει η καρδιά της 48χρονης Ari Up; Παρακάτω λύνονται αυτές και άλλες απορίες, για όσους δεν κατάφεραν να δώσουν το παρών στο Rodeo.
Φτάνοντας στον χώρο, περίπου 21:45, οι πόρτες είχαν ήδη ανοίξει για να υποδεχτούν τους ελάχιστους φαν οι οποίοι είχαν ήδη καταφτάσει. Εκεί, έκπληκτος, πληροφορήθηκα για τη support εμφάνιση των Radio Sol, των πρώην δηλαδή μελών της μπάντας του Στάθη Δρογώση. Με ανεξήγητα μεγάλη καθυστέρηση –περίπου 22:50– οι επιεικώς συμπαθητικοί ελληνόφωνοι ποπ-ροκάδες Radio Sol καταλαμβάνουν τη σκηνή του Rodeo. Για την επόμενη μισή ώρα ελάχιστα έπεισαν τόσο οι συνθέσεις τους όσο και οι προθέσεις τους, αφού υπήρξαν τελείως αταίριαστοι μουσικά και «χρονοϊστορικά» για να υποστηρίξουν τέτοιο live. Θα αποφύγω δε να σχολιάσω λεπτομερώς την ερασιτεχνική κατά τη γνώμη μου διασκευή του reggae ύμνου “Get Up, Stand Up”.
Ως δια μαγείας, μετά το τέλος της εμφάνισης του support σχήματος, το Rodeo άρχισε αισθητά να γεμίζει, ενώ ο χώρος είχε ήδη ζεστάνει από την προσμονή. Όλα έδειχναν έτοιμα για τη μεγάλη στιγμή. Περίπου ένα 15λεπτο soundcheck στάθηκε αρκετό και ώρα 23:45 η θρυλική μπάντα από την αλησμόνητη εποχή της «παραμάνας» παίρνει τις θέσεις της στη σκηνή. Το βλέμμα της Ari Up γυάλιζε και, γρυλίζοντας σαν τροπικό πτηνό, έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για το πάρτι που θα επακολουθούσε. Για 65 ολόκληρα λεπτά ο χώρος δονήθηκε με πανκ εξάρσεις όταν δεν βυθιζόταν σε reggae και dub «νιρβάνες» - με την Ari να αιχμαλωτίζει τα βλέμματα με την κάθε της κίνηση, αποπνέοντας φρεσκάδα 20άρας. Οι υπόλοιπες τέσσερις ήταν άξιες συμπαραστάτισσες στην αεικίνητη performer, ειδικότερα η σέξι κόρη του drummer των Sex Pistols Paul Cook, η Hollie, η οποία άλλοτε έντυνε με ιδανικά πλήκτρα τον ήχο των Slits, ενώ ενίοτε αναλάμβανε επιτυχώς το μικρόφωνο ή απλά λικνιζόταν στον ατελείωτο ρυθμό. Η ντροπαλή Anna Schulte, στο βάθος, κράτησε θαρραλέα τον ρυθμό, ενώ όταν η Michelle Hill ανέλαβε το μικρόφωνο στο εξαιρετικό “Babylon”, στο encore, τα κατάφερε εξίσου καλά με τις κιθαριστικές της υποχρεώσεις. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε η παλαίμαχος –και ιδρυτικό μέλος του γκρουπ– μπασίστρια Tessa Pollitt, που τα βαριά κυβικά της δεν της επέτρεψαν παρά το να είναι συγκρατημένη και συγκεντρωμένη στο όργανό της.
Ανάμεσα στις στιγμές που ξεχώρισαν, ήταν όταν οι Slits ερμήνευσαν το “Typical Girls”, κατά τη διάρκεια του οποίου η αεικίνητη frontwoman ανέβασε τρεις κοπέλες επί σκηνής για να τη συνοδέψουν, με απόλυτη επιτυχία. Ακόμα, η κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους διασκευή στο ψυχεδελικό soul ορόσημο της Motown “I Heard It Through The Grapevine”, η πανκ εξέγερση του “World Of Grown-Ups” –που έκανε ακόμα και τους ανέλπιστα λιγοστούς 50άρηδες να επιδοθούν στο κλασικό κούνημα της κεφαλής– η συνεχής διαδραστικότητα με το κοινό –αφού ουκ ολίγες φορές το «τρελό ζαρκάδι» προέτεινε το μικρόφωνο στο κοινό για να ουρλιάξει– η έξυπνη, και συμβατή με τη ΔΝΤ εποχή, παραλλαγή των στίχων «Greece, get rich…» για να σκούξει στη συνέχεια «Fuck the money!». Και, φυσικά, η στιγμή όταν η Ari Up αποχωρίστηκε τα ρούχα και έμεινε με το απoκαλυπτικό μπικίνι, προβάλλοντας το εφηβικό κορμί της!
Εν ολίγοις, οι Slits απέδειξαν ότι, παρά τη φτωχή δισκογραφική προσφορά τους, έχουν επαρκέστατο λόγο υπόστασης, αφού οι ζωντανές τους εμφανίσεις είναι υπερ-ενεργειακά φορτισμένες και ντοπαρισμένες με αυθεντικό πανκ attitude. Έστω και τριάντα (και βάλε) χρόνια μετά την εκτόξευση του είδους. 
