Η ιδέα μιας συναυλίας με δύο headliners, οι οποίοι δεν χρειάζονται να κουβαλάνε νταλίκες με εξοπλισμό και τον ανάλογο κόσμο από Αμερική, καθώς χρησιμοποιούν δυο ντόπιες μπάντες, από τη μια τονώνει το «εθνικό μας φρόνημα» και από την άλλη κρατάει χαμηλά το κόστος των εισιτηρίων – σημαντικό, σε αυτές τις δύσκολες εποχές.
.jpg)
Η εμφάνιση των Blues Wire και το μπάσιμο στα βαθιά με τo Bulldog Boogie στάθηκε μόνο η αρχή την Παρασκευή το βράδυ στο Κύτταρο, γιατί όταν ανέβηκε η Angela Brown κυριολεκτικά κατέλαβε τη σκηνή. Πληθωρική, σαγηνευτική, παιχνιδιάρα και πάνω απ’ όλα φωνάρα, μπήκε στην καρδιά μας με τη μια τραγουδώντας το παραδοσιακό “30 Days In Jail”, διατήρησε ισορροπίες όσον αφορά στους μουσικούς που έπαιζαν μαζί της, απασφάλισε κατόπιν χειροβομβίδες (εκείνον π.χ. τον μεθυσμένο που γκάριζε) και ταυτόχρονα μας έκανε κοινωνούς σε μια γιορτή των blues, κάνοντας περάσματα στον χώρο (Μισισιπή – Σικάγο) και στον χρόνο με κομμάτια από τα παλιότερα έως τα πιο σύγχρονα. Ενδεικτικά αναφέρω τα “Giddy Up”, “Summertime”, “Got My Mojo Workin’”, “Sweet Home Chicago” και “The Thrill Is Gone”.
Την ακολούθησαν οι Nick & The Backbone, μπαίνοντας κατευθείαν στο ψητό με τα “Caledonia” και “Crackin’ Under Pressure”, πριν ανέβει ο Nick Gravenites και καθίσει στην καρέκλα στο μέσον της σκηνής – απ’ όπου και σηκώθηκε δυόμισι ώρες αργότερα, με το τέλος της συναυλίας! Στο ενδιάμεσο μας έδωσε μια γερή δόση blues, μας ξεσήκωσε, μας συγκίνησε και, πάνω απ’ όλα, παρέδωσε μαθήματα μετριοπάθειας και σεμνότητας. Πάντα έτοιμος να μοιράσει φιλοφρονήσεις στους Nick & The Backbone («my Greek band»), όσο και στους Blues Wire, ήπιος στις κουβέντες του όσο δυνατά είναι τα τραγούδια του, στα 65 του χρόνια ακούγεται τόσο μα τόσο άνετος με τη ζωή, ώστε η μόνη εξήγηση που μπορείς να σκεφτείς είναι ότι η μουσική γλυκαίνει και γιάνει την ψυχή, όπως ο ίδιος είπε.
Ως πλέον συγκινησιακά φορτισμένες στιγμές του σετ του στάθηκαν οι εκτελέσεις των “Get Together” του Dino Valente, “Pride Of Man” (Quicksilver Messenger Service) και “Buried Alive In The Blues” (Janis Joplin). Στο σετ απολαύσαμε ακόμα τα “My Momma Don’t Love Me”, “The Card Game”, “Funky Nutes”, “Four Floors & Forty”, ενώ η συναυλία τελείωσε με το “Goodnight Irene” και τον Gravenites εμφανώς εξουθενωμένο. Όπως άλλωστε ήμασταν κι εμείς, ελπίζουμε όμως να πέρασε τόσο καλά όσο μας έκανε να νιώσουμε κι οι ίδιοι εκείνο το βράδυ. Εκπληκτικός....
