Την Πέμπτη που μας πέρασε αξιώθηκα επιτέλους να δω από κοντά τους Βρετανούς Senser. Ειλικρινά, δεν ήξερα τι με περιμένει… 
Έφτασα στον συναυλιακό χώρο κατά τις 10 και μετά από πέντε λεπτά ξεκίνησε το support group, οι Έλληνες Spitback. Ήδη είχαν καταφτάσει περισσότερα από 200 άτομα, κάτι παραπάνω δηλαδή από τους μισούς που βρίσκονταν τελικά συνολικά όταν ανέβηκαν οι Senser. Οι Spitback έχουν παρόμοιο μουσικό χαρακτήρα με τους Senser – δηλαδή κάτι σε rapcore – αλλά με πιο brutal φωνητικά (παραπέμπουν σε metal μπάντα) και με περισσότερη έμφαση στο κιθαριστικό κομμάτι. Ο κόσμος ναι μεν χειροκροτούσε, αλλά δεν έδειξε ενθουσιασμένος. Τεχνικά τα παιδιά ήταν πάντως άψογα, μουσικά βέβαια είναι καθαρά θέμα γούστου το πώς ακούγονται σε κάποιον. Μετά από ένα σετ που κράτησε περίπου μια ώρα, μας άφησαν σχετικά ζεσταμένους για να υποδεχτούμε τους Senser, οι οποίοι μας ήρθαν με μια νέα δισκογραφική δουλειά να έχει πολύ πρόσφατα κυκλοφορήσει, το How To Do Battle.
Περίπου στις 11 και τέταρτο λοιπόν, υποδεχτήκαμε τους Senser στη σκηνή του Block 33. Oι οποίοι Senser βγήκαν απίστευτα ορεξάτοι! Ξεκίνησαν... βάναυσα και κατάφεραν να μας μπάσουν στον ρυθμό τους μέσα σε δευτερόλεπτα! Φυσικά έπαιξαν κομμάτια απ’ όλη τη δισκογραφία τους, καθώς και κάποια από το How To Do Battle, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ντεμπούτο τους (και αγαπημένο του γράφοντα) Stacked Up. Υπήρξαν ιδιαίτερα εκρηκτικοί καθόλη τη διάρκεια του live, παίζοντας άψογα τα κομμάτια τους και μεταδίδοντας την έντασή τους στο κοινό με μεγάλη ευκολία. Το όλο σετ, μαζί με το encore, διήρκησε περίπου μια ώρα και ένα τέταρτο. Λίγο μεν, αλλά άξιζε απίστευτα.
Ο κόσμος (περί τα 400 άτομα) έδειξε μεγάλη όρεξη και ήταν φανερό ότι πήγε εκεί για τους Senser κι όχι για τουρισμό (το παρατηρώ πολύ τελευταία σε συναυλίες). Όλοι κινούνταν στον ρυθμό της μουσικής και ειδικά με το που έπαιξαν το “Switch”, άρχισαν να ξεφεύγουν! Με το που μπήκε δε και το “Age Of Panic”, δεν μπορούσε πλέον να σταματήσει κανείς. Παρόλο που δεν παρατηρήθηκε «πόγκο» ή οτιδήποτε τέτοιο, το κοινό συντονίστηκε στις ενέργειές του, λειτουργώντας ως σύνολο με κοινές αντιδράσεις! Ο χώρος ήταν γεμάτος μεν, αλλά υπήρχε «αέρας» ανάμεσα στους ανθρώπους, ποσότητα που τη θεωρώ ιδανική για να απολαύσεις μια συναυλία – πόσο μάλλον όταν οι παρευρισκόμενοι είναι fans από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο.
Σε γενικές γραμμές, το live των Senser είναι ίσως η δεύτερη καλύτερη συναυλία μετά τους Ska-P που είδα φέτος. Ούτε καν οι πολυαναμενόμενοι (για μένα) Pixies στο Ejekt δεν αποδείχθηκαν τόσο εκρηκτικοί. Ελπίζω η εμφάνισή τους στην Αθήνα την επόμενη μέρα να ήταν το ίδιο άψογη…
