Φωτογραφίες: Tristan
Κατηφόρισα προς το Bios με ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν πέρασαν καλά-καλά έξι μήνες και ο Gaslamp Killer έχει γίνει η νέα τάση της indie κοινότητας. Το πρώτο του σετ στην Αθήνα, αν και δεν μπορώ να το κρίνω αντικειμενικά ζώντας το από επαγγελματική σκοπιά, υπήρξε αδιαμφισβήτητα σαρωτικό και αντάξιο της διεθνούς του φήμης. Η «δεύτερη φορά» είναι όμως η καθοριστική. Η στιγμή που ξαναγαπάς ή όχι, όπως λέει και το μεγάλο ερωτικό άσμα. Τον Deadalus πάλι δεν τον είχα ξαναδεί ζωντανά και το κριτήριό μου εδραζόταν έτσι, σε μεγάλο βαθμό, στην περιέργεια.
Ο χώρος του Bios πραγματικά εντυπωσιάζει, με τη διαφορετική διαρρύθμιση και ηχητική επένδυση. Το άνοιγμα της βραδιάς επιμελήθηκε ο Gizmo – της ομάδας a:formal – και τα βινύλιά του. Όμορφο σετ, όχι ιδιαίτερα τεχνικό, με πολλές μουσικές επιλογές οι οποίες κυμαίνονταν από remix στον Lil’ Wayne μέχρι το θρυλικό “Iron Man” των Black Sabbath. Είχε φυσικά και dubstep «πράμα», στο οποίο άλλωστε και ειδικεύεται ο κος Gizmo... Ακολούθως, έφτασε η ώρα του εκκεντρικότατου Deadalus. Με τον φωτισμό πίσω του να εντυπωσιάζει και με μεγάλη προσέλευση κόσμου (που δυστυχώς έκανε την κατάσταση αφόρητη, ειδικά με την έλλειψη εξαερισμού) το πανηγύρι ξεκίνησε.
Ο Deadalus, ας μου επιτραπεί η έκφραση, τα σκότωσε όλα. Ντυμένος με ένα λευκό κοστούμι και κρατώντας τα δυο Monome του (το ένα το θρυλικό 2-5-6, που παράχθηκε σε ελάχιστα κομμάτια) έδωσε ένα ρεσιτάλ ρυθμού, έντασης και σκληρών μπασογραμμών, οι οποίες μόνο σαν «σκληρή ηλεκτρονική μουσική» θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, αν και φλέρταραν τόσο με το electro όσο και με πολλές μελωδικές πινελιές. Απλά καταπληκτικός και το «κλου» της βραδιάς για μένα. Ανά διαστήματα μάλιστα ο Gaslamp Killer «ρόκαρε» το μικρόφωνο ξεσηκώνοντας τον κόσμο με τις κραυγές του, πριν πάρει τη θέση του Daedalus στο επίκεντρο της προσοχής...
Έχοντας στο παρελθόν μια (στοιχειώδη) επικοινωνία με τον Gaslamp Killer, χάρηκα που κάθε φορά καταφέρνει κι ακούγεται όλο και πιο ενδιαφέρων. To σετ του αυτή τη βραδιά διέφερε από την πρώτη του εμφάνιση. Με ένα πέρασμα από το πρόσφατο ΕP του I Spit On Your Grave – κλασική glitch «μαυρίλα» και θυελλώδες dubstep – ο Gaslamp Killer άφησε κατά μέρους τους ψυχεδελικούς του προορισμούς και με βλέμμα serial killer ούρλιαξε «Welcome to Compton!». Το ξυλίκι άρχισε στις πρώτες γραμμές του ανυπέρβλητου “A Nigga Witta Gun” του Dr. Dre - αν και αμφιβάλλω αν 3 στους 5 εκεί μέσα ένιωσαν… Φυσικά δεν έλειψαν κι οι στιγμές που το σετ κυμάνθηκε στο γνωστό ανατολίτικο ήχο με αμανέδες από το Ιράν και τη Τουρκία. Ο αθεόφοβος, δεν δίστασε να μιξάρει μέχρι και Portishead! 
Συνολικά το double bill Gaslamp Killer & Daedalus στο Bios αποδείχθηκε μια εξαιρετική βραδιά με μεγάλη διάρκεια, ωραίο ήχο, ετερόκλητο κόσμο και πάνω από όλα με δυο DJs ικανούς να βάλουν φωτιά σε οποιοδήποτε μέρος. Ελπίζω μόνο να μην βλέπουμε τον Gaslamp Killer κάθε τρεις και λίγο στην Αθήνα (δεν θα αποκτήσω ολοκληρωμένη άποψη αν δεν τον ακούσω και σαν παραγωγό). Ξέρω παιδιά εκεί έξω τα οποία αξίζουν κι αυτά τις ευκαιρίες τους…
