Φωτογραφίες: Δάφνη Ανέστη
Έχω να κάνω μια μετεωρολογική διαπίστωση. Όποτε στην Αθήνα έχει ένα σπουδαίο hip hop όνομα που διψάς να δεις κάτι θα γίνει και ή θα χιονίζει (στο live των Lords Of The Underground πέρυσι έριξε το περισσότερο χιόνι για Αθήνα ever) ή θα βρέχει… Στην περίπτωση του Ghostface Killah των Wu Tang Clan έριξε μια βροχούλα και το σκηνικό έξω από το Gagarin θύμισε κάτι από βροχερό Staten Island – για να αρχίσουμε και με τα «γραφικούλια». H QNQ Productions έστησε ένα πολύ καλό live που δυστυχώς, αν κρίνω από την ανταπόκριση του κοινού, για άλλη μια φορά επιβεβαίωσε την αρνητική εξίσωση την οποία έχω θέσει σε παλιότερες ανταποκρίσεις μου. Μέτριος κόσμος, πολύ καλό support και ένας άψογος Ghostface Killah.
Mετά τις 21:00, ο κόσμος συνέρρεε δειλά. Το «ζέσταμα» επιμελήθηκαν σε αρχική φάση οι πολύ καλοί DJs της ομάδας Full Effekt. Κατά τις δέκα ανέβηκε ο MC Yinka, με live μπάντα αυτή τη φορά, για να παρουσιάσει κομμάτι της νέας του δουλειάς με τίτλο Αλάνα. Πολύ καλή σκηνική παρουσία με εξαιρετικούς μουσικούς να τον συνοδεύουν, έδωσε διαφορετικό τόνο από τα συνήθη ελληνικά groups. Λίγο μετά από αυτόν και ακριβώς πριν από τον Ghostface Killah, οι Full Effekt παρουσίασαν ένα τελικό σόου, αμιγώς turntablist φύσεως: τρία πικάπ και ένα sampler εναντίον κιθάρας και τυμπάνων δημιούργησαν μια εκρηκτική (αν και λίγο κουραστική μετά ενός σημείου) ατμόσφαιρα.
Και κάπου εδώ η ώρα έφτασε για να τρανταχτεί το Gagarin από το ρυθμικό σύνθημα «Wu»… O Ghostface Killah βγήκε ορεξάτος, αν και σαφώς ξενερωμένος από την εικόνα της σκόρπιας διαδήλωσης που αντίκρισε. Kαι σε πείσμα όσων υποστήριζαν το αντίθετο, τα έδωσε όλα! Όταν λέμε όλα όμως το εννοούμε: “Cream”, “It’s Yours”, “Wu Tang Clan Ain’t Nuttin to Fuck Wit’”, “Can It Be Simple”, “Shimmy Shimmy Ya” (νομίζω ότι το πνεύμα του Ol’ Dirty Bastard πλανιόταν με μια σακούλα ποτό κάπου στη Λιοσίων!) και “Triumph” συνέθεσαν ένα σούπερ ποτ πουρί εν μέσω κραυγών. Το πέρασμα από τη σόλο δισκογραφία των δυο πρώτων δουλειών έγινε αναπόφευκτα, ενώ ο rapper από τη Νέα Υόρκη δεν δίστασε να ερμηνεύσει και κομμάτια του Notorious BIG, του J Dilla (!), αλλά και του Nas… Aγέρωχος και με «πολλά κιλά» στυλ επί σκηνής o Ghostface Killah έκλεισε με το μεγαλειώδες “Reunited”, από τον δεύτερο Wu δίσκο αποδεικνύοντας πώς είναι να είσαι επαγγελματίας και καλός σε ό,τι κάνεις – παρά τα σχεδόν σαράντα έτη που κουβαλάς στη πλάτη σου.
Έστω και σε ένα άδειο σχεδόν Gagarin, λοιπόν, η εμφάνιση του Ghostface Killah έφερε στον νου λίγη από την αίγλη της εμφάνισης μελών του Wu Tang σούπερ σχήματος στο ιστορικό Ρόδον το 2004. Και σε εμένα προσωπικά, θύμισε εποχές 1996, όταν στο γουόκμαν μου «έλιωνε» οτιδήποτε έβγαινε από το «Shaolin σχολείο». Τime Flies…
