Φωτογραφίες: Lutz Diehl
Έφτασα από νωρίς έξω απ’ το An club, όπου είχε ήδη μαζευτεί αρκετός κόσμος. Με το που άνοιξαν οι πόρτες, το μέρος γέμισε ασφυκτικά σε μικρό χρονικό διάστημα και όλοι προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν μια όσο το δυνατόν καλύτερη θέση. Τη συναυλία άνοιξε ο Absent Without Leave, το project δηλαδή του Γιώργου Μαστροκώστα, ο οποίος εμφανίζεται ζωντανά συνοδευόμενος από έναν ακόμα μουσικό. Ήταν μια πολύ καλή επιλογή για να ανοίξουν τους God Is An Astronaut, καθώς κατάφεραν να δημιουργήσουν μια χαλαρή και λίγο μελαγχολική ατμόσφαιρα, με ήχους κυρίως ambient και post rock/electronica, καθόσο το An γέμιζε με ακόμα περισσότερο κόσμο. Νομίζω ότι οι παρευρισκόμενοι τους άκουσαν με αρκετή προσοχή και αυτό όχι μόνο επιβεβαιώνει ότι ήταν πράγματι ένα κατάλληλο εγχώριο σχήμα για την περίσταση, αλλά είναι και ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για τα μουσικά μας πράγματα γενικότερα.
Οι God Ιs Αn Αstronaut ανέβηκαν στην ώρα τους επί σκηνής, σε έναν κατάμεστο πλέον χώρο, που τους υποδέχτηκε με μεγάλο ενθουσιασμό. Η σύνθεση του group ήταν κιθάρα (Torsten Kinsella), μπάσο (Niels Kinsella) και τύμπανα (Lloyd Hanney) με την παρουσία synths αλλά και visuals-projection καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας και ξεχωριστό για κάθε κομμάτι – όλα επιμελημένα από τον Niels Kinsella. Το κοινό ζεστάθηκε από νωρίς με το “All Is Violent, All Is Bright” (από τον ομώνυμο δίσκο) το οποίο έπαιξαν μόλις δεύτερο. Ακούσαμε τραγούδια από όλους τους δίσκους της ιρλανδικής μπάντας, ακόμη και από το επερχόμενο ομώνυμο άλμπουμ τους (4ο κατά σειρά). Χαρακτηριστικά ήταν τα “Far From Refuge”, και το αιθέριο και νοσταλγικό “Fragile”. Πολύ καλό το playlist, κύλησε πολύ καλά και ανέβασε μάλιστα στροφές στο τέλος, κρατώντας το ενδιαφέρον μας αμείωτο. Μόνο μελανό σημείο της βραδιάς πως, μετά από κάποιο σημείο, η ατμόσφαιρα άρχισε να γίνεται βαριά από τον πολύ καπνό, την ανυπόφορη ζέστη και τον λιγοστό αέρα, η μουσική πάντως κράτησε τον κόσμο να παρακολουθεί με μεγάλη προσήλωση. Γενικά νομίζω ότι το ακροατήριο δημιούργησε ένα καλό vibe, στο συγκρότημα κι εκείνο ανταποκρίθηκε και αντιστρόφως, ηλεκτρίζοντας το An με μελαγχολικές νότες.
Η συναυλία έκλεισε με το “Fire Flies And Empty Skies”, ένα από τα πιο επιτυχημένα singles του συγκροτήματος, το οποίο ο κόσμος αναγνώρισε με το που το δήλωσε ο Torsten Kinsella στο μικρόφωνο. Οι God Is An Astronaut έλαβαν ένα ζεστό χειροκρότημα νιώθοντας σίγουρα όμορφα αποχαιρετώντας το An και την Αθήνα. Αν εξαιρέσει κανείς τη ζέστη και το στρίμωγμα, έπαιξαν πραγματικά ωραία, έχοντας μάλιστα και αρκετά καλό ήχο.
