Οι Fanfare Ciocarlia, η «Χάλκινη Μπάντα του Κορυδαλλού», επέστρεψαν μετά από ένα χρόνο στο Παλλάς της οδού Βουκουρεστίου που κατ’όνομα, βέβαια, αποτελεί την πρωτεύουσα και την καρδιά του τσιγγάνικου πνεύματος. Για άλλη μια φορά οι Ρουμάνοι δερβίσηδες των Βαλκανίων προσκάλεσαν εκλεκτούς φίλους τους σε μία γιορτή των Roma πέρα από φυλές, χώρες και κουλτούρες. Ήταν μία γιορτή βαλκανικής παραζάλης με μόνο πρωταγωνιστή τη μουσική.
Η αρχική και μόνιμη απορία μου είναι γιατί προσκαλούν τέτοιου μουσικού χαρακτήρα μπάντες σε χώρους οι οποίοι, εκ των πραγμάτων, είναι μεν πολύ προσεγμένοι, ακατάλληλοι, όμως, για να ξεσηκώσουν τα πλήθη (προσωπική μου γνώμη). Όπως και να έχει, το Παλλάς ήταν γεμάτο με κόσμο όλων των ηλικιών και μουσικών ιδιοσυγκρασιών. Λίγο μετά τις 9 το τσιγγάνικο ντουέτο Kaloome, από το Perpignan της Γαλλίας, άνοιγε τη συναυλία με δύο flamenco κομμάτια που ξεδίπλωναν το πάθος και την ενέργεια των μουσικών. Υπό τους ήχους μιας τρομπέτας και τεσσάρων tuba, εμφανίστηκε κατόπιν η ενδεκαμελής μπάντα των Fanfare Ciocarlia, που αφέθηκε σε γρήγορους, παραδοσιακούς ρυθμούς και «εμβατήρια» της Ρουμανίας και των περιχώρων. Το κοινό φάνηκε ότι είχε γνώση αλλά και διάθεση να συμμετέχει στο πανηγύρι που μόλις είχε ξεκινήσει αλλά...ας όψονται τα βελούδινα καθίσματα. Η “Ciocarlia Si Suite” έδωσε το στίγμα για τη κυριαρχία των καταιγιστικών χάλκινων όπου ξεχωριστή θέση είχε ο ταλαντούχος βιρτουόζος μαέστρος και σαξοφωνίστας της μπάντας. Η διασκευή του “Caravan” του Duke Ellington μάς έβαλε σε πιο γνώριμα πεδία, για να απολαύσουμε κατόπιν την αισθαντική φωνή της όμορφης νεαρής Ρουμάνας τραγουδίστριας Florentina Sandu (εγγονή του περίφημου βιολιστή και μακαρίτη ιδρυτή των Taraf De Haidouks, Nicolae Neascu) σε δύο up tempo συνθέσεις μέσα από το πολυβραβευμένο album των Ciocarlia Queens & Kings Of The Gypsies/2007. O εξαιρετικός και παθιασμένος Βούλγαρος τραγουδιστής Jony Iliev απέδειξε για άλλη μια φορά την πλούσια γκάμα των φωνητικών δυνατοτήτων του, ιδίως με την ερμηνεία του στο “Ma Maren Ma”.
Οι επιλογές των κομματιών προήλθαν κυρίως από το τελευταίο album που μόλις αναφέραμε, αλλά και από παλαιότερα (Radio Pascani/1999, Iag Bari/2001, Gili Garabdi/2005), με ιδιαίτερη μνεία σε αγαπημένα κομμάτια όπως “Iag Βari”, “Sandala”, “Nicoleta”, “Moliendo Café”, “Rumba De La Lasi” και “Que Dolar”. H εντυπωσιακή και επιβλητική παρουσία της Esma Redzepova (ντυμένη στα λευκά, με χρυσά κοσμήματα και αξεσουάρ) και ευρύτερα γνωστής ως «βασίλισσα των τσιγγάνων», ενθουσίασε το πλήθος, το οποίο τη χειροκρότησε με θέρμη στο κλασικό τσιγγάνικο κομμάτι “Ibrahim”. Στο μεταξύ ήδη οι διάδρομοι αριστερά και δεξιά του χώρου είχαν γεμίσει από νεαρόκοσμο που λικνιζόταν σε βαλκανικούς χορούς και τολμώ να ομολογήσω ότι τις πιο «πικάντικες» εντυπώσεις έκλεψαν δύο αντρικές παρουσίες από το κοινό, που ανέβηκαν επί σκηνής και αφέθηκαν σε φρενήρη κουνήματα μέσης-κοιλιάς (ο ένας κυριολεκτικά χόρευε καλύτερα και από τσιγγάνα χορεύτρια!) και ποδιών (ο άλλος τρελαμένος τουρίστας). Δεν θα μπορούσα, βέβαια, να παραλείψω και τις δύο αιθέριες χορεύτριες που μας ξετρέλαναν με τη χάρη, τον ερωτισμό και τα πολύχρωμα πέπλα και φορέματά τους. Η συναυλία ή καλύτερα το θεότρελο πανηγύρι των Roma, διήρκησε πάνω από 2 ώρες με ένα encore potpourri από Goran Bregovic, Ρουμανία, Σερβία, flamenco και gypsy rumba, όπου εμφανίστηκαν όλοι μαζί, μουσικοί και τραγουδιστές. Όμως, το πάρτυ συνεχίστηκε...Συνεχίστηκε με τη μπάντα των Fanfare Ciocarlia κάτω από τη σκηνή ανάμεσα στο πλήθος που τους επευφημούσε, κατόπιν στα σκαλοπάτια του Παλλάς, για να κορυφωθεί έξω, στον δρόμο της Βουκουρεστίου. Δεν θα μπορούσα στ’ αλήθεια να θελήσω κάτι διαφορετικό για το κλείσιμο μιας τέτοιας βαλκανικής γιορτής. Όλοι βρεθήκαμε, τελικά, στο «φυσικό» μας χώρο και περάσαμε τέλεια.
Οι Fanfare Ciocarlia όντως αποτελούν την πιο περιζήτητη και ανατρεπτική μπάντα των Βαλκανίων και δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω. Μία φωτιά από πνευστά σε όλο της το μεγαλείο…
