Κείμενο: Γιώργος Μιχαλόπουλος
Φωτογραφίες: Αρετή Σταυροπούλου
Αξίωμα 1ο: Όποια συναυλία στην Αθήνα φέρει, έστω και εξ αποστάσεως, την ταμπέλα post-rock γίνεται sold out. Θυμίζω: Pelican, Mono, Explosions In The Sky και, στην προκειμένη, η μπάντα του Efrim Manuck. Αξίωμα 2ο: Ποτέ μην πας σε ποδοσφαιρικό ντέρμπι πριν από live που ξέρεις ότι εμπίπτει στο πρώτο αξίωμα. Θα πήξεις στην κίνηση, θα αργήσεις να φτάσεις, θα χάσεις το support και θα πρέπει να σπρώξεις για να μπορέσεις να βλέπεις την σκηνή. Αν δε στον αγώνα που έχει προηγηθεί, έχεις σκορπίσει στους …4 ανέμους τον Ολυμπιακό, δεν μπορείς να στενοχωρηθείς για τίποτα. Αξίωμα 3ο: Αν παρ’ ελπίδα έχεις αγνοήσει και τα δύο αξιώματα, τότε δεν έχεις δικαίωμα να παραπονεθείς για το γεγονός ότι έκατσες μπροστά από δύο ανεκδιήγητους τύπους (τους έβριζε μαζικά όλο το Κύτταρο) που, αν και μεγαλοδείχναν, έκαναν σαν 16χρόνα παιδάκια που έκλεψαν 50 ευρώ από το ντουλάπι όπου η μαμά, ως διαχειρίστρια, φυλάει τα λεφτά της πολυκατοικίας και αγόρασαν μάπα χόρτο στο Μενίδι. Το οποίο και κάπνισαν σε 20 λεπτά με αποτέλεσμα να μιλάνε ασταμάτητα αδυνατώντας να ελέγξουν την ένταση και τον ρυθμό της κουβέντας τους.
Ξεμπερδεύω γρήγορα με τα αξιώματα γιατί οι Silver Mt. Zion έδωσαν μια συναυλία αντάξιας αυτής που είχα παρακολουθήσει πριν ένα χρόνο στο ATP και εκθείαζα σε παλαιότερο Sonik. Ας εξηγηθώ καλύτερα. Η σύσταση της μπάντας με δύο βιολιά, ένα τσέλο, κοντραμπάσο, drums και δύο κιθάρες είναι εξαρχής ένα δύσκολο ηχητικά set up για οποιοδήποτε rock χώρο, ενώ πάντα παραμονεύει ο κίνδυνος τα έγχορδα να αφεθούν πιο ελεύθερα από ότι πρέπει και να κλέψουν από τα τραγούδια την αίγλη που έχουν όταν είναι χαλιναγωγημένα και στη θέση τους στο studio. Το ηχητικό πρόβλημα ενώ υπήρχε έντονα στην αρχή, ξεπεράστηκε μετά το τέλος του πρώτου τραγουδιού (“13 Blues For 13 Moons”) με αποτέλεσμα, εκτός κάποιων δύσκολων στιγμών (π.χ. το μεγάλο κρεσέντο του “1000000 Died To Make This Sound”), να έχουμε την τύχη να ακούσουμε όπως μας αξίζει τη μουσική των Silver Mt. Zion. Με καθαρά τα φωνητικά του Efrim Manuck και τις κιθάρες όσο αγριεμένες τις ακούσατε και στον τελευταίο τους δίσκο, έφτιαξαν με αξιέπαινη ακρίβεια την ατμόσφαιρα ολόκληρου του δίσκου, δείχνοντας χαρούμενοι που βρίσκονται στη σκηνή, με διάθεση να μιλήσουν με τον κόσμο (ο Efrim ζήτησε από το κοινό να του κάνει ερωτήσεις, είπε ότι δεν ξέρει ποιοι είναι οι Godspeed, ενώ ο Ian Illavsky με χιούμορ είπε ότι ήταν πολύ υπερεκτιμημένη μπάντα). Παρουσίασαν και ένα καινούργιο κομμάτι με τίτλο “Metal Bird”, το οποίο φανέρωσε μια διάθεση να φτιάξουν πιο στρωτά και πιο «χορευτικά» τραγούδια - με τη rock έννοια του όρου. Μου άρεσε. Το τραγούδι που, όπως αναμενόταν, ανάγκασε μέχρι και τους τύπους του 3ου αξιώματος να σιωπήσουν (είχα φροντίσει βέβαια να απομακρυνθώ, λες να τους πέταξαν έξω;) ήταν το “BlindBlindBlind”, που έτσι κι αλλιώς αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έγραψαν ποτέ.
Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στο πρώτο encore όπου έπαιξαν το “Microphones In The Trees” από το EP Pretty Little Lighting Paw, ενώ στο δεύτερο διάλεξαν να τραγουδήσουν a cappella όλοι μαζί το “Hang On To Each Other”. Συνολικά, λοιπόν, παρακολουθήσαμε μια έντονα εγκεφαλική μπάντα η οποία έχει άποψη, αγαπάει πολύ αυτό που κάνει και φροντίζει να προσφέρει μια εμφάνιση για να ικανοποιήσει όσους πλήρωσαν εισιτήριο. Την Κυριακή το βράδυ τα κατάφεραν για άλλη μια φορά, παρόλο που έπεσαν και αυτοί θύματα (όπως η Kristin Hersh λίγες μέρες πριν) του καινούργιου terminal του Heathrow, όπου χάθηκαν χιλιάδες βαλίτσες τις τελευταίες μέρες. Μιλώντας με τον Efrim μετά τη συναυλία μου περιέγραψε όλα όσα τράβηξαν για να κάνουν το live, αφού στο Λονδίνο έμειναν αρκετά από τα όργανα τους και αναγκάστηκαν να νοικιάσουν για να μπορέσουν να παίξουν. Οριακά τη γλιτώσαμε...
Υ.Γ. Όσοι έχουν καλή μνήμη θα θυμούνται ότι πάντα σέβομαι τα support της εκάστοτε συναυλίας που έχω να καλύψω, γι΄αυτό και ζητάω συγνώμη που αυτή τη φορά, για τους λόγους που ανέφερα στην αρχή, δεν πρόλαβα τους Misuse. Με 45.000 κόσμο να κατεβαίνει προς το κέντρο ήταν αδύνατο. Η μπάντα θα κυκλοφορήσει σύντομα τον δίσκο της στην Puzzlemusik, οπότε θα έχω την ευκαιρία να επανορθώσω.
