Synch Festival - 2η μέρα στο Αμφιθέατρο: Keene, Neon, FM3, Alexander Hacke, Signal

Αποφασισμένοι να παρακολουθήσουμε το σεμινάριο για την λειτουργία μιας ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας καταφτάσαμε στο Μουσείο Μπενάκη για να ακούσουμε τον Markus Detmer (Staubgold) και τον Philippe Petit (Bip-Hop). Ανέλυσαν μια μεγάλη γκάμα από τα θέματα που μας ενδιέφεραν, όπως τα έξοδα που έχουν αλλά και τον τρόπο που θα πρέπει οι καινούργιοι καλλιτέχνες να τους προσεγγίζουν. Είχαν διάθεση να απαντήσουν σε όποια ερώτηση τους τέθηκε, ενώ για να μεταφερθεί το κουτσομπολιό που μας ξάφνιασε, σας λέμε ότι οι Animal Collective για να υπογράψουν στην Domino ανταμείφθηκαν με 700.000 ευρώ (ή μήπως ήταν δολάρια;). Μετά από αυτά, αποφεύγοντας την απίστευτη ζέστη κινηθήκαμε κατευθείαν προς το Αμφιθέατρο όπου ξεκίναγε το showcase της Poeta Negra. Αρχή με τους Keene που ήταν πάρα πολύ καλοί. Ωραίος ήχος, περιπετειώδης και αρκετά πρωτότυπος. Αμέσως μετά ανέλαβαν οι Neon, που είχαμε την ευκαιρία να δούμε και τον χειμώνα στον Gagarin. Λίγο διαφορετική εμφάνιση, κάπου αποπροσανατολισμένη μου φάνηκε και παρόλο που το δισκάκι τους έχει κερδίσει με το σπαθί του πολλαπλές ακροάσεις, δεν με κέρδισαν.

Ο καινούργιος νόμος της δεύτερης μέρας που απαγόρευσε τσιγάρο (κατανοητό), ποτό (σχεδόν κατανοητό) και φαγητό (αδιανόητο) μας ανάγκασε να αποχωρήσουμε από το Αμφιθέατρο για να δούμε λίγο Bauchklang αλλά και ένα μεγάλο απωθημένο από την εφηβεία μας, τους Front 242. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς αλλά και μόνο που έπαιξαν το ‘Until Death Us Part’ φθάνει και περισσεύει.

Αμέσως μετά στο Αμφιθέατρο, σειρά είχαν οι FM3 και τα περιβόητα πλέον Buddha Machines τους. Για όσους συνάντησαν για πρώτη φορά αυτό το μικρό πλαστικό κουτί, ας πούμε ότι έχει ένα δικό του ηχείο και μπορεί να παίξει εννιά διαφορετικά drones που επαναλαμβάνονται συνέχεια. Μετακινώντας ένα μικρό διακόπτη που έχει στο πλάι, μπορείς να αλλάζεις αυτές τις συχνότητες μέχρι να ακούσεις αυτήν που θες. Στις εμφανίσεις τους δημιουργούν μια αίσθηση μυστηρίου αφού οι δύο μουσικοί από την Κίνα που αποτελούν αυτό το σχήμα, ακούν και κοιτάνε με προσήλωση ο ένας τον άλλο δίνοντας σου την αίσθηση ότι παρακολουθείς μια παρτίδα σκάκι ή καλύτερα Jenga μιας και έφτιαχναν πυραμίδες τοποθετώντας το ένα κουτί πάνω στο άλλο. Μυσταγωγική η όλη διαδικασία αλλά λίγο ακατάλληλη λόγω των υπερβολικών απαιτήσεων που έχουν από το κοινό τους. Περίμενα ότι θα έπαιζαν λίγο με τις συχνότητες των Buddha Machines αλλά τελικά αυτό που είδαμε πιο πολύ θύμιζε παρουσίαση κατασκευαστή προϊόντος παρά performance καλλιτέχνη. Να το τσεκάρετε πάντως αυτό το κουτάκι. Είναι πολύ φτηνό (νομίζω 30€) και έχει και το ενδιαφέρον του.

Μετά τον διαλογισμό των FM3 σειρά είχε ο Alexander Hacke, αγαπημένος του κοινού της πόλης, λόγω της παρουσίας του στους Neubauten. Μαζί του η γυναίκα του, Danielle de Picciotto, που ανέλαβε το οπτικό μέρος της παράστασης που χωριζόταν σε εννιά μέρη, με θέμα την ιστορία του ηλεκτρισμού. Αποθεώθηκε όπως ήταν αναμενόμενο, φλέρταρε μεταξύ φασαρίας και IDM ενώ κοντέψαμε να χάσουμε την ακοή μας στο τελευταίο κομμάτι που τσίτωσε τα μπάσα του. Πολύ καλός.

Το καλύτερο είχε κρατηθεί για το τέλος και για το τρίο των Signal. Οι technoheads, αγνοώντας ότι σε αυτό το project συμμετέχει ο φοβερός Alva Noto, δεν τον τίμησαν και έχασαν ένα σοφιστικέ techno live, με φοβερή εξέλιξη και ροή. Πως ο κόσμος δεν σηκώθηκε όρθιος να χορέψει παραμένει ένα μυστήριο, αν και ο χώρος δεν βοηθούσε.

Με διαφορά η καλύτερη μέρα του συγκεκριμένου stage.