Σχεδόν όλα τα βασικά συστατικά ενός επιτυχημένου party ήταν συγκεντρωμένα στο συναυλιακό στέκι της Λιοσίων το βράδυ του περασμένου Σαββάτου. Γυρώ στη μιάμιση, οπότε και άνοιξαν ξανά οι πόρτες, στην ατμόσφαιρα συνέχιζαν να υπάρχουν τα απολύτως απαραίτητα dub vibes απο μια ακόμα ξεσηκωτική εμφάνιση των Skatalites και η άφροκρεμα της ψαγμένης αθηναικής πιτσιρικαρίας ήταν ντυμένη με τον πλέον ιδανικό τρόπο για μπόλικο χορό. To σαββατιάτικο "ξεσάλωμα" αυτή την εβδομάδα είχε κανονιστεί να γινεί στο Gagarin, υπό τον ήχο των δύο τρομερών παιδιών της breakbeat σκηνής και αυτό, ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε να το εμποδίσει κανείς. Η ιδανική ποσότητα κόσμου (ούτε λίγοι για να μιζεριάσουν, ούτε και πολλοί για να στριμωχτούν), η ιδανική ώρα έναρξης (δεδομένου ότι μέχρι τη 01.00 π.μ. ήταν όλοι σε θέση να έχουν πιεί τόσο όσο...) μα κυρίως η διάθεση για συμμετοχή και χορό στο Σαββατιατικό mega party, έδιναν όλα τα διαπιστευτήρια για μια βραδιά που όσοι παρευρίσκονταν θα θυμόντουσαν για καιρό.
Και όντως έτσι συνέβη, μόνο που στον καθέναν απο εμάς για διαφορετικούς λόγους. Οι τρείς computer nerds που βρίσκονταν μπροστά μου και έδειχναν να περιμένουν εναγωνίως την βραδιά που οι ομοιοί τους και superstar djs θα σπίναραν στην πόλη τους, όχι μόνο αποθέωσαν τα ινδαλματά τους live, αλλά "τσιμπήθηκαν" και με τις διπλανές τρείς πιτσιρίκες που είχαν έρθει για να "χορέψουν με κάτι της προκοπής". Ο καθένας ήταν στο κόσμο του, αλλά δεν σταμάτησε στιγμή να χορεύει. Ήξερε ότι αυτό που ζούσε εκεί ήταν το party του, ήταν η στιγμή του και συνέβαινε έτσι όπως το περίμενε και όπως το είχε φανταστεί όταν έβγαζε το εισητήριο. Στο φινάλε (αν και δεν έμεινα μέχρι αυτό) είμαι σίγουρος ότι όλοι θα ήταν εξαντλημένοι απο τον χορό αλλά θα είχαν ένα τεράστιο χαμόγελο και στα μάτια τους θα έβλεπες το περίφημο "we want more". To θέμα είναι πως κατά πάσα πιθανότητα το δίδυμο των djs δεν θα είχε στα laptop του να τους δώσει άλλο.
Για λόγους που μόνο ο σεβαστός κύριος Food γνωρίζει, οι δίσκοι και το live mixing που οι nerds είχαν έρθει να απολαύσουν, δεν θεωρούνται και τόσο απαραίτητο συστατικό για την επιτυχία ενός party. Σε τέτοιες περιπτώσεις άλλωστε ένα προηχογραφημένο mix στο Mac είναι πολύ πιο ουσιαστικό απο μια τσάντα γεμάτη με party δίσκους τεσταρισμένους σε εκλεκτικό μουσικόφιλο κοινό ανα την Ευρώπη, έτσι δεν είναι; Δεδομένου βέβαια ότι η αλήθεια πρέπει να λέγεται, ομολογώ ότι στα decks υπήρχαν πάντα δύο (τα ίδια σ'όλο το set) βινύλια, τα οποία ο dj Food μίξαρε και ξαναμίξαρε και ξαναγύριζε την βελόνα στην αρχή τους την ώρα που οι αποκάτω μοίραζαν ole και χαμόγελα όταν άκουγαν το "Black Betty" δίπλα στην Missy Elliot και τους Gnarls Barkley. Όμως, τώρα που το ξανασκέφτομαι και το ξανακούω, ούπς, κάτι μου θυμίζει αυτό: μήπως είναι το σετ των 2 Many Djs - Radio Soulwax pt.3;
Ο μέγιστος dj Spooky πάντως ήταν αυτός που έκρυβε κυριολεκτικά τον άσο κάτω απο το μανίκι του. Στα μέσα του σετ και αφού άλλαξε μερικά ακόμα 2 Many Djs μιξαρισμένα cds, ενεργοποίησε στο G4 PowerBook του, το dvd που μου είχαν δώσει (και φυλάω ακόμα σαν εικόνισμα σπίτι μου) οι Eclectic Method VJs του MTV μετά το περσινό τους σετ στο Bestival. Το κοινό που μέχρι τότε χόρευε ασταμάτητα, έμεινε άφωνο την στιγμή που οι κλωτσοπατινάδες της Θέρμαν απο το Kill Bill vol.1 μιξάρονταν με τα accapellas του Busta Rhymes.
Διάλειμμα για διαφημίσεις:
Αν θέλετε και σεις να (ξανά) ζήσετε λίγη απο την "μαγεία" του σετ του dj Spooky το Σάββατο το βράδυ στο Gagarin δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε το www.eclecticmethod.net και να κατεβάσετε το 45λέπτο promo VJ set της dj/vj ομάδας απο το Λονδίνο. Κάπως έτσι, νομίζω ότι κατέστησα σαφές το τι έγινε στο Gagarin αυτό το Σάββατο, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω πιθανά παρασκήνια που να εξηγούν το "αξέχαστο" του πράγματος.
Η ουσία μάλλον, είναι ότι και όλοι αυτοί που χόρευαν, πέρασαν αξέχαστα. Ο κόσμος κυριολεκτικά "έλιωνε" στον χορό, αποθέωνε τους δύο ούτως ή άλλως καταξιωμένους djs, έπινε, φλέρταρε, χαμογελούσε, γούσταρε, έδειχνε ευτιχισμένος και πραγματικά αυτό που έβλεπα σ'αυτό που λένε "dancefloor" με έκανε πολύ χαρούμενο. Από την άλλη όμως, αυτό που παρακολουθούσα να διαδραματίζεται πάνω στην σκηνή δεν θα μπορούσε να με κάνει τίποτα περισσότερο απο απλό παρατηρητή.
