Barry Adamson, the Boy

Όπως φάνηκε αυτό το βράδυ του Σαββάτου, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού ήταν στους Simple Minds, αλλιώς δεν εξηγείται το θέαμα που αντίκριζε κανείς με την είσοδο του στο μισοάδειο Gagarin. Το ‘Βoy’ από τους ‘Mary and The Boy’, ξεκίνησε μόνο με το πιάνο του, αλλά μάλλον δεν ενθουσίασε - κούρασε το κοινό. Γεγονός απόλυτα λογικό, αφού ένα σχήμα με μια φωνή και ένα πιάνο είναι εξαιρετικά δύσκολο να λειτουργήσει σε ένα club.

O Barry Adamson ξεκίνησε δυναμικά με το ‘Deja Voodoo’ και τα καινούρια του κομμάτια, με το κλασικό μαύρο γυαλί, σήμα κατατεθέν του. Σε μια jazzy cool ατμόσφαιρα να επικρατεί, έκανε μια ‘cruise in the streets of Athens’, σύμφωνα με τα λεγόμενα, για να συνεχίσει αναμενόμενα με το ‘007 James Bond’. Αμέσως μετά προσπάθησε να μας πείσει ότι αγαπά το Παρίσι με το σαξόφωνο του. Τα πλήκτρα σε συνδυασμό με φυσαρμόνικα έδωσαν έναν ξεχωριστό τόνο, μέχρι το συγκριτικά πιο φωτεινό ‘Stranger in the Sofa’ από τον καινούριο του δίσκο.

Η μπάντα προσπάθησε να μας ζεστάνει με τις funky κιθάρες τις, αλλά όμως το κοινό δεν φάνηκε να ανταποκρίνεται όπως το έχουμε συνηθίσει. Ο James Johnston (των Gallon Drunk και των Bad Seeds) αποφάσισε να πειραματιστεί για λίγο με μία μικρή δόση θορύβου, λίγο πριν το κλείσιμο. Ύστερα πέρασαν σε ένα σύντομο encore, όπου ο Barry έβγαλε επιτέλους τα γυαλιά του, μας ευχαρίστησε για το party, το οποίο δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, και μας παρουσίασε την μπάντα λίγο πριν μας αποχαιρετήσει. Αν και αρκετά cool, φάνηκε να λείπει το κάτι που θα απογείωνε την βραδιά: ίσως να ήταν η σύντομη διάρκεια του live, που κράτησε μόλις μία ώρα και κάτι.