«Σχεδόν όμως θεωρούμε τη βραδιά αυτή double bill...», έγραφε η σχετική ανακοίνωση του Avopolis για τη συναυλία της περασμένης Παρασκευής κι όσο υπερβολικό κι αν φάνηκε σε κάποιους, κατάφερε να αποτυπώσει τουλάχιστον κατά προσέγγιση την αντιμετώπιση που επιφύλαξε ο κόσμος στα συναυλιακά δρώμενα του Σαββάτου στο venue της Λιοσίων.
Όπερ σημαίνει ότι δύσκολα μπορώ να φέρω στο μυαλό μου άλλη βραδιά στην όποια το support-group να καθήλωσε όλους όσους πρόλαβαν να τους δούν, οι οποίοι ήταν εντυπωσιακά πολλοί, παρόλο που η εμφάνισή τους ξεκίνησε νωρίτερα από το συνηθισμένο (όσοι δεν πρόλαβαν απλά και δίκαια κλαίγονταν). Είχα την τύχη να τους δω για μία ακόμη φορά δύο μέρες πριν, σ’ ένα (ημι)ανακοινωμένο –όπως μας συνηθίζουν άλλωστε- gig στον πάνω όροφο του Soul. Όπως και τότε, έτσι και την Παρασκευή τα πράγματα ήταν ακραία. Ακραία sexy, με την κινησιολογία της χορεύτριας να αγγίζει ευχάριστα παρακμιακό επίπεδο και με την (κυριολεκτικά) κραυγαλέα εκφορά της Mary να προκαλεί τα ακροαστικά και...ερωτικά μας όρια. Ακραία υποβλητική, με το πιάνο του Boy να εικονοποιεί τις πιο αρχετυπικές φαντασιώσεις που έχουμε για τα cabaret που ποτέ δεν καταφέραμε να πάμε. Ακραία ευρηματική, με το πριόνι του Daniel να υπενθυμίζει σε όσους δεν είχαν πάει να δουν τους Black Heart Procession στο ΑΝ, ότι είχαν χάσει μία κορυφαία συναυλία. Το ίδιο θα πρέπει να χρεώσουν στους εαυτούς τους όσοι χάσουν την επόμενη συναυλία των Mary and the Boy, η οποία δε θ’ αργήσει να πραγματοποιηθεί. Ελπίζουμε το ίδιο και για την πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους, σε κάποιο label που θα τους εξυπηρετήσει και όχι αντιστρόφως.
Μισή ή και παραπάνω ώρα μετά ένας σικάτος Marc Almond εμφανίστηκε και τα προγνωστικά που τον θέλουν εξαιρετικά κεφάτο τον τελευταίο καιρό, εξαιτίας του ότι βρίσκεται ξανά on the road μετά από ένα σχεδόν θανάσιμο ατύχημα, δεν έπεσαν καθόλου έξω. Χαμογελαστός, εκδηλωτικά ευγνώμων για την προσέλευση του κόσμου, σπιρτόζος χωρίς να παλιμπαιδίζει, ο Marc ντυμένος μέσα σ’ ένα κατά βάση καπνοκόκκινο φωτισμό –εφόσον ζήτησε να μη ρίχνουν στο πρόσωπό του άσπρο φως γιατί «είναι πολύ αποκαλυπτικό»- υπήρξαν στιγμές που έμοιαζε με την ιδεατή επένδυση στον φαντασμαγορικά μοιραίο έρωτα της Σατίν και του Κριστιάν στο Μουλέν Ρουζ του Μπαζ Λούρμαν. Και όχι μόνο.
Ευτυχώς το set του Carlos D, λίγο μετά, στο Χοροστάσιο ήταν το καλύτερο αντίδοτο...
