Sziget Festival: 3η μέρα

Φωτογραφίες: Balazs Glodi, Andras Muller, Θωμαή Σωτηρέλη

Δεύτερη μέρα για εμάς, τρίτη γενικώς. Οι Louise Attack αντικατέστησαν τον ράπερ The Game (στις πύλες του φεστιβάλ έγραφε για τη ματαίωση «Game over»…). Πολύ δυνατοί οι Γάλλοι κι εμείς συνεχίζουμε να αναρωτιόμαστε αν είναι όλες οι μπάντες πολύ καλές ή το κοινό που «τα σπάει» τις κάνει να φαίνονται σπουδαίες. Όλες οι σκηνές γεμάτες, οποιαδήποτε ώρα και χιλιάδες κόσμος να χοροπηδάει ασταμάτητα...



Συνέχεια με Brand New Havies και σχετικά ελιτίστικο acid jazz ήχο αλλά έξω από τα ενδιαφέροντά μας. Η πολύ όμορφη Nicole Rousso έκανε τα πάντα παρόλο που μόλις είχε χάσει τη βαλίτσα της στο αεροδρόμιο...



Περιηγήσεων συνέχεια: πάνω απ’ τα κεφάλια μας περνούν κάποιοι με τελεφερίκ. Σε μια μικρή σκηνή κάποιοι τραγουδούν καραόκε και κάποιοι άλλοι μπροστά τους χτυπιούνται και παίζουν air guitar. Σε άλλα περίπτερα, εκατοντάδες κόσμος χορεύει και τραγουδάει ακούγοντας μουσική που παίζει από cd. Παράξενο, αυτό μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή εκτός festival.

Η πρώτη έκπληξη λαμβάνει χώρα: Roma tent και οι Τσέχοι τσιγγάνοι Cilagos παρά λίγο να μας κοστίσουν την απώλεια των Basement Jaxx. Δε γνωρίζω αν η αιτία ήταν το ενδιαφέρον μας για ακούσματα νέων ήχων ή η πραγματικά ποιοτική μουσική τους, πάντως έδωσαν μια παράσταση σπάνια και ντελιριακή.Βρήκαμε τελικά τη δύναμη να αποχωρήσουμε και ευτυχώς η Main Stage ήταν κοντά και χάσαμε λίγο μόνο από το live των Basement Jaxx. Αντιμετωπίστηκαν με δυσπιστία ως φετινοί headliners του Glastonbury αλλά τουλάχιστον στο Sziget αποθεώθηκαν. Παρουσίασαν ένα πολύ δυνατό greatest hits show πλαισιωμένοι από αρκετούς μουσικούς και μαύρες τραγουδίστριες. Red Alert, Rendez Vu, Bingo Bango, Good Luck, Where’s Your Head At, πανδαιμόνιο σε όλα. Η μουσική τους ακούγεται ως ελαφριά και θέλει να κρατάει τον ακροατή πάντα χαρούμενο αλλά είναι πολυδιάστατη και σε συνδυασμό με την επιβλητική α λα 70’s βιντεοπροβολή, για μιάμιση ώρα πάνω στη σκηνή και κάτω από αυτήν όλοι είχαν γίνει ένα ανθρώπινο κύμα. Θα ήθελα για του λόγου το αληθές να μοιραστώ μαζί σας τα βιντεάκια που τράβηξα από αυτή τη συναυλία...Είναι βεβαίως χαρακτηριστική αλλά τελικά πολύ λογική η απελευθέρωση της χρήσης multimedia σε συναυλίες (του εξωτερικού μόνο;).