Η λάτιν μουσική έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Ένα σημαντικό φεστιβάλ λάτιν μουσικής στην Ιταλία γιορτάζει αυτό το καλοκαίρι τα δέκα χρόνια της λειτουργίας του με την περιοδεία ενός special project κουβανέζικης μουσικής σε χώρες της Ευρώπης. Στα πλαίσια αυτά ήταν και η συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Βράχων το περασμένο Σάββατο.
Η βραδιά άνοιξε με τον Κουβανό DJ Juan Ramos, ο οποίος «προθέρμανε» την ατμόσφαιρα με ένα εκρηκτικό μείγμα reggaetón, latin rap και salsa, αλλά η συναυλία άνοιξε με την ορχήστρα Charanga Habanera και το διευθυντή της David Calzado που μαζί με την Haila María Mompié και τον Pedrito Calvo στο τραγούδι και τον Tomas Ramos ‘El Panga’ στα κρουστά δημιούργησαν για δύο ώρες ένα ανεπανάληπτο σκηνικό λάτιν γιορτής.
Η ορχήστρα Charanga Habanera είναι ήδη μια καταξιωμένη ορχήστρα timba στην Κούβα. Όσο για τους σολίστες, η νεαρή ντίβα του σον Haila María Mompié πραγματοποιεί εξαιρετική καριέρα τα τελευταία χρόνια με συνεχείς περιοδείες στο εξωτερικό και συμμετοχές σε δίσκους όπως το ‘La Rumba Soy Yo’ που κέρδισε ένα βραβείο Latin Grammy το 2001, ενώ στο πρόσφατο προσωπικό άλμπουμ της ‘Haila Live’ συνεργάζεται με ηχηρά ονόματα όπως οι Irakere, οι Los Van Van και ο Chucho Valdes. Ο Pedrito Calvo έχει στο ενεργητικό του συμμετοχές σε συγκροτήματα- θρύλους της κουβανέζικης μουσικής όπως η Buenavista Social Club και οι Afrocuban All Stars, καθώς κι ένα βραβείο Grammy με τους Los Van Van. Τέλος ο Tomas Ramos ‘El Panga’ είναι ένα από τα σημαντικότερα ονόματα στα αφροκουβανέζικα κρουστά, με συμμετοχές σε μεγάλα συγκροτήματα όπως το Cubanismo του Jesus Alemany.
Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλάμβανε αρκετά γρήγορα χορευτικά κομμάτια κυρίως από τον τελευταίο δίσκο της ορχήστρας ‘Soy Cubano, Soy Popular’ που διακρίθηκε ως ‘δίσκος-αποκάλυψη’ από τα κουβανέζικα βραβεία EGREM το 2003. Από τη μία οι δυνατές μελωδικές γραμμές και οι σόλο αυτοσχεδιασμοί στα πνευστά κι από την άλλη τα κρουστά σε πλήρη δράση γρήγορα έκαναν τον κόσμο να κατέβει από τις κερκίδες για να χορέψει στην πίστα του θεάτρου. Δεν έλειπαν όμως και κάποια διαλείμματα με πιο αργούς ρυθμούς μάμπο και ρούμπα, καθώς και κάποια κλασικά κομμάτια του λάτιν ρεπερτορίου όπως το ‘Tequila’ και το ‘Sabór A Mi’. Παρότι η ορχήστρα έμοιαζε να έχει αφομοιώσει τις τελευταίες τάσεις της salsa και της ποπ, κανείς διέκρινε παράλληλα τις ρίζες της στην αφροκουβανέζικη παράδοση, όπως και μια φινέτσα από κλασική μουσική σε αρκετά σημεία των ενορχηστρώσεων.
Ενδιαφέρουσα ήταν η σύνθεση του κόσμου, καθώς υπήρχαν αρκετοί Κουβανοί και άλλοι Λατινοαμερικάνοι που μέσα σ’αυτό το σκηνικό ένιωθαν κυριολεκτικά σαν στο σπίτι τους. Ιδιαίτερα θεαματική ήταν η παρουσία ενός μεγάλου αριθμού νέων ζευγαριών που, στυλιζαρισμένα στο dress code της salsa, απολάμβαναν το χορό στην πίστα του θεάτρου, δημιουργώντας ατμόσφαιρα ανάλογη με μια μεγαλειώδη επίδειξη σχολής χορού. Η ενέργεια της βραδιάς είχε μόλις αρχίσει να κορυφώνεται όταν το γκραν φινάλε της συναυλίας έπεσε γύρω στα μεσάνυχτα, γεγονός που δημιουργεί αρκετές εικασίες για το πώς εξελίχθηκε το σαββατόβραδο για όλο αυτό τον κόσμο…
