Photos: Νίκος Παλαιολόγος
"The Return of The Real"
Ξημέρωνε Σαββάτο και μπορώ να πω ότι ήταν μια πολύ ευτυχισμένη ημέρα για μένα καθώς ο Guru έφθανε στην Αθήνα για μια ακόμα συναυλία. Το θετικό ήταν ότι η συναυλία θα γινόταν στο An Club που μπορείς να το χαρακτηρίσεις περισσότερο intimate από την προηγούμενη συναυλία του στο Λυκαβηττό. Αρνητικό στοιχείο θα αποτελούσε η πιθανότητα ενός blood bath σαν και αυτού που είδαμε στον Rahzel και τον Patton. Τελικά δεν κάθισα να ασχοληθώ περισσότερο, καθώς είχα δει ένα πανέμορφο όνειρο όπου ξεκοίλιαζα τους Franz Ferdinand και μετέπειτα έφτιαχνα ένα πολύ απολαυστικό χοιρινό με σέλινο και ήμουν ακόμα σε μια ευχάριστη έκσταση.
Όταν έφθασα στον An Club ήρθα αντιμέτωπος με ένα πολύ θετικό γεγονός. Ο συναυλιακός χώρός είχε ακριβώς το χώρο που έπρεπε για να περάσεις μια ευχάριστη βραδιά χωρίς να χρειάζεται αναλωθείς σε φεστιβάλ σπρωξίματος. Στην σκηνή ανέβηκε το warm up act που αποτελούνταν από τον dj The Boy και τον κύριο Εισβολέα. Δεν θα κάνω σχόλιο. Δεν χρειάζεται.
Μετά από κάποιες συζητήσεις που είχα με την παρέα μου σε ό,τι αφορά στο πόσο μισώ την μουσική των Coldplay (σημ. αρχισυντάκτη: τί βρίσκει ο κόσμος να σχολιάσει σε ένα live του Guru!) και αν θεωρώ dj’s τους τύπους που παίζουν μουσική σε rock clubs (όχι δεν τους θεωρώ) εισέρχονται στην σκηνή ο Dj Du woop καθώς και άλλος ένας MC που μετέπειτα μάθαμε ότι αποτελούσε το αφεντικό της νέας δισκογραφικής εταιρείας του Guru. O dj αρχίζει να ανεβάζει την ένταση με το να ρίχνει κομμάτια όπως το Ante Up από Mobb Deep και Das Efx και μετά κάνει την είσοδο του ο άνθρωπος που μαζί με τον Dj Premier δημιούργησαν μερικούς από τους κλασικότερους hip hop δίσκους. Κυρίες και κύριοι ο Guru είχε εισέλθει στην σκηνή. Δεν μπορώ να χαρακτηρίσω τι ακριβώς ένιωσα όταν άκουσα για πρώτη αυτή την φωνή που κάθε φορά που βρίσκεται στο δωμάτιο σε κάνει να θέλεις να ανεβάσεις τα μπάσα για να την ακούσεις καλύτερα. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα, καθώς αυτή η φωνή ακολουθείται και από έναν από τους καλύτερους παραγωγούς για οποιαδήποτε μουσική. Αυτό το κατάλαβαν όλοι που βρίσκονταν στην συναυλία αφού το format που διάλεξε ο Guru για να εκφραστεί δεν ήταν ακριβώς live αλλά ένας dj που έπαιζε τα κομμάτια και απλά ο ίδιος πρόσθετε τα φωνητικά. Όμως Η μουσική του Premier είναι ακριβώς τόσο δυνατή που μπορεί να ξεσηκώσει ένα συναυλιακό κοινό χωρίς πολλές προσπάθειες.. 
Έτσι το κλασικό πρώτο κομμάτι “Mass Appeal” δημιούργησε πανικό με τον Guru να δείχνει πως ακριβώς γίνεται ένα δυναμικό hip hop live. Παρά τα χρόνια του ο κύριος αυτός έχει ακόμα την δύναμη να φτύνει ρύμες όπως πρέπει και να ξέρει πότε πρέπει να κάνει τα πράγματα περισσότερο cool and jazzy αφήνοντας την μουσική να μιλήσει. Χαιρετώντας το κοινό που τον λάτρευε άρχισε τα κλασικά παιχνίδια ενός entertainer βάζοντας το κοινό να σηκώνει τα χεριά του ψηλά και να φωνάζει τους στίχους του Just to get a Rep. Ζεστά μπάσα, μινιμαλιστική παραγωγή, τρεις λούπες και μόλις καταλάβατε γιατί οι Gang Starr θεωρούνται από τα πιο κλασικά συγκροτήματα.
Οι ρυθμοί αρχίζουν να χαλαρώνουν και το You Know my Steez κάνει την εμφάνιση του. Αράζω για λίγο και ακούω το "θεό" να μιλάει για τον εαυτό του και για την πορεία αυτής της μουσικής. Προφητικός και καθόλου βαρετά διδακτικός ο Guru αποτελεί ένα living legend που έχει το δικαίωμα να τα ψάλει σε μερικούς “bitch ass niggers” που έχουν καταφέρει να καταστρέψουν αυτή την μουσική. Ακολουθεί το Keep Your Wories και το Lift Your Fists από τα διάσημα Jazzmatazz αλλά η έλλειψη της Angie Stone και των Roots τα έκανα να ακούγονται αδύναμα. Όμως μετά ακολούθησε ο απόλυτος όλεθρος. Το Μilitia από Gangstarr έδωσε το έναυσμα για τρελά πανηγύρια και η πρώτη σειρά τραγούδαγε σαν μανιασμένη το κλασικό ρεφρέν, ενώ το καινούργιο κομμάτι που θα κυκλοφορήσει από Guru έχει μια bassline που δεν σε εμπνέει να χορέψεις αλλά για αρχίσεις ένα pogo που δεν τελειώνει ποτέ. Κλασσικά funk και μπασογραμμή που σε κάνει να νομίζεις ότι βρέθηκε από κάποιο πολύ βρώμικο funk κομμάτι. 
Η ζέστη στο An είχε αρχίσει να ανεβαίνει και έτσι ο Guru έβγαλε το κλασικό του σακάκι και το άσπρο πουκάμισο και προχώρησε σε ένα απίστευτο freestylin' μπροστά σε εμένα και την φίλη μου. Εκεί που προσπαθούσα να σηκώσω το σαγόνι μου από το πάτωμα, καθώς ο παππούς δεν έλεγε να σταματήσει τις καταπληκτικές ρύμες που έφτυνε με απίστευτη ευκολία χωρίς ίχνος μουσικής ακούω την κλασική ατάκα. «Μυρίζει σαπουνάκι το άτιμο». Η φίλη μου αντί να απολαμβάνει την μαγεία της στιγμής προτίμησε να επικεντρωθεί στους κοιλιακούς του mr. Guru με αποτέλεσμα να χρειαζόμαστε μια σφουγκαρίστρα για να μαζέψουμε τον… ενθουσιασμό της.
Στο επόμενο κομμάτι που ακολούθησε δεν μπορώ να εκφράσω την εμπειρία που είχα. Ίσως θα μπορούσε να αποδοθεί ως θρησκευτικό παραλήρημα ή οργασμικό ολοκαύτωμα. Το Full Clip ακούστηκε τα ηχεία και όλο το An Club πετάχτηκε πάνω σαν να δέχθηκε ένα αόρατο φορτίο ενέργειας. Είχα να κάνω τέτοιο head banging από την ημέρα που είδα τους Korn να παίζουν live to Faggot. Όπως λένε και οι στίχοι: full clip, do you wanna mess with this, gang starr, one of the best yet.
H νύχτα τελείωσε με μια σουρεαλιστική έξοδο στο Club 22 όπου η νεολαία της Αθήνας τα έσπαγε με Tiesto και τσιφτετέλια, καθώς δεν πρέπει να είσαι κομπλεξικός και να αποκλείεις αυτά τα πράγματα όπως μας προτείνουν κάποιοι κύριοι.
Φτάνοντας σπίτι με παίρνει μια φίλη μου τηλέφωνο που από την φωνή της καταλάβαινα πως ήταν ενθουσιασμένη. «Έχασες Gizmo, έχασες κάτι πολύ Super Fantastic». Κοιτάζω τα τσιγάρα μου, ανάβω ένα και απαντάω. «Βρε άμε στο διάολο»...
