Όσοι έτυχε να περάσουν τα ξημερώματα της Κυριακής μέσα από τις βιομηχανικές γειτονιές του Ταύρου και δοκίμασαν να αφουγκραστούν τους ήχους μιας πόλης που τη στιγμή εκείνη κοιμάται, θα ένιωσαν στο βάθος έναν υπόκωφο ρυθμό, σαν κάπου εκεί κοντά να χτύπαγε η καρδιά της, στο τέμπο που έδινε ο φοβερός Thomas Brinkmann
Πράγματι για δυο μέρες η καρδιά της Αθήνας χτύπαγε στις αποθήκες της Πειραιώς, στο Bios 2, το δεύτερο μέρος ενός φεστιβάλ που τόσο χρειαζόμασταν για να ξεφύγουμε λίγο από την μονοτονία που μαστίζει τα βράδια μας και τις καθιερωμένες εξόδους μας. Το Bios παρόλα τα προβλήματα και τις απουσίες του εξελίχθηκε σε ένα απολύτως χορταστικό φεστιβάλ, το οποίο μάλιστα απαιτούσε μεγάλο απόθεμα δυνάμεων για να το παρακολουθήσεις εξ 'ολοκλήρου.
Ας περιγράψουμε όμως εν τάχη τις αναμνήσεις που μας άφησε το διήμερο αυτό, με την ελπίδα ότι θα έχουμε τέτοιες και ακόμα καλύτερες διοργανώσεις πολλές φορές ακόμα στο μέλλον.
Η πρώτη μέρα κύλησε κατά τα αναμενόμενα. Ξεκίνημα στο laptop lounge (το 2ο stage) με ambient και experimental ήχους οι οποίοι έδεναν απόλυτα με τον μουντό βροχερό καιρό της Παρασκευής. Ο δικός μας Coti K έδωσε την πιο ambient εκδοχή της βραδιάς (συνέπεσε και η εμφάνιση του με το σκοτείνιασμα και το άναμμα των κεριών) ενώ οι Person και Wang Inc έδωσαν επίσης θετικά δείγματα μελωδικής electronica. Προσωπικά θα προτιμούσα οι εμφανίσεις στο laptop lounge να προγραμματίζονταν πολύ αργότερα από ότι έγιναν (μια και τα μαξιλάρια και η μουσική παρέπεμπαν σε διαφορετικές ώρες), αλλά πιθανόν η επιθυμία των διοργανωτών να διαχωρίσουν τις εμφανίσεις στις δυο σκηνές τους οδήγησαν σε αυτό τον προγραμματισμό.
Έτσι λίγο μετά τις 10 άνοιξε και η κύρια σκηνή, το Bios Live, με τον Vradislav Delay ή αλλιώς Luomo, ίσως στην πιο προσιτή εμφάνιση του φεστιβάλ. Αρκετός χορός στις πρώτες γραμμές του κόσμου με την έναρξη κιόλας της βραδιάς, με τον Delay να δείχνει σε εξαιρετικό κέφι, αναπαράγοντας διαρκώς τους house ρυθμούς του εμπλουτισμένους με pop φωνητικά. Η βραδιά είχε αρκετή δόση pop και electro κουλτούρας και αυτό το επιβεβαίωσαν και οι Adult που ακολούθησαν. Ακόμα και οι Chicks On Speed (που θα ακολουθούσαν αργότερα) κατέβηκαν στο κοινό για να τους παρακολουθήσουν και είχαν και την τύχη να γνωρίσουν επιτέλους και τον Ηλία Πυκνάδα όπως και να φωτογραφηθούν μαζί του. (σημ.: Κόψε το δούλεμα Θανόπουλε!)
Πάνω που όλοι είχαν αρχίσει να δείχνουν την δέουσα προσοχή στα τεκταινόμενα στην σκηνή μετά την ενδιαφέρουσα εμφάνιση των Adult μια κακή επιλογή στον προγραμματισμό των εμφανίσεων έμελλε να μας διώξει για τα bar και τους υπόλοιπους χώρους του φεστιβάλ. Όπου κακή επιλογή βλέπε Furukawa, ένα ερασιτεχνικό ελληνικό group (να το πούμε industrial για να δικαιολογήσουμε αυτόν τον ανούσιο θόρυβο; Μάλλον όχι...) το οποίο μάλλον έδειχνε να κάνει την πλάκα του επί σκηνής.
Ευκαιρία για μια βολτίτσα στις δίπλα αποθήκες, οι οποίες για τις ανάγκες του φεστιβάλ είχαν μεταμορφωθεί ελαφρώς σε εκθεσιακό χώρο με cult game machines (στα όρια του φετίχ) και χώρο cine-προβολών (Πυκνάδα ξεκόλλα από αυτό το γιαπωνέζικο splatter, το Battle Royal, για να δούμε κάνα live)(σημ.: Μα είναι δυνατόν να ξεκολλήσω; Μιλάμε για Τ-Α-Ι-Ν-Ι-Α-Ρ-Α! Φάε κανα hot dog εσύ Θανόπουλε...).
Αφού μας παίδεψαν λίγο οι Furukawa άφησαν την θέση τους για την φοβερή performance που ακολούθησε από τους Pan Sonic και τον FM Einheit, τον πρώην Einsturzente Neubauten. Ο FM Einheit με εμφάνιση Γερμανού μηχανουργού και σύνεργα τρυπάνια, σφυριά και λαμαρίνες ταρακούνησε τους παρευρισκόμενους στην καταπληκτική αυτή αποθήκη που ήταν η σκηνή του Bios. Οι Pan Sonic συμπλήρωναν με τα laptops τους τον ήχο ... η καλύτερα τον θόρυβο πολλών ντεσιμπέλ που έβγαινε από τα τεράστια ηχεία της κεντρικής σκηνής.
 Ολίγον απότομο το πέρασμα από το σχεδόν industrial feeling των Pan Sonic στο punk pop των Chicks On Speed που τους διαδέχτηκαν, αν και αυτό δεν φαίνεται να πείραξε κανέναν και ιδιαίτερα τον Ηλία Πυκνάδα που χόρευε σαν τρελός με τα ξεφωνητά που έβγαζαν οι τρεις μανιακές Chicks On Speed. "Κάποιος να σκοτώσει αυτές τις παρανοϊκές" έκανε την εύστοχη παρατήρηση ένας φίλος... Πέραν της πλάκας όμως, οι Chicks On Speed βγήκαν με εξαιρετικό κέφι στη σκηνή και έδωσαν μια διαφορετική νότα στη βραδιά. Διαβάστε Ακόμα
Κυριακή βράδυ στο κέντρο της πόλης, μια χούφτα μουσικοί ένωσαν δυνάμεις επί σκηνής, για τη δεύτερη ημέρα του Meet...
Σχεδόν spiritual εμπειρία (για όσους πιστούς αποδέχτηκαν το κάλεσμα) ήταν η δεύτερη εμφάνιση των...
Ένας χιονάνθρωπος, ένας Bίκινγκ, ένας μάγος, ένας πιγκουίνος και ένα απίθανο opening act μπαίνουν...
Featured
Έστω και για λίγο, σ’ εκείνο το χριστουγεννιάτικο τηλεοπτικό σόου του ‘68, ο Elvis είχε ροκάρει...
Thank Jesus for “The Wall of Sound”. O Phil Spector και τα Κορίτσια του σ’ ένα χριστουγεννιάτικο album ποπ πεμπτουσίας. Του...
Ξεχνάμε την Mariah Carey και τον Frank Sinatra και αναζητούμε το soundtrack των φετινών εορτών στα ράφια...
|
