Αν ήμουν κορίτσι, ή αγόρι με όχι και τόσο straight γούστα, θα μπορούσα και να είχα ερωτευθεί τον Ed Harcourt. Βλέποντας τον 23χρονο τραγουδοποιό να κερδίζει με τόση άνεση το κοινό του, μόνο με το πρώτο χαμόγελο, ενώ κάθεται στο πιάνο του, δεν είναι και τόσο δύσκολο να του υποκύψεις. Όμως ο Ed Harcourt δεν είναι μέλος κάποιου boy band ούτε πρόκειται για κάποια από τα πρόσωπα που κοσμούν τις σελίδες κοριτσίστικων νεανικών περιοδικών. Ούτε όλοι όσοι γέμισαν σχεδόν ασφυκτικά τα Wedgewood Rooms είναι οφθαλμολάγνοι.
Oι λόγοι για τους οποίους ο Ed Harcourt συγκέντρωσε την προσοχή μας είναι τρεις. Πρώτον, πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα από τα μεγαλύτερα νέα ταλέντα της Μεγάλης Βρετανίας αυτή τη στιγμή, δεύτερον, το ένα EP καθώς και το ντεμπούτο album που έχει κυκλοφορήσει, είναι, με απλούστατα λόγια, καταπληκτικά, και τρίτον, το προηγούμενο βράδυ βρισκόταν στο Λονδίνο, παίρνοντας μέρος στην τελετή απονομής των Mercury Music Prize, για το οποίο ήταν υποψήφιος. Οι υποσχέσεις πολλές και οι προσδοκίες ακόμα περισσότερες. Και τις οποίες όταν βρίσκεται στη σκηνή ο Ed Harcourt τις τηρεί στο έπακρο.
Κάτω από μία φωτεινή επιγραφή “Here Be Monsters” o Ed Harcourt και η παρέα του, των πέντε ταλαντούχων μουσικών, στην μιάμιση ώρα που διήρκεισε η συναυλιακή βραδιά φάνηκαν να το διασκεδάζουν όσο και το κοινό που τους παρακολουθούσε αν όχι και περισσότερο. Χαμογελαστός, ευδιάθετος, πιάνοντας κουβέντα με το κοινό ο Ed Harcourt έχει τον αέρα ενός καλλιτέχνη που γνωρίζει τις δυνατότητες και τις προοπτικές του. Έχει αυτοπεποίθηση, και αυτό φαίνεται σε κάθε του κίνηση.
Είτε βρίσκεται πίσω από το πιάνο παίζοντας τις πανέμορφες μελωδίες των “Τhose Crimson Tears” και “Wind Through The Trees” είτε ροκάρει στο “Shanghai” περνώντας από την κιθάρα κυριολεκτικά πάνω στο πιάνο, ο Ed Harcourt έχει τον αέρα ενός φτασμένου rock star. Από την άλλη, το “Something In My Eye” θυμίζει την left-field Americana των Calexico, με τον Βέλγο μπασίστα του group να είναι καταπληκτικός, όπως φυσικά και ο κομψότατος Hadrian στην τρομπέτα, ο οποίος παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον ήχο της μπάντας του Ed Harcourt.
To τέλος και του encore άφησε τις νεαρές δεσποινίδες των πρώτων σειρών να τρέχουν προς την backstage area, για να βρεθούν αντιμέτωπες με τους σεκιουριτάδες του club, και τους υπόλοιπους να σκεφτόμαστε πόσο τυχεροί ήμασταν που είδαμε έναν τραγουδοποιό με τεράστιες μελλοντικές προοπτικές στα πρώτα του εντυπωσιακά βήματα.
