I left my soul there
Μα πως θα ήταν δυνατόν να μην πάμε; Ονόματα σαν τους Morcheeba δεν έρχονται συχνά και κάτι μου λεει ότι θα κάνουμε καιρό να τους ξαναδούμε. Προς το παρόν μένουμε με τις αναμνήσεις της χτεσινής βραδιάς που μόνο θετικές μπορεί να είναι.
Φθάνοντας στο λόφο γύρω στις 10:20 λίγα πράγματα πρόλαβα να ακούσω από τους Xaxakes που προσπάθησαν με κάθε καλή διάθεση να τονώσουν το κοινό, ακόμα και με παρακινδυνευμένες διασκευές όπως αυτή του 20th Century Boy.
Γύρω στις 11:00 και ενώ ακόμα ο κόσμος προσπαθεί να γεμίσει το θέατρο -παρά την προώθηση που έπεσε από ραδιοφωνικούς σταθμούς- η Skye μαζί με τον Paul και τον Ross κάνουν την εμφάνιση τους επί σκηνής σε μια εννιαμελή συνολικά παρέα, ενώ η θέα και μόνο των ΜΚ’S δίπλα σε τρομπέτα και βιολί φέρνει στο μυαλό τους Portishead. Όλοι οι συντελεστές επί σκηνής έχουν κάθε διάθεση να δώσουν στο κοινό αυτό ακριβώς που θέλει να ακούσει και όπως προέκυψε τελικά και να δει, αφού κάθε άλλο παρά σοβαροφάνεια τους χαρακτηρίζει. Για τον ήχο τους τι να πει κανείς; Ελαφρές δόσεις Pop, Trip-Hop, Funk, Jazz, Soul στοιχείων φιλτραρισμένα μέσα από μια Reggae διάθεση και τοποθετημένα στρατηγικά δίπλα σε loops και εφεδάκια που μόνο το MKII σε έμπειρα χέρια μπορεί να βγάλει.
Στο set τους είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση -αμάν απ’ έξω το ΄μαθα- κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο τους ενώ η Skye φρόντιζε να μας τα τονίζει για να μην μπερδευόμαστε. Ομολογουμένως όλα τα νέα κομμάτια που ακούστηκαν ήταν πολύ καλά. Το συγκεντρωμένο αθηναϊκό κοινό πάντως έδειξε έκδηλα την αγάπη του στα πασίγνωστα και αγαπημένα Blindfold και Let me see. Για τον encore μας επιφύλασσαν το The sea το οποίο και τραγουδήθηκε από το κοινό ενώ κάπου σε εκείνο το σημείο προέκυψαν και κάτι απρόβλεπτα γεγονότα με ένα νεαρό που ανέβηκε επί σκηνής συμπληρώνοντας το show της Skye.
Και επειδή τα όμορφα πράγματα τελειώνουν γρήγορα, η βραδιά παρέα με τους Morcheeba τελείωσε λίγα λεπτά μετά τις 12:30 κάνοντας μας να σιγουρευτούμε ότι τα εισιτήρια του Rockwave αξίζουν αρκετά αφού το set των καλλιτεχνών φτάνει να είναι το ίδιο σε διάρκεια με τις αυτόνομες τους εμφανίσεις. Από την άλλη, βραδιές σαν τη χτεσινή, έχουν την δική τους ξεχωριστή μαγεία…
